«Πρόσωπα» των Επιδρομέων της Εκκλησίας

Οι επιδρομείς της OCU στην περιοχή του Κιέβου έχουν μια εξαιρετικά αμφίβολη βιογραφία. Φωτογραφία: ΕΟΔ

Όλοι στην Ουκρανία καταλαβαίνουν ήδη ότι η κατάληψη των εκκλησιών της UOC δεν είναι η «φωνή του λαού», αλλά μια οργανωμένη εκστρατεία που έχει προσχεδιαστεί και χρηματοδοτείται κατάλληλα, η οποία συχνά περιλαμβάνει τα ίδια άτομα. Ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτούς τους ανθρώπους και ας κάνουμε εικασίες σχετικά με τους στόχους που επιδιώκουν και αν πρέπει να τους εμπιστευόμαστε σε θέματα πίστης, επειδή τοποθετούνται ως ειδικοί σε αυτά τα θέματα.

Περιοδεία επιδρομέων στην περιοχή του Κιέβου
Στα μέσα Φεβρουαρίου 2024, ακτιβιστές της OCU σχεδίαζαν να πραγματοποιήσουν συναντήσεις επιδρομέων για να μεταφέρουν τέσσερις εκκλησίες της UOC στη δομή τους:ο Μεγαλομάρτυρας Παρασκευάς στο χωριό Druzhnya, ο Μεγαλομάρτυρας Δημήτριος Θεσσαλονίκης στο Χωριό Pylypovychi , ο Προφήτης Ηλίας και ο Άγιος Δημήτριος του Ροστόφ στο Μακάροφ.

Οι εκδηλώσεις είχαν προγραμματιστεί για τις 17 και 18 Φεβρουαρίου 2024 και για να τις οργανώσουν και να τις διεξάγουν, οι επιδρομείς εκκλησιών δημοσίευσαν ανακοινώσεις στα κοινωνικά δίκτυα που έγιναν σύμφωνα με το ίδιο πρότυπο με κάλεσμα να έρθουν σε συναντήσεις με διαβατήρια προκειμένου να «διώξουν τους εχθρούς».

Σύμφωνα με το κανάλι Telegram «Watch on the "First Kozatsky"», την ηγεσία και την οργάνωση των συναντήσεων ανέλαβαν ο κληρικός της OCU Dmytro Koshka και ο πρώην αξιωματούχος και επιχειρηματίας Serhiy Vozny. Και οι συναντήσεις σε αυτούς τους οικισμούς είναι μόνο ένα επεισόδιο της δραστηριότητάς τους. Περιοδεύουν στην περιοχή του Κιέβου εδώ και πολύ καιρό. Για παράδειγμα, μετέφεραν την εκκλησία στην Borodyanka, και πριν από αυτό στην Bucha. Ας εντοπίσουμε τα «σχέδια» τους.

Στις 17 Φεβρουαρίου, κληρικοί της OCU έφτασαν στο χωριό Pylypovychi στην περιοχή του Κιέβου, μαζί με μια ομάδα προβοκατόρων, οι οποίοι άρχισαν να υποκινούν μια θρησκευτική σύγκρουση και καλούσαν τους ανθρώπους να ψηφίσουν για τη μεταφορά της εκκλησιαστικής κοινότητας στην OCU. Ωστόσο, οι χωρικοί δεν υπέκυψαν στην πρόκληση και δεν μπήκαν στο Σπίτι του Πολιτισμού, όπου είχε προγραμματιστεί η συνάντηση. Τέτοιες τακτικές αντιμετώπισης των επιδρομέων εκκλησιών είναι δικαιολογημένες, διότι διαφορετικά, εάν οι συμμετέχοντες στη συνάντηση εγγραφούν ως τέτοιοι στους διοργανωτές (επιδρομείς) και βάλουν τις υπογραφές τους στα πρωτόκολλα εγγραφής, τότε αυτές οι υπογραφές χρησιμοποιούνται στη συνέχεια για να παραποιήσουν τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας.

