Γιατί ο ΟΗΕ βλέπει διακρίσεις εις βάρος της UOC, ενώ οι ουκρανικές αρχές όχι;

Ο ΟΗΕ διαπιστώνει παραβιάσεις των δικαιωμάτων των πιστών της UOC. Φωτογραφία: ΕΟΔ

Στα τέλη Μαρτίου, το Γραφείο του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δημοσίευσε μια έκθεση στην οποία οι ενέργειες των αρχών εναντίον της UOC αναγνωρίστηκαν ως τέτοιες που θα μπορούσαν να εισάγουν διακρίσεις.

Τα ζητήματα της θρησκευτικής ελευθερίας στην Ουκρανία καταλαμβάνουν στην έκθεση 4 παραγράφους, από τις 110η έως τις 113η. Όλα είναι αφιερωμένα στην UOC. Αυτή είναι η πρώτη προκλητική στιγμή. Δηλαδή, δεν υπάρχουν άλλες θρησκευτικές ομάδες στην Ουκρανία, στο νομικό καθεστώς των οποίων ο ΟΗΕ βλέπει προβλήματα. Μόνο η UOC. Οι τρεις πρώτες παράγραφοι της έκθεσης είναι αφιερωμένες σε αντιεκκλησιαστικά νομοσχέδια που υποβλήθηκαν στη Βερχόβνα Ράντα κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς. Η τέταρτη είναι οι έρευνες σε μοναστήρια και ναούς. Η ίδια αναφορά συγκεκριμένων γεγονότων στην έκθεση αποτελεί ήδη απόδειξη ότι παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Παράγραφος 110
Στην παράγραφο 110, το Γραφείο του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (OHCHR) γράφει για το νομοσχέδιο 8221. Το νομοσχέδιο αυτό ονομάζεται «Για τη διασφάλιση της ενίσχυσης της εθνικής ασφάλειας στον τομέα της ελευθερίας συνείδησης και των δραστηριοτήτων των θρησκευτικών οργανώσεων» και προβλέπει την απαγόρευση όλων των θρησκευτικών οργανώσεων που συνδέονται με οποιονδήποτε τρόπο με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο ΟΗΕ βλέπει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε δύο σημεία:

Πρώτον, στην απαγόρευση της ROC και των οργανώσεων που συνδέονται με αυτήν. Η έκθεση αναφέρει: «Το νομοσχέδιο αριθ. 8221 απαγορεύει τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, καθώς και τις δραστηριότητες θρησκευτικών οργανώσεων που συνδέονται οργανωτικά ή κανονικά με αυτήν και τους απαγορεύει να εκμισθώνουν δημόσια ή ιδιωτική ακίνητη περιουσία στην Ουκρανία».

Δεύτερον, στην κατοχύρωση αποκλειστικών δικαιωμάτων στον όρο «Ορθόδοξοι» για την OCU. Παράθεση: «Το νομοσχέδιο προβλέπει επίσης την απαγόρευση της χρήσης του όρου «Ορθόδοξοι» στα ονόματα θρησκευτικών οργανώσεων που δεν σχετίζονται με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας».

Κατά την άποψη της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, το πρόβλημα έγκειται στην ασάφεια των εννοιών και στην έλλειψη επαρκών λόγων για να δικαιολογηθούν τα περιοριστικά μέτρα που προβλέπονται στο νομοσχέδιο 8221. Παράθεση: «Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σημειώνει ότι, λόγω ασαφούς νομικής ορολογίας και έλλειψης επαρκούς αιτιολόγησης, οι περιορισμοί στην ελευθερία εκδήλωσης της θρησκείας που περιέχονται στο νομοσχέδιο δεν μπορούν να θεωρηθούν «προβλεπόμενοι από το νόμο» και «αναγκαίοι» κατά την έννοια του άρθρου 18 (3) του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα».

