Οι σχέσεις Φαναρίου και OCU στα πρόθυρα κατάρρευσης: Αναζητείται διέξοδος από την κρίση

Τις τελευταίες εβδομάδες, η συζήτηση για πιθανή απαγόρευση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας έχει ενταθεί στον χώρο της ενημέρωσης. Αυτό εντείνεται όχι μόνο από τις δηλώσεις του Προέδρου της Ουκρανίας και του επικεφαλής του Προεδρικού Γραφείου, αλλά και από τις ενέργειες των εκπροσώπων της OCU, οι οποίοι κάνουν τα πάντα για να διασφαλίσουν ότι ο νόμος 8371 θα εγκριθεί με τη μορφή που προτείνει η Ευρωαλληλεγγύη να υιοθετηθεί. Η πρόσφατη επίσκεψη του επικεφαλής της OCU Επιφανίόυ Ντουμένκο στο Φανάρι στο πλαίσιο της ουκρανικής αντιπροσωπείας, που πραγματοποιήθηκε εσπευσμένα, έγινε ένα ακόμη μήνυμα ότι σημειώνονται σημαντικές αλλαγές στο εκκλησιαστικό-πολιτικό περιβάλλον. Η επίσκεψη αυτή δεν ανακοινώθηκε, γεγονός που υποδηλώνει τη μυστικότητα και τον επείγοντα χαρακτήρα των θεμάτων που συζητήθηκαν. Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι ακριβώς συζητήθηκε σε αυτή τη συνάντηση και ποιες πολιτικές και εκκλησιαστικές συνέπειες μπορεί να έχει.

Σύνθεση της αντιπροσωπείας: σημαντικές λεπτομέρειες

Πρώτα απ' όλα αξίζει να προσέξουμε τη σύνθεση της αντιπροσωπείας που επισκέφθηκε τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Εκτός από τον επικεφαλής της OCU Επιφάνιο και τον στενό του συνεργάτη Ευστράτιο Ζοριά, η αντιπροσωπεία περιλάμβανε την αναπληρώτρια επικεφαλής του Γραφείου του Προέδρου της Ουκρανίας Ολένα Κοβάλσκα, τον κύριο λομπίστα της OCU στη χώρα Βίκτορ Γιελένσκι, καθώς και τον σημερινό Πρέσβη της Ουκρανίας στην Τουρκία Βασίλι Μπόνταρ και τον Γενικό Πρόξενο στην Κωνσταντινούπολη Ρομάν Νεντίλσκι (ο τελευταίος, είναι γνωστό ότι έχει καλές σχέσεις με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο).

Στο πλευρό του Φαναρίου, στις διαπραγματεύσεις συμμετείχαν ο Μητροπολίτης Χαλκηδόνας Εμμανουήλ, ο κύριος εμπνευστής και έφορος της δημιουργίας της OCU, ο Αρχιμανδρίτης Αέτιος και ο Πατριαρχικός Διάκονος Επιφάνιος Καμγιάνοβιτς (ως μεταφραστής).

Αυτή η σύνθεση της αντιπροσωπείας και η συμμετοχή τέτοιων εμβληματικών προσωπικοτήτων υποδηλώνουν ότι, αν όχι όλοι οι πόροι, τουλάχιστον χρησιμοποιήθηκε «βαρύ πυροβολικό» για την επίλυση των υπό συζήτηση ζητημάτων.

Πιθανοί λόγοι για την επίσκεψη

Ο πρώτος και πιο προφανής λόγος για την επείγουσα επίσκεψη της ουκρανικής αντιπροσωπείας στο Φανάρι είναι τα γεγονότα που σχετίζονται με την ψήφιση του νομοσχεδίου 8371, που προβλέπει την απαγόρευση των δραστηριοτήτων της UOC.

Αυτό το νομοσχέδιο έχει ήδη προκαλέσει σοβαρή ανησυχία σε πολλούς δυτικούς πολιτικούς, οι οποίοι το βλέπουν ως απειλή όχι μόνο για την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, αλλά και για τη θρησκευτική ελευθερία στην Ουκρανία στο σύνολό της.

