«Συλληφθέντες» εισβολείς ή Πώς η Σύνοδος OCU έκανε το μαύρο άσπρο

Ο προφήτης Ησαΐας προειδοποίησε αυτούς που αποκαλούν το κακό καλό και το καλό κακό. Φωτογραφία: ΕΟΔ

«Αλίμονο σ’ εκείνους που λένε το κακό καλό και το καλό κακό, που παρασταίνουν το μαύρο άσπρο και το άσπρο μαύρο, που κάνουν το πικρό γλυκό και το γλυκό πικρό».

Ησαΐας 5:20

Στις 24 Μαΐου 2021, η Σύνοδος OCU ενέκρινε μια Δήλωση, η ουσία της οποίας καταλήγει σε δύο κύρια θέματα:

• Οι υποστηρικτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας καταλαμβάνουν τις εκκλησίες της OCU.
• Η ηγεσία της OCU τους παροτρύνει ειρηνικά να μην το κάνουν.

Αυτή η δήλωση δεν εμφανίστηκε από το πουθενά. Καθ 'όλη τη σύντομη (από τον Δεκέμβριο του 2018) ύπαρξή της, η OCU όχι μόνο ασχολείται συστηματικά με τη βίαιη κατάσχεση των εκκλησιών της UOC και την παράνομη επανεγγραφή των κοινοτήτων στην OCU, αλλά επίσης ζήτησε αρκετά ανοιχτά βοήθεια τόσο από τις ουκρανικές αρχές όσο και απο... αμερικανούς διπλωμάτες. Περισσότερες λεπτομέρειες στο άρθρο ««Ευλόγησαν» οι προστάτες τις κατασχέσεις των ναών».

Να ονομάσει κανείς τον ληστή θύμα: αυτό είναι έξυπνο!

Για δυόμισι χρόνια έχουν ήδη συσσωρευτεί περίπου εκατό γεγονότα βίαιων κατασχέσεων, με αντίστοιχες φωτογραφίες και βίντεο, με συγκεκριμένα θύματα, με καταγεγραμμένους ξυλοδαρμούς και δηλώσεις στις υπηρεσίες επιβολής του νόμου. Αρχικά, η OCU προσπάθησε να καλύψει όλη αυτή την πολύ αντιαισθητική δραστηριότητα κατάσχεσης εκκλησιών με τη λέξη «μεταβάσεις». Αλλά δεν είναι αρκετό τώρα αυτό, διότι ακόμη και οι υποστηρικτές της OCU θέτουν στον εαυτό τους το ερώτημα: τι είδους «μεταβάσεις» είναι αυτές, στις οποίες οι άνθρωποι συνθλίβονται στο αίμα, και γυναίκες και ηλικιωμένοι καταπατούνται στο λάσπη; Το υλικό βίντεο αυτών των μεταβάσεων είναι πλήρες στο Διαδίκτυο. Και ήταν ήδη απαραίτητο να κάνουμε κάτι, αφού μια τέτοια εικόνα μπορεί να δυσφημίσει οποιονδήποτε, και όχι μόνο έναν οργανισμό που ονομάζεται «Χριστιανική Εκκλησία». Και τώρα ο ομιλητής της OCU Ιβάν (Ευστράτιος) Ζοριά δεν βρήκε κάτι πιο έξυπνο παρά να κατηγορήσει την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας για κατάσχεση εκκλησιών και απέλαση των κοινοτήτων της OCU. Σε γενικές γραμμές, ο Ζοριά ονόμασε τον ληστή θύμα και το θύμα  -- ληστή. Αυτή η «τέλεια» ιδέα δημοσιεύτηκε από αυτόν στη σελίδα του στο Facebook στις 13 Μαΐου 2021.

Ο Ζοριά δεν βρήκε τίποτα πιο έξυπνο παρά να κατηγορήσει την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας για κατάσχεση εκκλησιών και απέλαση των κοινοτήτων OCU. Σε γενικές γραμμές, ο Ζοριά ονόμασε τον ληστή θύμα και το θύμα  ληστή.

