Υποθετική ιστορία από τα ελληνικά ΜΜΕ με την ΟCU στην Εκκλησία της Κύπρου

Προκαθήμενος της Κυπριακής Ορθόδοξης Εκκλησίας Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος. Φωτογραφία: mospat.ru

Υποθετική ιστορία από τα ελληνικά ΜΜΕ με την ΟCU στην Εκκλησία της Κύπρου

Προκαθήμενος της Κυπριακής Ορθόδοξης Εκκλησίας Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος. Φωτογραφία: mospat.ru

Οι συντάκτες του «Оukraniko» προσπάθησαν να δείξουν τον παράλογο της νομιμοποίησης του σχίσματος στην Ουκρανία, προβάλλοντάς την στην πραγματικότητα της Κυπριακής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Στις 6 Νοεμβρίου η ηλεκτρονική έκδοση «Oukraniko» δημοσίευσε ένα άρθρο, οι συντάκτες του οποίου έθεσαν αρκετά άβολα ερωτήματα στους ιεράρχες της Ελληνικής και Κυπριακής Εκκλησιών, καθώς παρουσίασαν μια σταδιακή αναλογία του τρόπου με τον οποίο θα μπορούσαν να αναπτυχθούν τα γεγονότα αν υπήρχε διάσπαση στην Κύπρο και θα ακολουθούσε η αναγνώριση και η νομιμοποίησή της από το Φανάρι.

Το πρώτο ερώτημα αφορά την παύση της ευχαριστιακής κοινωνίας μεταξύ της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, καθώς και την παύση της κοινωνίας με τον επικεφαλής της Ελληνικής Εκκλησίας, τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Είναι γνωστό ότι αυτές οι αποφάσεις της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας προκάλεσαν μεγάλη απήχηση και δυσαρέσκεια μεταξύ της ελληνικής εκκλησιαστικής ιεραρχίας και μεταξύ των θεολόγων και των λαϊκών.

Οι συντάκτες του blog «Oukraniko», απευθυνόμενοι στους ιεράρχες, ισχυρίζονται: «έχετε κοντή μνήμη και έχετε ξεχάσει την ακοινωνησία που επέβαλε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο για ένα θέμα υποδεέστερο του σχίσματος. Ξεχάσατε τις τραγικές στιγμές, τις οποίες για πρώτη φορά στην Ιστορία έζησε ποτέ ένας Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, όταν υποχρεώθηκε να παρακολουθεί μαζί με όλο το Ελληνικό έθνος σε παγκόσμιο επίπεδο και μάλιστα από την κρατική τηλεόραση, την μακάβρια εκείνη τελετή της ακοινωνησίας του, η οποία έγινε στον Πατριαρχικό Ναό στο Φανάρι; Οι 42 Μητροπολίτες που συμμετείχαν, προσκλήθηκαν από όλες τις επαρχίες του Οικουμενικού Θρόνου, για να καταδικάσουν τον πιο λατρεμένο Αρχιεπίσκοπο όλων των εποχών, τον μακαριστό Χριστόδουλο».

Υπενθυμίζουν ότι το «το εκκλησιολογικό του έγκλημα; Συγκάλεσε την Ιεραρχία, η οποία εξέλεξε τρεις νέους Μητροπολίτες σε επαρχίες των «Νέων Χωρών» και επειδή οι εκλογές έγιναν χωρίς την Πατριαρχική διαγνώμη».

Οι συντάκτες του ιστότοπου αναρωτιούνται: «ποιος από τους «λεβέντες Ιεράρχες», όπως οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται στην Ιεραρχία, κάποιοι από τους οποίους μάλιστα συμμετέχουν και στη σημερινή Ιεραρχία, καταδίκασε τότε την Πατριαρχική αδιαλλαξία απέναντι στον Αρχιεπίσκοπο της Ελλάδος; Ποιος από αυτούς που ψήφισαν τότε στις συγκεκριμένες εκλογές βρήκε το θάρρος να υποστηρίξει τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο δημόσια; Ούτε μία δήλωση; Κανείς;»

Υπογραμμίζουν ότι η ορθόδοξη κοινότητα τότε κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «ο Χριστόδουλος δεν καταδικάστηκε για τον συγκεκριμένο ευτελέστατο λόγο. Τιμωρήθηκε γιατί ήταν ένα ανερχόμενο αστέρι και τόσο ο λόγος του όσο και η συνολική παρουσία του ήταν πολύ ενοχλητικά για τις γεωπολιτικές εξελίξεις που θα έρχονταν. Έπρεπε λοιπόν να του κοπούν τα φτερά. Και την αποστολή αυτή την ανέλαβε δυστυχώς το Oικουμενικό Πατριαρχείο.