Άρθρο 18 (3), στο οποίο παραπέμπει η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, έχει ως εξής: «Η ελευθερία εκδήλωσης της θρησκείας ή των πεποιθήσεων υπόκειται μόνο στους περιορισμούς που προβλέπονται από τον νόμο και είναι αναγκαίοι για την προστασία της δημόσιας ασφάλειας, τάξης, υγείας ή ηθικής, καθώς και των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών άλλων».

Δηλαδή, η OHCHR πιστεύει ότι η διατύπωση του νομοσχεδίου 8221 δεν συμμορφώνεται με τους περιορισμούς που προβλέπονται στο Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα. Και αυτό είναι απολύτως σωστό – οι δραστηριότητες της UOC δεν απειλούν «τη δημόσια ασφάλεια, τάξη, υγεία και ηθική, καθώς και τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες των άλλων».

Επιπλέον, το κράτος απλά δεν είναι αρμόδιο να αποφασίσει ποια είναι η κανονική σύνδεση μεταξύ διαφορετικών θρησκευτικών οργανώσεων και αν είτε υπάρχει είτε όχι. Κατά μία έννοια, όλες οι κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες έχουν κανονική σχέση μεταξύ τους. Δηλαδή, εάν η OCU θεωρεί τον εαυτό της ως τέτοιο, πρέπει απλώς να δηλώσει ότι εμπίπτει στο νομοσχέδιο 8221 και πρέπει να απαγορευτεί στην Ουκρανία. Παραλογισμός; Ναι. Αλλά δεν είναι λιγότερο παράλογο να δηλώσουμε την απαγόρευση της UOC με βάση μια «κανονική σύνδεση» με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.

Παράγραφος 111
Απόσπασμα από την έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα: «Το σχέδιο νόμου αριθ. 8262 απλοποιεί τη διαδικασία μετάβασης των θρησκευτικών κοινοτήτων από μια θρησκευτική οργάνωση σε άλλη, καταργώντας ορισμένες τυπικές προϋποθέσεις. Περιλαμβάνει επίσης διατάξεις που απαγορεύουν στις θρησκευτικές οργανώσεις που συνδέονται με κέντρα λήψης αποφάσεων στη Ρωσική Ομοσπονδία να ενοικιάζουν κρατική και δημοτική περιουσία».

Είναι κρίμα που η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δεν είπε τα πράγματα με το όνομά τους και δεν είπε ευθέως ότι το νομοσχέδιο 8262 είναι ένα νομοσχέδιο για τις επιδρομές σε εκκλησίες, όταν μια θρησκευτική κοινότητα μπορεί να μεταφερθεί στην OCU, στην πραγματικότητα, από οποιονδήποτε. Μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τον νόμο «για την ελευθερία συνείδησης και τις θρησκευτικές οργανώσεις», η απόφαση μεταφοράς «λαμβάνεται τουλάχιστον από τα δύο τρίτα του αριθμού των μελών της θρησκευτικής κοινότητας που απαιτούνται για την αναγνώριση της εξουσιοδοτημένης γενικής συνέλευσης της θρησκευτικής κοινότητας» και «πιστοποιείται από τις υπογραφές των μελών της σχετικής θρησκευτικής κοινότητας που έλαβαν τέτοια απόφαση».

Και σύμφωνα με το νομοσχέδιο 8262 «Η απόφαση αλλαγής της υποταγής < ... > λαμβάνεται από τα δύο τρίτα τουλάχιστον των παρόντων μελών της γενικής συνέλευσης της θρησκευτικής κοινότητας». Με άλλα λόγια, η απόφαση μπορεί να ληφθεί όχι από ένα μέλος της κοινότητας, αλλά από ένα μέλος της συνέλευσης, δηλαδή από κάποιον που απλά ήρθε (μάλλον, όποιον έφεραν). Αυτό, φυσικά, είναι πλήρης ανομία, αλλά η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα απλώς εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι μπορεί να υπάρχει πρόβλημα εδώ.