Αλλά για να ενισχύσει το θέμα με τις κατηγορίες της UOC στις «κατασχέσεις»,  μόνο από τον Ζοριά δεν ήταν αρκετό και στις 24 Μαΐου ολόκληρη η σύνοδος της OCU συγκέντρωσε και ενέκρινε την προαναφερθείσα Δήλωση, η πεμπτουσία της οποίας μπορεί να περιληφθεί στις ακόλουθες λέξεις:

«Από τη στιγμή της Συνόδου Ενοποίησης και του σχηματισμού της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας από την πλευρά των υποστηρικτών της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ουκρανία, υπήρξε συστηματική πίεση στις θρησκευτικές κοινότητες που επιθυμούν να ακολουθήσουν τον Τόμο της αυτοκεφαλίας της OCU, να γίνουν μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας και να υλοποιήσουν αυτήν την επιθυμία σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ουκρανίας.

Αυτή η πίεση εκδηλώνεται σε πράξεις κατάσχεσης εκκλησιών των κοινοτήτων OCU, στην παρεμπόδιση της χρήσης της περιουσίας τους από κοινότητες OCU και στην εκτέλεση θεϊκών λειτουργίων, σε ενημερωτική, νομική και ισχυρή πίεση των υποστηρικτών της ROC στην Ουκρανία σε κοινότητες OCU και τα μεμονωμένα μέλη της, διαδίδοντας ψέματα για συγκρούσεις στις οποίες συμμετέχουν υποστηρικτές του Πατριαρχείου της Μόσχας οι κοινότητες της OCU».

Πρώτον, η σύνοδος OCU καταγγέλλεται ως ψέμα από τις πρώτες λέξεις αυτού του αποσπάσματος. Σε τελική ανάλυση, εάν, σύμφωνα με την ηγεσία της OCU, οι «υποστηρικτές της ROC στην Ουκρανία» κατέλαβαν τις εκκλησίες της OCU από τη στιγμή της λεγόμενης Συνόδου  Ενοποίησης στις 15 Δεκεμβρίου 2018, τότε γιατί η ηγεσία της OCU παρέμεινε σιωπηλή για αυτό το θέμα για 2,5 χρόνια;! Γιατί δεν έχουμε ακούσει καμία δήλωση; Ωστόσο, η ηγεσία της OCU από την άποψη αυτή φαίνεται να είναι άξιος μαθητής «άξιων» δασκάλων. Αυτό αναφέρεται στο Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης, το οποίο για 300 χρόνια από τη μεταβίβαση της Μητρόπολης του Κιέβου στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου της Μόσχας το 1686 ήταν σιωπηλό και στη συνέχεια ξαφνικά άρχισε να κατηγορεί τη ROC για φερόμενες παραβιάσεις των όρων αυτής της μεταφοράς.

Δεύτερον, η ηγεσία της OCU χρησιμοποιεί τους όρους «υποστηρικτές της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ουκρανία» και «υποστηρικτές του Πατριαρχείου της Μόσχας» χωρίς να καταλάβει καθόλου ότι οτιδήποτε με κάποιον τρόπο επιτρέπεται με προφορική ρητορική δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε επίσημα έγγραφα. Ίσως κάποιος στην Ουκρανία θεωρεί τον εαυτό του «υποστηρικτή του Πατριαρχείου της Μόσχας», αλλά τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι ενωμένοι σε καμία οργάνωση. Με άλλα λόγια, όσο κι αν η ηγεσία της OCU θα ήθελε, δεν υπάρχει «ROC στην Ουκρανία» ή «Πατριαρχείο της Μόσχας» ως εγγεγραμμένοι οργανισμοί στην Ουκρανία. Προκειμένου αυτές οι κατηγορίες να έχουν συγκεκριμένο αποδέκτη, ήταν απαραίτητο να αναφερθεί στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας στη Δήλωση, αλλά η OCU δεν μπορεί να το κάνει αυτό, καθώς οι ίδιοι ισχυρίζονται αυτό το όνομα. Επομένως, πυροβόλησε στο πουθενά με αυτήν τη Δήλωση η Σύνοδος OCU.