Είναι πιθανό η ουκρανική αντιπροσωπεία να προσπάθησε να πείσει τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο ότι η ψήφιση αυτού του νόμου δεν θα δημιουργούσε προβλήματα στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Το κύριο επιχείρημα θα μπορούσε να είναι ότι η απαγόρευση της UOC δεν θα είχε άμεση σχέση με το Φανάρι και επομένως δεν θα έβλαπτε τη διεθνή φήμη του πατριαρχείου.

Επιπλέον, η ουκρανική αντιπροσωπεία μπορούσε να διαβεβαιώσει τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο ότι δεν αναμενόταν σοβαρή αντίσταση από την UOC. Αυτό θα έπρεπε να καθησυχάσει το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και να το πείσει ότι η διαδικασία απαγόρευσης της UOC θα πραγματοποιηθεί χωρίς μεγάλα σκάνδαλα.

Επίσης, ένας από τους λόγους για την επίσκεψη του Ντουμένκο στο Φανάρι θα μπορούσε να είναι η δυσαρέσκεια του Πατριάρχη Βαρθολομαίου για την ανομία που διαπράττουν οι υποστηρικτές της OCU εναντίον της UOC. Αυτό το συμπέρασμα μπορεί να εξαχθεί από τις πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στον ιστότοπο του Προέδρου, από τις οποίες μάθαμε ότι η ουκρανική αντιπροσωπεία έπεισε τον επικεφαλής του Φαναρίου ότι «όλες οι εκκλησίες στη χώρα είναι ανοιχτές». Αυτό φαινόταν ιδιαίτερα κυνικό δεδομένου του γεγονότος ότι την ίδια μέρα που ο Ντουμένκο και ο Γιελένσκι είπαν στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο για τη «θρησκευτική ελευθερία» στην Ουκρανία, το Υπουργείο Πολιτισμού σφράγισε έναν άλλο ναό στην επικράτεια της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου.

Μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι ουκρανικές αρχές, εκπροσωπούμενες από τους Γιελένσκι και Κοβάλσκα, εγγυήθηκαν πραγματικά στον Βαρθολομαίο την «ήσυχη» καταστροφή της UOC.

Το πώς θα συμβεί αυτή η καταστροφή είναι ακόμα δύσκολο να πούμε. Επειδή υπάρχουν τουλάχιστον δύο πτυχές εδώ - η κανονική και η φυσική. Με άλλα λόγια, η UOC μπορεί να καταστραφεί αλλάζοντας το κανονικό της καθεστώς (για παράδειγμα, πείθοντας επισκόπους, ιερείς και λαϊκούς για την ανάγκη να ενταχθούν στην Εξαρχία Φαναρίου στην Ουκρανία ή στην OCU). Ή μπορούν να κατασταλούν σωματικά, όπως άφησε να εννοηθεί πρόσφατα ο επικεφαλής του Προεδρικού Γραφείου Αντρέι Γιέρμακ.

Και οι πρόσφατες ενέργειες των αρχών δίνουν μια ιδέα για τις μεθόδους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την επίτευξη αυτού του στόχου - καταστολή και δίωξη όλων όσων τολμούν να μιλήσουν υπέρ της UOC.

Το ερώτημα παραμένει, αν υπάρχει ένας πόρος, και το πιο σημαντικό, μια επιθυμία να γίνει αυτό. Μας φαίνεται ότι υπάρχει επιθυμία, αλλά όχι πόρος. Επομένως, πιστεύουμε ότι οι δύο πρώτες επιλογές είναι πιο πιθανές – η Εξαρχία ή η OCU.