Μια λεπτομερέστερη ανάλυση των αντιεκκλησιαστικών νομοσχεδίων 8221 και 8262 βρίσκεται στα άρθρα «Αντιεκκλησιαστικό νομοσχέδιο των κομμάτων «ΕА» και «Υπηρέτη του λαού»: τι θα συμβεί αν υιοθετηθεί».

Παράγραφος 112

Απόσπασμα από την έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα: «Το σχέδιο νόμου αριθ. 8371 θεσπίζει τη διαδικασία διάλυσης θρησκευτικών οργανώσεων με δεσμούς στη Ρωσική Ομοσπονδία. Αναφέρεται σε αυτές ως «θρησκευτικές οργανώσεις που συνδέονται με κέντρα επιρροής, των οποίων η ηγεσία βρίσκεται εκτός Ουκρανίας σε μια χώρα που διεξάγει ένοπλη επίθεση κατά της Ουκρανίας».

Είναι επίσης λυπηρό το γεγονός ότι η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δεν επεσήμανε καν ότι η νομική διατύπωση είναι ακόμη πιο ασαφής απ’ ό,τι στο σχέδιο νόμου 8221. Εξάλλου, ο ορισμός του τι είναι ένας οργανισμός «με δεσμούς με τη Ρωσική Ομοσπονδία» είναι ακόμη πιο δύσκολος από έναν κανονικά συνδεδεμένο οργανισμό μεταξύ δύο θρησκευτικών οργανώσεων. Σε συνθήκες τέτοιας τεράστιας αβεβαιότητας, το πεδίο ανοίγει για ευρεία αυθαιρεσία στις ερμηνείες και, κατά συνέπεια, αυθαιρεσία για τη λήψη αποφάσεων δήθεν βάσει του νόμου. Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το αντιεκκλησιαστικό νομοσχέδιο 8371 - στο άρθρο: «Το νομοσχέδιο του Σμίγαλ: απαγόρευση UOC σε 4 κινήσεις». Παρεμπιπτόντως, ακόμη και πριν από την έγκριση αυτού του νομοσχεδίου, οι αρχές έχουν ήδη αρχίσει να το εφαρμόζουν. Έχει ήδη διεξαχθεί μια «εμπειρογνωμοσύνη θρησκευτικών λόγιων» του Χάρτη της UOC, η οποία «αποκάλυψε» την κανονική σύνδεση μεταξύ της UOC και της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία αναφορά της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στον Χάρτη της UOC.

Παράγραφος 113
Αυτή είναι η πιο ογκώδης παράγραφος, αφορά τις έρευνες της SBU σε μοναστήρια και ναούς της UOC.

Ακούγεται κάπως έτσι: «Η SBU διεξήγαγε έρευνες (μερικές από αυτές τις ονόμασε «μέτρα ασφαλείας») σε διάφορα μοναστήρια, γραφεία, εκπαιδευτικά ιδρύματα και άλλες εγκαταστάσεις της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (UOC) στο Κίεβο, το Ρίβνε, το Ζιτόμερ, το Ivano-Frankivsk, το Τσερνιβτσί, το Δνιπροπετροβσκ, το Χμελνίτσκι, το Τσερκάσι, το Βολίν, το Χερσών, το Τερνόπιλ, την Πολτάβα και τις περιοχές Ζακαρπάτιε. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι αξιωματικοί της SBU ανέκριναν ορισμένους κληρικούς χρησιμοποιώντας έναν πολύγραφο.