Ανεξάρτητα από το πόσο θα ήθελε η ηγεσία της OCU, στην Ουκρανία δεν υπάρχει ούτε η ROC στην Ουκρανία ούτε το Πατριαρχείο της Μόσχας ως εγγεγραμμένοι οργανισμοί.

Τρίτον, εάν πιστέψουμε ότι οι υποστηρικτές της UOC καταλαμβάνουν μαζικά τις εκκλησίες των δομών τους, τότε γιατί αυτοί οι ίδιοι υποστηρικτές χτίζουν νέες εκκλησίες για τον εαυτό τους δίπλα σε εκείνες που φέρεται να καταλαμβάνουν; Υπάρχουν πολλά στοιχεία για το πώς η κοινότητα της UOC παραχωρεί το κτίριο του ναού στους πραγματικούς εισβολείς από την OCU και χτίζει έναν νέο ναό για λειτουργίες. Και αυτό δείχνει ξεκάθαρα ποιος καταλαμβάνει πραγματικά τους ναούς από ποιον.

Τέταρτον, όποιος διαβάζει τέτοιες κατηγορίες θέτει αμέσως το ερώτημα - πού είναι τα γεγονότα; Πού είναι τα γεγονότα συγκεκριμένων κατασχέσεων συγκεκριμένων εκκλησιών του OCU από συγκεκριμένους υποστηρικτές του UOC; Απλώς δεν υπάρχουν στη πράξη! Έτσι, η σύνοδος της OCU πρέπει να αποφύγει και να γεμίσει το κείμενο με γενικές φράσεις όπως «κατάσχεση των ναών των κοινοτήτων OCU ...», «εμπόδιο στη χρήση των κοινοτήτων OCU της περιουσίας τους ...», «σε ενημερωτική, νομική και ισχυρή πίεση ...», «διάδοση ψεμάτων ...» και ούτω καθεξής...

Τώρα προσοχή! Δίνουμε μια υπόδειξη στον Ιβάν (Ευστράτιος) Ζοριά, Σεργκέι (Επιφάνιος) Ντουμένκο και άλλους πώς να τεκμηριώσουν ότι οι «κατασχέσεις» των εκκλησιών OCU από τους ενορίτες της UOC εξακολουθούν να γίνονται. Είναι εύκολο να το κάνετε. Είναι απαραίτητο να θυμηθούμε τη συνέντευξη του Σεργκέι Ντουμένκο στο Radio Liberty στις 24 Απριλίου 2021, στην οποία δήλωσε ότι ΟΛΕΣ οι Ορθόδοξες εκκλησίες στην Ουκρανία ανήκουν στην OCU.

Από αυτήν τη δήλωση προκύπτει ότι εάν οποιαδήποτε κοινότητα της UOC χρησιμοποιεί οποιονδήποτε ναό για την λειτουργία, τότε βάσει αυτού του γεγονότος είναι ο «εισβολέας» του ναού της OCU. Και δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα.

Ένα άλλο απόσπασμα από τη Δήλωση της Συνόδου OCU: «Ο προσδιορισμός (αυτοδιάθεση) της δικαιοδοσίας της κοινότητας ξεκινά από τη στιγμή που η σχετική απόφαση λαμβάνεται από τη γενική συνέλευση της θρησκευτικής κοινότητας». Αλλά οι αποφάσεις αυτής της πολύ «γενικής συνέλευσης της θρησκευτικής κοινότητας» σχετικά με τη μετάβαση στην OCU, υπαρχουν σε εξαιρετικά μικρό αριθμό, μόνο μερικές δεκάδες. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, αυτό που προσπαθεί να μεταδώσει η OCU ως απόφαση της «γενικής συνέλευσης της θρησκευτικής κοινότητας» είναι στην πραγματικότητα η απόφαση της γενικής συνέλευσης της εδαφικής κοινότητας, δηλ. των κατοίκων του οικισμού. Όπως εξήγησε ο επικεφαλής του Νομικού Τμήματος της UOC, ο Αρχιεπίσκοπος Αλεξάντερ Μπάχοφ: «Σήμερα οι αποφάσεις (σχετικά με τη μετάβαση - Ed.) λαμβάνονται σε εδαφικές συγκεντρώσεις με τη συμμετοχή ατόμων που δεν έχουν καμία σχέση με τη θρησκευτική κοινότητα της UOC. Αυτό υποδηλώνει ότι δεν υπήρχε μετάβαση, καθώς δεν ψήφισαν οι ενορίτες, αλλά άνθρωποι που αυτοαποκαλούνται μέλη μιας θρησκευτικής κοινότητας μόνο και μόνο επειδή ζουν σε αυτόν τον οικισμό».