Οι συντάκτες δεν πιστεύουν ότι «δεν είναι λάθος και εκκλησιολογικό έγκλημα η ακοινωνησία που αποφάσισε ο Πατριάρχης Μόσχας; Γεγονός που το καταδικάζει με έμφαση και ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου» στην πρόσφατη ομιλία του.

Για να καταλάβουν πόσο αντιεκκλησιολογικό είναι το επιχείρημά τους, οι συντάκτες περιέγραψαν μια αντίστοιχη υποθετική ιστορία όπου νομιμοποιήθηκαν οι σχισματικοί, στην πραγματικότητα της Εκκλησίας της Κύπρου. Σύμφωνα με αυτούς, οι ιεράρχες «πρέπει να ξέρουν ότι στα επιχειρήματά σας βλέπουμε έξυπνες και μεγαλόστομες κουβέντες και κατά βούληση ερμηνείες των Ι. Κανόνων, αλλά δεν διακρίνουμε ειλικρίνεια και χριστιανική αυθεντικότητα».

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το υποθετικό σενάριο των συντακτών της έκδοσης, «στην Αρχιεπισκοπή Κύπρου, ένας Μητροπολίτης για τους δικούς του λόγους κάνει σχίσμα και δημιουργεί τη δική του Εκκλησία, την οποία μάλιστα ονομάζει όχι απλά Αρχιεπισκοπή Κύπρου αλλά «Πατριαρχείο Κύπρου.

Είναι βέβαιο ότι ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος θα καθαιρέσει και θα αναθεματίσει την σχισματική Εκκλησία και τον αυτοχρισμένο «προκαθήμενο» και φυσικά θα καλέσει και τους άλλους προκαθημένους των τοπικών Εκκλησιών να καταδικάσουν την ενέργεια. Μετά από λίγα χρόνια όμως ξένες δυνάμεις διαπιστώνουν ότι ο σχισματικός «Πατριάρχης Κύπρου» εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντά και τον προγραμματισμό τους. Αντίστροφα δε ο Κανονικός Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, δυσκολεύει το έργο τους, επειδή «μιλάει πολύ» και «ξεσηκώνει», ως μη όφειλε, κλήρο και λαό». 

Έτσι, κατά τη γνώμη του blog, οι ξένες δυνάμεις «αποφασίζουν ότι ο τελευταίος επειδή κινείται εις βάρος των γεωπολιτικών πολιτικών που έχουν χαραχθεί για τον τόπο, πρέπει να εξουδετερωθεί. Πως όμως θα γίνει αυτό, αφού οι ηγέτες της Εκκλησίας είναι ισόβιοι. Επιστρατεύονται τότε κάποιοι πρόθυμοι, οι οποίοι αναλαμβάνουν να κάνουν τη δουλειά αυτή και για το λόγο αυτό επιβάλλεται σε όλους η ιδέα ότι οι πρόθυμοι είναι και «πρώτοι» και ότι έχουν εξουσία επί όλων των προκαθημένων.

Με αυτή τη θεώρηση, ανακαλείται και θεωρείται άκυρη και ως μη γενόμενη η απόφαση του 431μΧ. της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου περί του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Κύπρου, και στέλνονται Πατριαρχικά γράμματα και Εξαρχία για τη σύγκληση Συνόδου στην Κύπρο. Για να καταλάβει δε ο κ. Χρυσόστομος ότι όλα τελείωσαν, αφού έτσι έχει «αποφασιστεί», προσκαλείται σε σύνοδο με αυτούς, τους οποίους ο ίδιος είχε καθαιρέσει και επι πλέον του επισημαίνεται ότι από την επομένη θα πρέπει να πάψει να ονομάζεται Αρχιεπίσκοπος Κύπρου. 