Ως αποτέλεσμα, οι επιδρομείς κατάφεραν να συγκεντρώσουν περίπου 20 άτομα στο Σπίτι του Πολιτισμού και μόνο 6 από αυτά ήταν κάτοικοι του χωριού Pylypovychi. Ωστόσο, αυτό δεν τους εμπόδισε να δηλώσουν ότι περίπου 120 άτομα ψήφισαν στη συνάντηση, φυσικά, για τη μετάβαση στην OCU. Ο παράνομος χαρακτήρας αυτής της ψηφοφορίας είναι προφανής, αφού, σύμφωνα με τους κατοίκους της περιοχής, οι επιδρομείς προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν τα πρακτικά της συνεδρίασης πριν από πέντε χρόνια, όταν κατάφεραν να συγκεντρώσουν τέτοιο αριθμό συμμετεχόντων στη συνάντηση. Αυτή η συνάντηση του 2019 επίσης ήταν ατυχής για τους Raiders, καθώς απέτυχαν να καταλάβουν τον ναό και η αστυνομία κίνησε ποινική διαδικασία για το γεγονός της πλαστογράφησης εγγράφων.

Μετά την πραγματική αποτυχία στο χωριό Pylypovychi την ίδια ημέρα, 17 Φεβρουαρίου 2024, η ίδια ομάδα επιδρομέων της εκκλησίας κινήθηκε προς το χωριό Druzhnya, όπου προσπάθησαν να κανονίσουν μια παρόμοια εκδήλωση για να μεταφέρουν την εκκλησία στην OCU. Αλλά εδώ ήταν μια ακόμη μεγαλύτερη απογοήτευση. Η Borodyanka UTC  περιέγραψε στη σελίδα της στο Facebook  πώς συνέβησαν όλα: «Οι επιδρομείς της OCU οργάνωσαν την ίδια φάρσα όπως στο Pylypovychi. Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, οι διοργανωτές της συνάντησης επιδρομέων δεν ασχολήθηκαν καν με τα πρόσθετα - έφεραν τους ίδιους ανθρώπους που χρησιμοποιήθηκαν στο Pylypovychi. Αυτή η διαδικασία καθοδηγήθηκε από τον ίδιο απεχθή κληρικό της OCU Dmitry Koshka και τον συνεργό του Sergei Vozny, με αυτουργούς  την Irina Zakharchenko και τον Dmitry Naumenko».

Στο χωριό Druzhnya, δεν τους επιτράπηκε καν να εισέλθουν στις εγκαταστάσεις του συμβουλίου του χωριού, όπου αρχικά είχε προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί συνάντηση. Ο επικεφαλής του χωριού συνειδητοποίησε ότι οι διοργανωτές επρόκειτο να οργανώσουν αυτή τη συνάντηση κατά σαφή παραβίαση του νόμου και δεν ήθελαν να συμμετάσχουν σε αυτήν. Οι επιδρομείς έπρεπε να επιδοθούν σε πλαστογράφηση κυριολεκτικά γονατιστοί. Αλλά αυτό δεν κράτησε πολύ. Περίπου 70 πραγματικά μέλη της εκκλησιαστικής κοινότητας ήρθαν να εκφράσουν τη διαφωνία τους σε αυτή την ανομία και οι επιδρομείς αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν γρήγορα.

Την επόμενη μέρα, 18 Φεβρουαρίου 2024, οι ίδιοι άνθρωποι, ο πρώην βουλευτής Serhiy Voznyi, ο ακτιβιστής Grishachev και άλλοι, συγκάλεσαν μια «συνάντηση για τη μετάβαση» δύο κοινοτήτων, των εκκλησιών του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Ηλία, στην OCU στο Σπίτι Πολιτισμού της πόλης Makariv, περιοχή του Κιέβου. Επιπλέον, ορισμένοι άνθρωποι με καμουφλάζ δεν επέτρεψαν στα μέλη των εκκλησιαστικών κοινοτήτων να παρευρεθούν στη συνάντηση.