Η SBU επιβεβαίωσε ότι τουλάχιστον τρεις κληρικοί της UOC ήταν ύποπτοι - δύο βάσει του άρθρου 161 του Ποινικού Κώδικα (παραβίαση της ισότητας των πολιτών με βάση τη φυλή, την εθνικότητα, τη θρησκεία, την αναπηρία ή άλλους λόγους) και ένας -  για μερικές κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένης της καταπάτησης της εδαφικής ακεραιότητας και του απαραβίαστου της Ουκρανίας και της άρνησης της ένοπλης επίθεσης της Ρωσικής Ομοσπονδίας κατά της Ουκρανίας. Τουλάχιστον δύο ύποπτοι βρίσκονται σε εικοσιτετράωρο κατ' οίκον περιορισμό. Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ανησυχεί ότι οι ενέργειες του κράτους κατά της UOC ενδέχεται να εισάγουν διακρίσεις. Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα υπενθυμίζει επίσης την ανάγκη να διασφαλιστεί ότι όλα τα πρόσωπα που αντιμετωπίζουν ποινικές κατηγορίες απολαμβάνουν το πλήρες φάσμα των εφαρμοστέων δικαιωμάτων σε δίκαιη δίκη».

Πρώτον, πρέπει να δοθεί προσοχή σε μια αρκετά λεπτομερή απαρίθμηση των τόπων στους οποίους πραγματοποιήθηκαν αυτές οι έρευνες, των ατόμων που κατηγορήθηκαν ως ύποπτοι, ακόμη και των μεθόδων που χρησιμοποιήθηκαν. Αυτό σημαίνει ότι η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έχει λάβει υλικό για όλες ή τις περισσότερες από αυτές τις υποθέσεις: βίντεο, δηλώσεις, καταθέσεις μαρτύρων, διαδικαστικά έγγραφα και ούτω καθεξής.

Δεύτερον, η OHCHR εκφράζει την ανησυχία της για τις ενέργειες των υπηρεσιών επιβολής του νόμου της Ουκρανίας και λέει ότι μπορεί να είναι «προκατειλημμένες».

Τρίτον, η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αναφέρεται σε δίκαιη δίκη ατόμων για τα οποία έχουν κατηγορηθεί ως ύποπτα. Αυτό σημαίνει ότι η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα υπενθυμίζει στις ουκρανικές αρχές ότι εάν δεν διασφαλιστεί το δικαίωμα για δίκαιη δίκη στην Ουκρανία, θα διασφαλιστεί σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Για παράδειγμα, στο ίδιο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Και εκεί οι κατηγορίες του στυλ, λένε, ένα άτομο που βρήκε ένα βιβλίο τυπωμένο με την ευλογία του Πατριάρχη Κυρίλλου, δεν θα περάσει.

Ποια αποδεικτικά στοιχεία;
Εδώ είναι καιρός να θυμηθούμε ποια στοιχεία συλλέχθηκαν ως αποτέλεσμα των ερευνών. Για παράδειγμα, μετά τις έρευνες στις 22 Νοεμβρίου 2022 στη Λαύρα των σπηλαίων του Κιέβου και σε άλλα μοναστήρια και επισκοπικά τμήματα, η SBU ανέφερε το έργο που έγινε.

Φωτορεπορτάζ της SBU σχετικά με τα υλικά που βρέθηκαν κατά τη διάρκεια επιθεωρήσεων στους ναούς της UOC. Φωτογραφία: SBU

Οι δυνάμεις ασφαλείας ξεκίνησαν τις μεγάλης κλίμακας επιθεωρήσεις τους στις εκκλησίες της UOC με τη Λαύρα των σπηλαίων του Κιέβου, τη Μονή Κορέτσκι, καθώς και τις εγκαταστάσεις της επισκοπής Sarnensko-Polesye. Σύμφωνα με την SBU, έλεγξαν 350 εκκλησιαστικούς χώρους και 850 πολίτες και διαπίστωσαν τα εξής:

• μετρητά ύψους 2 εκατομμυρίων εθνικού νομίσματος, 100 χιλιάδων δολαρίων και «αρκετών χιλιάδων ρούβλια».
• 2 αντίτυπα του βιβλίου του Αγίου Σεραφείμ (Σόμπολεβ) «Ρωσική ιδεολογία».
• τρία τεύχη της εφημερίδας «Ρώσος αγγελιοφόρος» για το 2020.
  Περιοδικό «Ρωσικό σπίτι» για το 2014.
• μια στοίβα πασχαλινών χαιρετισμών από τον Πατριάρχη Κύριλλο.
• μια στοίβα ασπρόμαυρων φυλλαδίων με μια φωτογραφία του Πατριάρχη και ένα κείμενο που συντάχθηκε από μερικά από τα κηρύγματά του και μια άλλη παράγραφο άγνωστης προέλευσης.
  