Αντιπροσωπεία Φαναρίου: γιατί δεν ήταν εκεί;

Το γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις για την ενίσχυση της θέσης της Ουκρανικής Εξαρχίας του Φαναρίου (που, θυμίζουμε, υπάρχει ήδη) βρίσκονται σε εξέλιξη, μπορεί να δηλωθεί 100%, όσο κι αν αντιτίθενται οι συνάδελφοι του Ποροσένκο και ορισμένοι εκπρόσωποι της OCU. Ως εκ τούτου, εκτός από τον προφανή λόγο – τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την απαγόρευση της UOC, υπάρχει και ένας πιο περίπλοκος και κρυφός λόγος της επίσκεψης, που σχετίζεται με εσωτερικές συγκρούσεις στην OCU και στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Αυτό αποδεικνύεται από δημοσιεύματα σε Μ.Μ.Ε κοντά στην OCU. Μια εβδομάδα πριν την επίσκεψη του Επιφανίου στο Φανάρι, η έκδοση «Πνευματικό Μέτωπο», υπό την εποπτεία του έξαρχου του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στην Ουκρανία, δημοσίευσε πληροφορίες ότι πριν από ένα χρόνο ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος σχεδίαζε να στείλει αντιπροσωπεία του στη χώρα μας. Ωστόσο, σε αυτή την απόφαση αντιτάχθηκε ο Επιφάνιος Ντουμένκο και ο στενός κύκλος του, ιδίως ο Ευστράτιος Ζοριά (ο οποίος μπορεί να ονομαστεί με ασφάλεια αντιβασιλέας υπό τον Ντουμένκο).

Τότε, πριν από ένα χρόνο, η αντιπροσωπεία του Πατριάρχη Βαρθολομαίου υποτίθεται ότι αποτελούνταν από δύο επισκόπους με ουκρανικές ρίζες: τον Μητροπολίτη Καναδά Ιλαρίωνα και τον Αρχιεπίσκοπο Ιώβ (Γκέτσα), καθώς και τον διάκονο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως Επιφάνιο Καμγιάνοβιτς. Ωστόσο, πείστηκαν να μην έρθουν και το έκαναν τόσο ξεδιάντροπα (δηλώνοντας ότι ο πυρηνικός σταθμός του Ζαπορόζιε θα μπορούσε να εκραγεί) που κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος έχει μια λογική ερώτηση: γιατί η παρουσία αυτής της αντιπροσωπείας ήταν τόσο μειονεκτική για τον Ζοριά και τον Ντουμένκο;

Σύγκρουση εντός του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως

Γεγονός είναι ότι ο Ιλαρίων (Ρούντνικ) και ο Ιώβ (Γκέτσα), σύμφωνα με το έντυπο «Ορθόδοξη Ουκρανία», το οποίο εποπτεύεται από τον Ευστράτιο Ζοριά, αντιπροσωπεύουν μια ομάδα στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως που θεωρεί το έργο της OCU ανεπιτυχές και μάλιστα αποτυχημένο. Πρόκειται για αυτούς που η «Ορθόδοξη Ουκρανία» υπαινίσσεται ξεκάθαρα όταν λέει ότι μέσα στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως υπάρχει «το χέρι της Μόσχας». Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το ίδιο χέρι βρίσκεται και μέσα στην OCU. Πιθανώς, μιλάμε για «επισκόπους» που δεν μπορούν να συμβιβαστούν με το γεγονός ότι στην πραγματικότητα η OCU ελέγχεται από τον Ευστράτιο Ζοριά, αλλά θα μπορούσαν να είχαν κυβερνήσει (για παράδειγμα, ο Σιμεών Σοστάτσκι ή ο Μιχάιλο Ζινκέβιτς). Αυτή η ομάδα είναι πεπεισμένη ότι η συνέχιση της ύπαρξης της OCU στην τρέχουσα μορφή του είναι ακατάλληλη, καθώς ούτε ο Ντουμένκο ούτε ο Ζοριά είναι ικανοί να εκπληρώσουν τα καθήκοντα που τέθηκαν κατά τη δημιουργία της OCU.