Makarov, ακτιβιστές της OCU ελέγχουν έγγραφα. Φωτογραφία: «Watch on the "First Kozatsky"»

Είναι ενδιαφέρον ότι, όταν ρωτήθηκε ποιος τον εξουσιοδότησε να ελέγχει τα διαβατήρια και να μην αφήνει τους Ουκρανούς πολίτες σε κρατικό θεσμό, ο άνδρας με το καμουφλάζ απάντησε ότι «διορίστηκε από τη συνείδησή του ως πατριώτης της Ουκρανίας».

Ως αποτέλεσμα, μόνο περίπου 40 άτομα από δύο θρησκευτικές κοινότητες μπόρεσαν να μπουν μέσα. Όλοι οι άλλοι ήταν άνθρωποι που δεν τους είχαν δει στους ναούς και δεν ήταν γνωστοί. Επιπλέον, ακόμη και οι ηγούμενοι δεν μπόρεσαν να φτάσουν σε αυτή τη συνάντηση, αν και σύμφωνα με τον Χάρτη των Θρησκευτικών Κοινοτήτων και το νόμο της Ουκρανίας «Για την ελευθερία συνείδησης ...» Είναι οι ηγούμενοι που έχουν το δικαίωμα να συγκαλέσουν μια συνάντηση της θρησκευτικής κοινότητας. Πραγματικά μέλη των κοινοτήτων των προαναφερθεισών εκκλησιών πραγματοποίησαν τις συναντήσεις τους στο δρόμο και μίλησαν υπέρ της παραμονής στην UOC.

Λοιπόν, ένα επεισόδιο μιλάει εύγλωττα για το τι συνέβαινε μέσα. Αφού ψήφισε υπέρ της μεταφοράς δύο εκκλησιών στην OCU, ένας από τους ακτιβιστές σε ηλικία συνταξιοδότησης υπενθύμισε ότι υπήρχε μια ακόμα υπό κατασκευή στην πόλη και μετά από αυτό πρότεινε να την πάρουν επίσης.

Ο Serhiy Vozny αντιτάχθηκε, λέγοντας ότι η εκκλησία χτίστηκε σε ιδιωτική γη. «Αλλά και πάλι, είναι μια ρωσική εκκλησία. Ας ψηφίσουμε έτσι ώστε αυτός ο όχλος (σ.σ. οι πιστοί της UOC) να μην κινείται προς τα εκεί», αντέτεινε ο ενεργός συνταξιούχος.

«Ας ψηφίσουμε», συμφώνησε ο Vozny.

«Πρόσωπο» του Igor Grishachev
Στη συνάντηση στο Makarov, ο λεγόμενος δικηγόρος της OCU, Igor Hryshachev, ο οποίος περιοδεύει στα χωριά της περιοχής του Κιέβου ως μέρος μιας ομάδας επιδρομέων για αρκετούς μήνες, «διακρίθηκε» ιδιαίτερα. Αυτός είπε ότι δεν είναι απαραίτητο να πηγαίνεις στην εκκλησία για να είσαι μέλος της εκκλησιαστικής κοινότητας.

Igor Grishachev. Φωτογραφία: «Watch on the "First Kozatsky"»

Ιδού ένα αυτολεξεί απόσπασμα: «Πίστη δεν είναι να πηγαίνεις στην εκκλησία, δεν είναι απαραίτητα να πηγαίνεις στην εκκλησία. Το να είσαι μέλος μιας θρησκευτικής κοινότητας δεν σημαίνει να έρχεσαι στην εκκλησία. Ίσως έρθεις στην εκκλησία αύριο. Έχεις το δικαίωμα να πάρεις μια απόφαση σήμερα».