  

Όσον αφορά το τελευταίο εύρημα, είναι ήδη γνωστό ότι αυτό το φυλλάδιο συντάχθηκε από κάποιον συνδυάζοντας αποσπάσματα από διάφορα κηρύγματα και φυτεύτηκε σε μοναστήρια και ναούς της UOC ειδικά πριν τα επισκεφθούν αξιωματικοί επιβολής του νόμου. Σχετικά με αυτό, οι παπαδιές του μοναστηριού Κορέτσκι έγραψαν ξεχωριστή δήλωση στην αστυνομία με αίτημα να καταλάβουν. Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με όλα αυτά μπορείτε να βρείτε στο άρθρο «Έρευνες στην UOC: τι έψαχναν, τι βρήκαν και τι θα συμβεί στη συνέχεια».

Παρόμοια ποιοτικά ευρήματα παρουσιάστηκαν στην SBU και σε άλλες επαρχίες και μοναστήρια της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Όλα αυτά τα «αποδεικτικά στοιχεία» δεν μπορούν να αποδείξουν απολύτως τίποτα ακόμη και στα ουκρανικά δικαστήριά μας, αν εξεταστεί η υπόθεση αμερόληπτα. Και σε διεθνείς δίκες – και ακόμη περισσότερο. Μπορεί να υποτεθεί ότι εάν η υπόθεση φτάσει σε αυτές, οι ουκρανικές αρχές θα αντιμετωπίσουν μια επαίσχυντη απώλεια της υπόθεσης, ευρεία δημοσιότητα και υποχρέωση καταβολής χρηματικής αποζημίωσης στα θύματα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τόσο το Υπουργείο Εξωτερικών όσο και οι εκπρόσωποι του Γραφείου του Προέδρου αντέδρασαν τόσο νευρικά στην έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Αντίδραση των ουκρανικών αρχών
Ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ουκρανίας Ολέγκ Νικόλενκο δημοσίευσε μια δήλωση στη σελίδα του στο Facebook: «Σε μια πρόσφατη έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ουκρανία, το Γραφείο του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σημείωσε ότι οι έρευνες στα κτίρια της UOC-MP μπορεί να έχουν «μεροληπτικό χαρακτήρα». Η Ουκρανία είναι ένα δημοκρατικό κράτος στο οποίο διασφαλίζεται η θρησκευτική ελευθερία. Ταυτόχρονα, η ελευθερία δεν είναι το ίδιο με το δικαίωμα συμμετοχής σε δραστηριότητες που υπονομεύουν την εθνική ασφάλεια. Καλούμε την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα να απέχει από μη ισορροπημένες πολιτικές εκτιμήσεις και να βασίζει τις εκθέσεις της σε γεγονότα».

Όμως, όπως προαναφέρθηκε, Η αναφορά της Ύπατης Αρμοστείας βασίστηκε σε γεγονότα. Μελέτησαν σχολαστικά τις εκθέσεις της SBU και άλλων υπηρεσιών επιβολής του νόμου και κατέληξαν στα συμπεράσματά τους. Το γεγονός ότι κάποιος έχει παλιά περιοδικά του «Ρωσικό σπίτι» στην ντουλάπα του δεν μπορεί από μόνο του να υπονομεύσει την εθνική ασφάλεια. Αυτό είναι το στοιχειώδες δικαίωμα κάθε ατόμου στην πληροφόρηση.