Ας θυμηθούμε ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και οι εκπρόσωποί του έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι ο στόχος της νομιμοποίησης των Ουκρανών σχισματικών είναι η εδραίωση της θρησκευτικής ειρήνης στην Ουκρανία και η εδραίωση μιας κοινωνίας που έχει χωριστεί σε θρησκευτικές γραμμές για αρκετές δεκαετίες. Ωστόσο, για περισσότερα από έξι χρόνια ύπαρξης της OCU, η ειρήνη όχι μόνο δεν έχει επιτευχθεί, αλλά έχει γίνει μια ακόμη πιο μακρινή προοπτική. Η πολιτική που ακολούθησε ο Ντουμένκο και οι συνεργάτες του συνοψίστηκε σε μια απλή άποψη: το καλύτερο εργαλείο για διαπραγματεύσεις με την UOC είναι οι δυναμικές μέθοδοι, όπως ο μύλος και ο λοστός. Αλλά αυτή η προσέγγιση, που ενισχύθηκε από την απουσία κανονικών καθιερώσεων μεταξύ των εκπροσώπων της OCU, κατέστησε αδύνατη για την UOC την διαπρσγμάτευση με αυτήν τη δομή (για να αποφευχθούν παράπονα, θα πούμε αμέσως ότι οι αγιασμοί είναι το κύριο πράγμα και οι λοστοί και οι μύλοι είναι δευτερεύοντα, αλλά καθημερινά). Ως αποτέλεσμα, η OCU όχι μόνο δεν κατάφερε να εκπληρώσει το καθήκον της να ξεπεράσει τη διάσπαση, αλλά αντιθέτως την επιδείνωσε.

Το Φανάρι και η αναζήτηση διεξόδου από την κρίση

Η σημερινή κατάσταση φέρνει το Φανάρι σε εξαιρετικά άβολη θέση. Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, το οποίο αρχικά υποστήριξε τη δημιουργία της OCU με στόχο, σύμφωνα με τους ομιλητές του, την εδραίωση της θρησκευτικής ειρήνης στην Ουκρανία, βρίσκεται τώρα αντιμέτωπο με το γεγονός ότι αυτό το έργο όχι μόνο δεν οδήγησε σε ειρήνη, αλλά και επιδείνωσε τη διαίρεση. Μπροστά στην αυξανόμενη κριτική εντός και εκτός του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, το Φανάρι αναγκάζεται να αναζητήσει διέξοδο από την τρέχουσα κρίση.

Μία από αυτές τις πιθανές λύσεις θα μπορούσε να είναι η αναθεώρηση της απόφασης για τη δημιουργία της OCU. Πρόσφατα, ο Αμερικανός δικηγόρος Ρόμπερτ Άμστερνταμ δήλωσε ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, κατά τη δημιουργία της OCU, δεν είχε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες. Μάλιστα, ο Άμστερνταμ κατηγόρησε τους επιμελητές αυτής της δομής ότι παραπλάνησαν τον επικεφαλής του Φαναρίου.

Απόσπασμα: «Δεν πιστεύω ότι ο Παναγιώτατος Πατριάρχης Βαρθολομαίος υποστηρίζει αυτήν την ταραγμένη κατάσταση πραγμάτων. Μπορώ μόνο να συμπεράνω ότι ο Σεβασμιώτατος έπεσε θύμα των μηχανορραφιών των ουκρανικών αρχών και στερήθηκε την ευκαιρία να μάθει την αλήθεια για τη θρησκευτική ελευθερία στην Ουκρανία. Δεδομένου του σημαντικού ρόλου του στην επίθεση στην UOC, ο Βίκτορ Γιελένσκι είναι πιο πιθανό να ευθύνεται. Έχει δείξει ότι είναι μια προκατειλημμένη και παράλογη φιγούρα που δεν θέλει τίποτα λιγότερο από την πλήρη καταστροφή της UOC. Πράγματι, υπάρχουν ακόμη και κάποιοι στην προεδρική διοίκηση που έχουν εκφράσει ανησυχία για τη συμπεριφορά του. Σύμφωνα με εσωτερικά έγγραφα που έχω στην κατοχή μου, «το ύφος εργασίας του σημερινού επικεφαλής του GUESS μπορεί να χαρακτηριστεί ως ανοιχτός χειρισμός των συμφερόντων της OCU […] αποκλειστικές δηλώσεις που θέλει να ακούσει ο συνομιλητής του, μόνο και μόνο για να πάρει από τον συνομιλητή συγκεκριμένα βήματα στήριξης της OCU». Αυτό δεν είναι ένα πρόσωπο που μπορεί να εμπιστευτεί ο Παναγιώτατος Πατριάρχης Βαρθολομαίος».