Εάν ο I. Grishachev ήταν πραγματικός δικηγόρος, θα είχε μπει στον κόπο να ανοίξει το άρθρο 8 του νόμου της Ουκρανίας «Για την ελευθερία συνείδησης και θρησκευτικών οργανώσεων" και να διαβάσει τα εξής: «Η συμμετοχή σε μια θρησκευτική κοινότητα βασίζεται στις αρχές της ελεύθερης έκφρασης της βούλησης, καθώς και στις απαιτήσεις του χάρτη (κανονισμών) μιας θρησκευτικής κοινότητας. Μια θρησκευτική κοινότητα δέχεται, κατά την κρίση της, νέα μέλη και αποβάλλει τα υπάρχοντα μέλη σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται από το καταστατικό της (κανονισμούς)».

Δηλαδή, πρώτον, το καταστατικό των θρησκευτικών κοινοτήτων της UOC ορίζει ότι μόνο άτομα που συμμετέχουν στις θείες λειτουργίες και τα μυστήρια της Εκκλησίας μπορούν να είναι μέλη της κοινότητας και, δεύτερον, ποιος είναι μέλος της κοινότητας και ποιος όχι, δεν αποφασίζεται από αυτόν τον επιδρομέα-περιηγητή, αλλά από την ίδια την κοινότητα. Επομένως, ένα άτομο που μπορεί να ενταχθεί σε μια θρησκευτική κοινότητα αύριο ή μεθαύριο δεν μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις της σήμερα.

Αλλά ο I. Grishachev μπορεί να μην το γνωρίζει αυτό, αφού η ιδιότητά του ως δικηγόρου είναι πολύ αμφίβολη. Τουλάχιστον, η σελίδα του στο Facebook λέει ότι σπούδασε (αν αποφοίτησε, είναι άγνωστο) στο Εθνικό Οικονομικό Πανεπιστήμιο του Κιέβου και κάνει επίσης τζούντο.

«Πρόσωπο» του Serhiy Voznyi
Πολύ περισσότερες πληροφορίες προκύπτουν για έναν άλλο ακτιβιστή της OCU, τον πρώην βουλευτή Serhiy Voznyi. Εδώ είναι μαζί με μια ομάδα επιδρομέων στο χωριό Druzhnya. Η μεταφορά εκκλησιών στην περιοχή του Κιέβου είναι πρακτικά η επαγγελματική του δραστηριότητα. Κατάφερε ακόμη και να λάβει τον Χρυσό Σταυρό και το Τάγμα από τα χέρια του Σεργκέι Ντουμένκο γι’ αυτό.

Ο Serhiy Dumenko απονέμει βραβεία στον Serhiy Voznyi. Φωτογραφία: FB του Voznyi

Αλλά ποιος είναι ο Serhiy Voznyi τελικά; Αυτός είναι ο πρώην επικεφαλής της κρατικής διοίκησης της περιφέρειας Kyiv-Sviatoshyn, ο οποίος έχει εμφανιστεί σε πολλές ποινικές υποθέσεις και σκάνδαλα.

Και εδώ είναι μια αρκετά λεπτομερής έρευνα των εγκληματικών δεσμών του S. Vozny στην ιστοσελίδα vremya.eu.

Η έρευνα λέει ότι ο S. Vozny είναι ο μεγαλύτερος γαιοκτήμονας στην περιοχή Kyiv-Sviatoshynskyi, ότι εμπλέκεται στην κατάσχεση επιδρομέων του τοπικού τμήματος στέγασης και κοινοτικών υπηρεσιών, σε προσπάθειες να "αποσπάσει" τη γη γύρω από τη λίμνη Kryuchok στο χωριό Kryukovshchyna, όταν οι κάτοικοι της περιοχής ξυλοκοπήθηκαν και πολλά άλλα ενδιαφέροντα πράγματα.