Ο σύμβουλος του επικεφαλής του γραφείου του προέδρου Μ. Ποντολιάκ αντέδρασε ακόμη πιο νευρικά. Γενικά δήλωσε ότι τα ευρήματα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ήταν μυθοπλασία, την αποκάλεσε διεφθαρμένη οργάνωση και την κατηγόρησε για φιλαργυρία! «Ο ΟΗΕ δεν είναι η πλατφόρμα που ρυθμίζει τις καταστάσεις σύγκρουσης μεταξύ κρατών. Αντίθετα, ο ΟΗΕ είναι ένα μέρος όπου η γραφειοκρατία του ΟΗΕ κερδίζει καλά χρήματα σε ορισμένες συγκρούσεις, λαμβάνει σκόπιμα τεράστιες επιχορηγήσεις από τη Ρωσία», δήλωσε ο Ποντολιάκ.

Αυτό το απόσπασμα θυμίζει πολύ το πώς πριν από μερικά χρόνια ο ομιλητής της τότε UOC-KP Ιβάν (Εβστράτι) Ζοριά αποκάλεσε το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας διεφθαρμένο τζιν για το γεγονός ότι τότε αυτή η Τοπική Εκκλησία υποστήριζε την UOC. Αλλά μόλις αναγνώρισε την OCU, έγινε αμέσως σχεδόν ένα μέτρο δικαιοσύνης. Η κατηγορία της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα για δωροδοκία από τη Ρωσία από το στόμα ενός ανώτατου αξιωματούχου αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι οι ουκρανικές αρχές δεν μπορούν να δώσουν τίποτα ουσιαστικό, κανένα αντεπιχείρημα κατά της απόσυρσης της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Επιπλέον, ο ΟΗΕ είναι ακριβώς ο οργανισμός που δημιουργήθηκε για την επίλυση διεθνών συγκρούσεων και αυτό που λαμβάνει από τη Ρωσία δεν είναι επιχορηγήσεις, αλλά συνδρομές μελών που πληρώνει κάθε κράτος μέλος του ΟΗΕ.

Μια άλλη δήλωση του Μ. Ποντολιάκ: «Αυτές οι εκθέσεις δεν λαμβάνονται υπόψη. Δεν έχουν συνέπειες. Είναι σαφές ότι μόνο η Ρωσική Ομοσπονδία παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ουκρανία. Το μόνο που κάνει η Ουκρανία είναι να προστατεύει τον χώρο της, συμπεριλαμβανομένου του θρησκευτικού χώρου. Συμπεριλαμβανομένης της απαλλαγής από την επιρροή της UOC». Σε αυτή τη φράση, υπάρχει ένα άλλο σημείο που μπορεί να παρουσιαστεί με τη μορφή του συμπεράσματος αυτού του άρθρου.

Συμπέρασμα
Είναι εύκολο να δούμε ότι η συγκεντρωτική μεγάλης κλίμακας καταστολή των αρχών εναντίον της UOC δεν ξεκίνησε με την έναρξη του πολέμου. Για περίπου επτά ή οκτώ μήνες, οι κεντρικές αρχές δεν είδαν καμία απειλή για την εθνική ασφάλεια στην UOC. Αυτό είναι αρκετά δίκαιο, διότι δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Αντίθετα, οι δηλώσεις αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Μ. Ποντολιάκ, αναφέρουν ότι η UOC καταδίκασε την επιθετικότητα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αποσχίστηκε από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και με κάθε δυνατό τρόπο βοηθά τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας και όλους όσους υπέφεραν από τον πόλεμο με ότι μπορεί.