Φυσικά αυτός, ως συνεπής τηρητής των Ι. Κανόνων αρνείται. Η σύνοδος όμως πραγματοποιείται και τον αποσχισθέντα και καθηρημένο τον ονομάζουν «Επίτιμο Πατριάρχη Λευκωσίας» και εκλέγουν «Αρχιεπίσκοπο Λευκωσίας και πάσης Νοτίου Κύπρου» έναν νεαρό επίσκοπο που είχε χειροτονία από τον καθηρημένο και σχισματικό τ. Πατριάρχη.

Το πιο ωραίο είναι ότι αφού το κράτος έχει ήδη κατάσχει πολλούς ναούς της Αρχιεπισκοπής Κύπρου και τους έχει αποδώσει στους σχισματικούς, υπογράφεται από το Φανάρι ο Τόμος της «Νέας Εκκλησίας».

Ο καθηρημένος όμως από την Ορθοδοξία «επίτιμος Πατριάρχης» διαπιστώνει ότι τα παγκάρια από τον Καθεδρικό Ναό της Λευκωσίας, των μοναστηριών και της διασποράς χαρίζονται στον «πρώτο» της Εκκλησίας. Τότε χτυπάει το κεφάλι του και φεύγει από τη νέα Εκκλησία με θόρυβο. Αποκηρύσσει τον «πρώτο» και ξαναδημιουργεί το «Πατριαρχείου Κύπρου». Τη συνέχεια την γνωρίζουμε.

Καμία Ορθόδοξη Εκκλησία δεν τους αναγνωρίζει και μετά από μερικούς μήνες, μια ομάδα Ιεραρχών της Ελλάδος που ΔΕΝ επηρεάζεται και ΔΕΝ χειραγωγείται από τον ξένο παράγοντα, (έγιναν ΜΟΝΟ δύο επισκέψεις του ξένου πρέσβη στη Ναύπακτο και καμια δεκαπενταριά σε άλλες Μητροπόλεις) καταλαβαίνει ότι έκανε λάθος που δεν στρίμωξε τον Αρχιεπίσκοπο να κάνει την αναγνώριση από την αρχή. Και με φτηνά τεχνάσματα, πείθει την Ιεραρχία και αναγνωρίζει αυτό το «εκκλησιαστικό κατασκεύασμα» ως «Κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία».

Ως εκ τούτου, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου ρωτιέται, τι θα πει για ένα τέτοιο σενάριο και αν θα καθίσει με σταυρωμένα τα χέρια και θα περιμένει το τέλος, αν κάτι παρόμοιο συμβεί όχι στη μακρινή Ουκρανία, αλλά στην πατρίδα του και την Εκκλησία. Επιπλέον, οι συντάκτες του άρθρου ρωτάνε τον Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Κύπρου αν σε κοινωνία αυτούς που θα συλλειτουργούν με αυτούς που ο ίδιος είχε καθαιρέσει; Δεν θα ενδιαφερθεί να καθοδηγήσει τον πιστό λαό για την αποφυγή της κοινωνίας τόσο με τους πλανεμένους και καθηρημένους όσο και με αυτούς που συλλειτουργούν μαζί τους;»

Στο τέλος του άρθρου τους, οι συντάκτες σημειώνουν με λύπη ότι «παρά συνεχείς εκκλήσεις για ενότητα και αποφυγή σχίσματος, οι Ιεράρχες μας δεν καταδέχθηκαν ούτε να απαντήσουν αλλά ούτε και να ακούσουν».

Ωστόσο, «ο πιστός λαός του Θεού έχει ενημερωθεί. Η Ορθοδοξία έχει ελευθερία γιατί έχει συνοδικότητα. 

Απευθύνοντας στην επισκοπή της Ελληνικής Εκκλησίας, που υποστήριξε την ΟCU, οι συνάκτες του blog γράφουν: «Εσείς εάν θεωρείτε ότι πρέπει να αποκτήσετε Πάπα στην Ανατολή κρατήστε τον για τον εαυτό σας. Με τις επιλογές σας θα οδηγήσετε τον θρησκευόμενο Ορθόδοξο Κόσμο σε άλλες λύσεις». 

Νωρίτερα, η ΕΟΔ έγραψε ότι οι Έλληνες ιεράρχες φοβούνται την περαιτέρω προώθηση σχίσματος στην Ορθόδοξη Εκκλησία και δεν θέλουν να συλλειτουργούν με εκπροσώπους της OCU που έρχονται στην Ελλάδα.