Αλλά ο Vozny έχει ενδιαφέρον όχι μόνο για τα σκιώδη σχέδιά του. Αποδείχθηκε ότι ήταν ο στενότερος βοηθός και συνεργάτης του προδότη της Ουκρανίας, πρώην βουλευτή του λαού Ilya Kiva, τον οποίο η SBU εξάλειψε στην περιοχή της Μόσχας. Είναι επίσης σύντροφος ενός άλλου προδότη της Ουκρανίας, του Kirill Stremousov. Όλοι τους συνεργάστηκαν στην ηγεσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Συνέδριο SPU, 2018 Φωτογραφία: Poltava Region Internet

Στο συνέδριο του Σοσιαλιστικού Κόμματος το 2018, ο S. Vozny τραγούδησε τους επαίνους του Ilya Kiva: «Ο Ilya Kiva είναι μια αυστηρή πειθαρχία, τάξη και υψηλές απαιτήσεις για τον καθένα από εμάς. Με τις ενέργειές του, ο Ilya Kiva επιβεβαίωσε επανειλημμένα ότι η ιδέα είναι πάνω απ' όλα γι' αυτόν. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι μάς ακολουθούν ήδη και αισθανόμαστε πώς αυξάνεται η υποστήριξή τους!»

Είδαμε με τα ίδια μας τα μάτια ποιες ιδέες ήταν πάνω απ' όλα για I. Kiva όταν διέπραξε προδοσία και πήγε στο πλευρό της Ρωσίας. Τουλάχιστον, οι στενοί κομματικοί δεσμοί ένωσαν τον S. Vozny όχι μόνο με τον I. Kiva, αλλά και με μια άλλη φιγούρα που διέπραξε εσχάτη προδοσία, τον Kirill Stremousov, ο οποίος εκείνα τα χρόνια ήταν ο πρώτος γραμματέας της περιφερειακής επιτροπής της SPU στη Χερσώνα.

Και εδώ είναι μια άλλη έρευνα, η οποία είναι ήδη πρόσφατη, στην οποία αναφέρει ότι ο S. Vozny δεν ήταν απλώς ένα μέλος του κόμματος του I. Kiva, αλλά ο στενότερος εταίρος, ομοϊδεάτης και έμπιστος σε αυτόν.

«Πρόσωπο» του Ivan Galunga
Ένας άλλος ακτιβιστής της OCU που συμμετείχε στην οργάνωση κατασχέσεων επιδρομέων στην περιοχή του Κιέβου είναι ο Ivan Galunga. Η σελίδα του στο Facebook είναι γεμάτη από τον ίδιο τύπο προπαγάνδας «για την εκδίωξη των εχθρών» από τις εκκλησίες της UOC σε διάφορα χωριά της περιοχής του Κιέβου.

Και ιδού πώς χαρακτηρίζεται ο I. Galunga στην προαναφερθείσα έρευνα του vremya.eu: «Γνωστός απατεώνας και κατηγορούμενος σε πολλές ποινικές υποθέσεις από το Ντόνετσκ...»

Αναφέρεται ότι το 2008 ο Ι. Galunga διορίστηκε επικεφαλής της κομματικής οργάνωσης της πόλης του Ντόνετσκ της Πανουκρανικής Ένωσης «Batkivshchyna», αλλά απομακρύνθηκε από τη θέση αυτή για υπεξαίρεση εκατομμυρίων εθνικού νομίσματος που διατέθηκαν από το κόμμα για την προεδρική εκστρατεία στο Ντόνετσκ το 2010 vremya.eu. Η ποινική υπόθεση αριθ. 67-648 άνοιξε το 2000 από το γραφείο του εισαγγελέα της περιοχής του Ντόνετσκ εναντίον της συζύγου του Galunga Maryna Mykolaivna σύμφωνα με το άρθρο 124-1, μέρος 2 του Ποινικού Κώδικα της Ουκρανίας «Εμπορία ανθρώπων» (τώρα άρθρο 149 του Ποινικού Κώδικα της Ουκρανίας). Επιπλέον, υποστηρίζεται ότι ο I. Galunga απέφυγε τους φόρους, χτύπησε ανθρώπους με το δικό του αυτοκίνητο και ιδιοποιήθηκε τα χρήματα που διατέθηκαν για το μνημείο για τις γυναίκες ανθρακωρύχους.