Και ξαφνικά, η UOC άρχισε να απειλεί την εθνική ασφάλεια. Ταυτόχρονα, τίποτα δεν έχει αλλάξει: η UOC καταδίκασε την επιθετικότητα της Ρωσικής Ομοσπονδίας και την καταδίκασε, οι πιστοί της UOC πολέμησαν στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας και πολεμούν, η Εκκλησία μετέφερε αυτοκίνητα, ηλεκτρικές γεννήτριες, τρόφιμα και οτιδήποτε άλλο στο μέτωπο και συνεχίζει να το κάνει. Γιατί το κράτος έκανε στροφή 180 μοιρών στη στάση του απέναντι στην UOC; Μήπως το πράσινο φως ήρθε από κάπου; Έχετε αποφασίσει να στρέψετε την προσοχή της κοινωνίας έτσι ώστε να μην θέτει στις αρχές άβολες ερωτήσεις; Ίσως κάτι άλλο; Δεν θα μαντέψουμε, απλά δηλώνουμε: εάν η UOC απειλούσε πραγματικά την εθνική ασφάλεια της Ουκρανίας, αυτό θα ήταν ορατό από την αρχή του πολέμου και από την αρχή οι αρχές θα είχαν χρησιμοποιήσει κατασταλτικά μέτρα εναντίον της.

Ελλείψει σοβαρών επιχειρημάτων, γιατί οι αρχές αποφάσισαν να καταστείλουν την UOC, ο Ποντολιάκ εκφράζει μια μάλλον περίεργη αφήγηση: ό, τι κάνουμε είναι σωστό και μόνο η Ρωσία κάνει λάθος. Και «εμείς» είμαστε τελικά οι ουκρανικές αρχές, όχι η Ουκρανία στο σύνολό της. Λέει ότι η Ουκρανία απαλλάσσεται από την επιρροή της UOC. Είναι όμως η Ουκρανία ταυτόσημη με τις σημερινές ουκρανικές αρχές; Η Ουκρανία περιορίζεται στο Γραφείο του Προέδρου και σε άλλους κρατικούς φορείς; Δεν είναι πια εκατομμύρια πιστοί της UOC στην Ουκρανία; Δεν είναι δυνατόν να προβληθούν αξιώσεις κατά των σημερινών ουκρανικών αρχών; Είναι όλες οι αποφάσεις τους σωστές;

Ναι, τώρα υπάρχει πόλεμος, και οι αρχές έχουν ένα είδος λευκής επιταγής για τις πράξεις τους. Οι διεθνείς εταίροι της Ουκρανίας και η ίδια η ουκρανική κοινωνία των πολιτών (της οποίας η UOC είναι μέρος) προτιμούν να μην επικρίνουν τις ουκρανικές αρχές προκειμένου να διατηρήσουν την επικράτηση απέναντι στον εχθρό. Αλλά μετά τη νίκη της Ουκρανίας σε αυτόν τον πόλεμο, θα προκύψουν ερωτήματα προς τις ουκρανικές αρχές, όπως σε κάθε κανονικό δημοκρατικό κράτος. Όλες οι παράνομες ενέργειες θα λάβουν τη δέουσα αξιολόγησή τους τόσο από την ουκρανική κοινωνία όσο και από τις διεθνείς αρχές. Θα πρέπει να απαντήσουμε γιατί παραβιάστηκε τόσο κατάφωρα το συνταγματικό δικαίωμα των Ουκρανών πολιτών στη θρησκευτική ελευθερία. Η δικαιολογία ότι η έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δεν έχει αντίκτυπο δεν θα περάσει πλέον. Όλα μπορεί να αποδείξουν ότι αυτή η έκθεση και παρόμοια έγγραφα διεθνών οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα γίνουν πολύ βαρυσήμαντα. Όλα αυτά γίνονται απόλυτα αισθητά από τον Ποντολιάκ και άλλα εμπλεκόμενα άτομα. Εξου και μια τέτοια νευρική αντίδραση στην έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Και τέλος, θα ήθελα να θέσω ένα ρητορικό ερώτημα: πώς πρόκειται οι ουκρανικές αρχές να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καταπατώντας τόσο ξεκάθαρα το Σύνταγμα της Ουκρανίας και τις διεθνείς υποχρεώσεις της στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενθαρρύνοντας κατάφωρες παραβιάσεις των δικαιωμάτων των Ουκρανών πολιτών και απαγορεύοντας χωρίς κανένα λόγο το μεγαλύτερο θρησκευτικό δόγμα στη χώρα;