Γενικά, μιλώντας με απλά λόγια, ο π. Αλέξανδρος χαρακτήρισε τη δήλωση της συνόδου OCU «κραυγή ενός ληστή, από τον οποίο λαμβάνεται η λεηλασία του και επιστρέφεται στον νόμιμο ιδιοκτήτη της!»

«Η δήλωση της συνόδου OCU είναι σαν την κραυγή ενός ληστή, από τον οποίο λαμβάνεται η λεηλασία του και επιστρέφεται στον νόμιμο ιδιοκτήτη της».

Επικεφαλής του Νομικού Τμήματος της UOC, Αρχιεπίσκοπος Αλεξάντερ Μπαχόφ

Πώς η χειραγώγηση του Ντουμένκο για το χωριό Σούτκιβτση έφτασε στο επίπεδο της «συνόδου»

Στη δήλωσή της η Σύνοδος OCU προσπάθησε να επικαλεστεί μια συγκεκριμένη δικαστική απόφαση υπέρ της: «Στις 6 Απριλίου 2021, πραγματοποιήθηκε σύνοδος του Μεγάλου Επιμελητηρίου του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά την εξέταση της υπόθεσης αριθ. 910/10011/19 σχετικά με τη νομιμότητα της αλλαγής από τη θρησκευτική κοινότητα του χωριού Σούτκιβτση της περιοχής Χμελνιτσκι της υπαγωγής τους - έξοδος από τη δικαιοδοσία της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ουκρανία (η οποία αποκαλείται UOC) και είσοδος στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Ως αποτέλεσμα της συνάντησης, ελήφθη απόφαση σχετικά με τη νομιμότητα μιας τέτοιας αλλαγής στην υπαγωγή».

Στην πραγματικότητα, αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια βαριά χειραγώγηση, η οποία έχει από καιρό εκδηλωθεί από τη νομική υπηρεσία της UOC, η οποία εξήγησε στο μήνυμά της ότι το Ανώτατο Δικαστήριο δεν έλαβε καθόλου απόφαση που θα νομιμοποιούσε τη μεταφορά στη δομή τους των κοινοτήτων UOC, απλώς «αρνήθηκε να ικανοποιήσει τον ισχυρισμό λόγω του ότι ο ενάγων επέλεξε έναν ακατάλληλο τρόπο για να προστατεύσει τα δικαιώματά του και όχι λόγω της νομιμότητας της επανεγγραφής της θρησκευτικής κοινότητας της UOC». Το δικαστήριο στην απόφασή του ανέφερε ότι η εξέταση μιας τέτοιας κατηγορίας υποθέσεων ανήκει στην οικονομική δικαιοδοσία και δεν υπήρχε καθόλου «νομιμοποίηση».