Από αυτή την άποψη, σημειώνουμε ότι ένα από τα ουκρανικά κανάλια τηλεγραφήματος δημοσίευσε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στο οποίο έλεγε τα εξής. Στις 17 Ιουλίου 2023, η πρεσβεία της Ουκρανίας στην Τουρκία «μεταβίβασε την οριστική άρνηση του Πατριάρχη να δεχθεί την αντιπροσωπεία, επειδή ο Πρόεδρος υποτίθεται ότι βρισκόταν σε επαγγελματικό ταξίδι και ο Γιελένσκι έπρεπε να πάρει αναρρωτική άδεια. Λένε ότι ο Πατριάρχης προσβλήθηκε τόσο πολύ όταν συναντήθηκε με εκπροσώπους της Πρεσβείας που ρώτησε ευθέως τον μεταφραστή: «Γιατί μου λένε ψέματα τόσο αναιδώς;»

Επιπλέον, αυτό το τηλεγραφικό κανάλι ανέφερε επίσης ότι είπαν ψέματα όχι μόνο στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, αλλά, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, και στον Ζελένσκι. Συγκεκριμένα, αναφέροντας την επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου Ιλαρίωνα (Ρούντνικ) στο Κίεβο, οι συντάκτες του καναλιού έγραψαν ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων και ο Επίσκοπος Μιχαήλ Κομάνσκι, που τον συνόδευαν, «συναντήθηκαν με την νέα αναπληρώτρια επικεφαλής του Γραφείου του Προέδρου, Ολένα Κοβάλσκα. Και βρήκε τις κατάλληλες λέξεις για να τους εξηγήσει για πρώτη φορά ότι ο Πρόεδρος δεν ήταν ακόμα... ας πούμε, πλήρως ενημερωμένος για τις διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα στην Ουκρανική Ορθοδοξία και ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεν ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στην περαιτέρω ενοποίηση».

Ως αποτέλεσμα, μπορούμε να υποθέσουμε ότι η δήλωση του Άμστερνταμ, καθώς και (αν αληθεύουν) πληροφορίες για ψέματα στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο (και τον Ζελένσκι) από ορισμένους Ουκρανούς αξιωματούχους, δίνουν την ευκαιρία στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο να λάβει μέτρα που θα μπορούσαν να επηρεάσουν σοβαρά τη συνέχιση της ύπαρξης της OCU και της UOC.

Εσωτερικές συγκρούσεις και αγώνες εξουσίας

Ωστόσο, εκτός από εξωτερικούς παράγοντες που σχετίζονται με την κατάσταση γύρω από την UOC και την OCU, μια σοβαρή σύγκρουση δημιουργείται μέσα στο ίδιο το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Συνδέεται με τον αγώνα για εξουσία και επιρροή μεταξύ διαφορετικών φατριών εντός της πατριαρχίας. Στο επίκεντρο αυτού του αγώνα βρίσκονται δύο βασικά πρόσωπα: ο Μητροπολίτης Χαλκηδόνας Εμμανουήλ και ο Μητροπολίτης Αμερικής Ελπιδοφόρος.

Ο Εμμανουήλ ήταν ο κύριος επιμελητής της δημιουργίας της OCU και μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν μια από τις πιο σημαίνουσες προσωπικότητες στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Η μελλοντική του μοίρα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την επιτυχία ή την αποτυχία του έργου OCU.

Από την άλλη, σε δύσκολη θέση βρέθηκε και ο Μητροπολίτης Ελπιδοφόρος, επικεφαλής της Αμερικανικής Αρχιεπισκοπής, ο οποίος παλαιότερα θεωρούνταν ο βασικός διεκδικητής της θέσης του Πατριάρχη. Η προσπάθειά του να χρησιμοποιήσει την αμερικανική πολιτική σκηνή για να αυξήσει την επιρροή του εντός της πατριαρχίας ήταν ανεπιτυχής και αρκετά σκάνδαλα (για παράδειγμα, η βάπτιση των παιδιών ενός γκέι ζευγαριού ή η συμμετοχή στα εγκαίνια ενός τουρκικού σπιτιού στις Ηνωμένες Πολιτείες) οδήγησαν σε απώλεια της πρώτης θέσης στον αγώνα για τον πατριαρχικό θρόνο.