Πρόκειται, σύμφωνα με vremya.eu, για έγγραφα της βάσης δεδομένων του Γραφείου Καταπολέμησης του Οργανωμένου Εγκλήματος. Αυτά είναι τα «πρόσωπα» των σημερινών επιδρομέων εκκλησιών.

Το πρόσωπο ενός αληθινού ήρωα
Τώρα, για παράδειγμα, ας δούμε εναντίον ποιου σηκώνουν το χέρι τους. Εφημέριος της Εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου της UOC στο χωριό Pylypovychi, την οποία προσπάθησαν να καταλάβουν οι προαναφερθέντες επιδρομείς εκκλησιών, πρωθιερέας Boris Kovalchuk κέρδισε τον διαγωνισμό «Άνθρωποι που μας εξέπληξαν με τη δύναμη και τη δίψα τους για αποκατάσταση", που διοργανώνεται από το media project «Nezlamni. CITY». Ο πατέρας Borys πραγματοποίησε έναν πραγματικό άθλο όταν το 2022, κατά τη διάρκεια της ρωσικής κατοχής, εκκένωσε περίπου 1.500 χωρικούς, καλύπτοντάς τους από τους βομβαρδισμούς μόνος του. Πέντε φορές έβγαλε ανθρώπους έξω και επέστρεψε με φάρμακα και τρόφιμα για τους υπόλοιπους κατοίκους του χωριού Pylypovychi. Και κάθε φορά οδηγούσε πρώτος στη συνοδεία σε περίπτωση βομβαρδισμού. Κατάφερε επίσης να απομακρύνει 11 πτώματα νεκρών στρατιωτών των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας.

Αυτό είναι το βίντεο. Ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών της Ουκρανίας Anton Gerashchenko μιλά για το κατόρθωμα του π. Μπόρις και τον αποκαλεί ήρωα. Γιατί ο Α. Gerashchenko δεν έρχεται σήμερα και δεν λέει το ίδιο πράγμα στο πρόσωπο των επιδρομέων της εκκλησίας που παίρνουν τον π. Μπόρις και τους ενορίτες του;

Και αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα. Και πόσες περιπτώσεις υπάρχουν όταν μια εκκλησία αφαιρείται από έναν ιερέα που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή εκείνη τη στιγμή, ή μεταφέρει εθελοντική βοήθεια στους στρατιώτες μας, ή αγοράζει ένα αυτοκίνητο για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας με τα χρήματα της κοινότητας!

Επίλογος
Τα σύντομα παραδείγματά μας δείχνουν ξεκάθαρα ότι οι «πατριώτες» που σήμερα ταξιδεύουν στα χωριά της περιοχής του Κιέβου και λένε αξιολύπητα ότι οι ιερείς της UOC είναι «πράκτορες της FSB» δεν έχουν απολύτως καμία ηθική βάση για τέτοια λόγια. Πρόκειται για άτομα με εξαιρετικά αμφίβολη φήμη και, σε γενικές γραμμές, θα έπρεπε να αποτελούν αντικείμενο ιδιαίτερης προσοχής των αξιωματικών επιβολής του νόμου. Και μεταξύ άλλων, σύμφωνα με τις πηγές της ΕΟΔ μεταξύ των χωρικών, οι ήρωές μας μπορούν να λάβουν μια σταθερή ανταμοιβή για κάθε ναό που «μεταφέρουν».

Αλλά ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ο Vozny, ο Grishachev και ο Galunga είναι «ιδεολογικοί», ποιους άλλους στόχους μπορούν να επιδιώξουν; Μπορεί να υπάρξει μόνο μία απάντηση – αναμφίβολα όχι θρησκευτική και όχι πατριωτική. Αντί να ενώνουν τους ανθρώπους, ενσταλάζουν σκόπιμα εχθρότητα και μίσος, υποκινούν ένα μέρος του πληθυσμού εναντίον ενός άλλου και δημιουργούν εσωτερική αντιπαράθεση. Ποιος ωφελείται από αυτή; Η Ουκρανία;

Όλοι γνωρίζουμε την απάντηση.