Ο Σεργκέι (Επιφάνιος) Ντουμένκο, στις αρχές Απριλίου, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο ανακοίνωσε την απόφαση να αρνηθεί την κοινότητα της UOC να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της, εξέδωσε «νίκη» στο Σούτκιβτση, αλλά δεν δημοσίευσε το ίδιο το κείμενο της απόφασης, το οποίο ανέφερε λόγους για μια τέτοια απόφαση. Μετά τη δημοσίευση του κειμένου, όλα μπήκαν στη θέση τους. Και ο επικεφαλής της Νομικής Υπηρεσίας της UOC, Αρχιεπίσκοπος Αλεξάντερ Μπαχόφ, βάσει αυτού του κειμένου, δήλωσε ότι η κοινότητα της UOC στο χωριό Σούτκιβτση θα συνεχίσει να υπερασπίζεται τα δικαιώματά της και θα πάει και πάλι στο δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που εκτίθενται στην απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου.

Πόσο ενοχλητικό θα είναι για τα μέλη της συνόδου OCU όταν η κοινότητα της Ιεράς Προστασίας της UOC στο χωριό Σούτκιβτση της περιοχής Χμελνιτσκι, θα επιτύχει έστω στα δικαστήρια την προστασία των δικαιωμάτων τους στην ελευθερία της θρησκείας! Ωστόσο, δεν είναι κάτι νέο για αυτούς.

Γιατί τα μέλη της συνόδου δεν καταδίκασαν τις κατασχέσεις του «ιεράρχη» του Χάρκοφ από τον «ιεράρχη» του Χάρκοφ;

Και εν κατακλείδι, θα ήθελα να ρωτήσω γιατί η σύνοδος της OCU, κατηγορώντας την UOC για κατάσχεση των εκκλησιών της, δεν είπε τίποτα για τη σύγκρουση στη δική της επισκοπής του Χάρκοφ, όπου στις αρχές Απριλίου 2021 ο «αρχιεπίσκοπος» της OCU Αθανάσιος Σκουρούπα κατηγόρησε τον «αρχιεπίσκοπο» της OCU Μιτροφάν Μπούτυνσκι, ως επιδρομέα κατάσχεσης των ενοριών του Χάρκοφ και χαρακτήρισε αυτή τη δραστηριότητα «Σάββατο του διαβόλου»;

«Φίλοι, προσευχηθείτε! Σήμερα, την εβδομάδα του Σταυρού, πριν από τον Τίμιο Σταυρό, ο διάβολος διοργάνωσε ένα Σαββάτο στις ενορίες του Σοκόλοφ και του Τσιρκούνοφ στην περιοχή του Χάρκοβο και με τα χέρια των επικεφαλής τους, του π. Στανισλάφ Αστραφιάν και του π. Όλεγκ Κοζούμπ, που απομακρύνθηκαν προσωρινά από τον ηγούμενο από εμένα, γίνεται μια εξέγερση με σκοπό τη μεταφορά ενοριών σε άλλη επισκοπή», έγραψε ο Αθανάσιος Σκουρίπι στη σελίδα του στο Facebook και κατηγόρησε τον «συνάδελφό του» Μιτροφάν Μπούτυνσκι για την οργάνωση της επιδρομής.

Γιατί η Σνοδος σιωπά για αυτές τις επιληπτικές κρίσεις; Γιατί δεν κατηγορεί κανέναν; Τι είδους διπλά πρότυπα, ειλικρινά;!

Λοιπόν, και το τελευταίο απόσπασμα από τη Δήλωση της Συνόδου OCU: «Με την ευκαιρία αυτή, η Ιερά Σύνοδος προσκαλεί για άλλη μια φορά την ηγεσία του Πατριαρχείου Μόσχας στην Ουκρανία <...> να ξεκινήσει έναν εποικοδομητικό διάλογο με την Ορθόδοξη Εκκλησία Ουκρανία».

Αυτός ο «εποικοδομητικός διάλογος» ξεκίνησε εδώ και πολύ καιρό και ξεκίνησε με μια απλή έκκληση από την UOC σε ολόκληρη την OCU και σε καθένα από τα μέλη της ξεχωριστά: «... μετανοείτε, διότι έχει πλησιάσει πλέον η βασιλεία των ουρανών» (Ματθαίος 4: 17). Δεν υπάρχει ακόμη απάντηση. Και, κρίνοντας από τις πράξεις των σχισματικών, απομακρύνονται όλο και πιο μακριά από τη μετάνοια.