Και το ζήτημα του μελλοντικού πατριάρχη του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως γίνεται όλο και πιο επίκαιρο, δεδομένης της ηλικίας και της κατάστασης της υγείας του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ο οποίος είναι ήδη άνω των 80 ετών. Η επιλογή νέου πατριάρχη θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε σοβαρές αλλαγές τόσο στο εσωτερικό του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως όσο και στις σχέσεις του με άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Γι' αυτό όλο το παιχνίδι γύρω από την Ουκρανία, την OCU και την UOC, το οποίο παρακολουθούμε τώρα, είναι σε γενικές γραμμές ένας εκλογικός αγώνας για τη θέση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.

Διότι εάν το έργο της OCU αποτύχει εντελώς, θα χτυπήσει σοβαρά τις θέσεις του Εμμανουήλ και θα κάνει ελάχιστες τις πιθανότητές του να κερδίσει τον πατριαρχικό θρόνο. Ταυτόχρονα, η επιτυχία της OCU μπορεί να ενισχύσει τη θέση του και να τον καταστήσει κύριο διεκδικητή για τη θέση του πατριάρχη.

Αυτός είναι ο λόγος που ο Εμμανουήλ και οι υποστηρικτές του προωθούν τόσο ενεργά την υποστήριξη για την OCU, παρά τις προφανείς αποτυχίες της ηγεσίας αυτής της δομής και τις γκάνγκστερ συνήθειες των εκπροσώπων της.

Ο ρόλος των Ηνωμένων Πολιτειών και η επιρροή στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως

Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την ανάλυση της κατάστασης γύρω από την OCU είναι ο ρόλος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Μητροπολίτης Ελπιδοφόρος διατηρεί στενούς δεσμούς με αμερικανικούς πολιτικούς κύκλους. Η πρόσφατη συμμετοχή του σε εκδηλώσεις του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, όπου επικαλέστηκε την ευλογία του Θεού για τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές των Η.Π.Α, δείχνει την επιθυμία του να συγκεντρώσει την υποστήριξη των αμερικανικών αρχών στον αγώνα για τον πατριαρχικό θρόνο.

Και αυτό είναι δυνατό μόνο εάν... αλλάξει η πολιτική σχετικά με την UOC. Διότι είναι πολύ γνωστό ότι οι Ρεπουμπλικάνοι είναι δυσαρεστημένοι με τη δίωξη της UOC στην Ουκρανία και έχουν επανειλημμένα επισημάνει στην ουκρανική κυβέρνηση ότι τέτοιες πιέσεις στην Εκκλησία είναι απαράδεκτες. Μπορεί να υποτεθεί ότι παρόμοια σήματα στάλθηκαν στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο μέσω του Ελπιδοφόρου. Ίσως αυτός ήταν ακριβώς ο λόγος για την προγραμματισμένη επίσκεψη της αντιπροσωπείας εκ μέρους του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στην Ουκρανία, την οποία εμπόδισε ο Επιφάνιος και η συνοδεία του πριν από ένα χρόνο, αλλά, όπως αναφέρουν τα ουκρανικά τηλεγραφικά κανάλια, αναμένεται να πραγματοποιηθεί στο εγγύς μέλλον.

Στην παρούσα συγκυρία, είναι προφανές ότι μια σοβαρή κρίση επέρχεται εντός της OCU και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Εξωτερικά, όλα μπορεί να φαίνονται σχετικά ήρεμα, αλλά οι κρυφές αντιφάσεις και οι αγώνες εξουσίας δημιουργούν μια εκρηκτική κατάσταση. Το βασικό ερώτημα τώρα είναι αν το Φανάρι θα μπορέσει να σώσει το πρόσωπο και να βρει διέξοδο από αυτή την κρίση χωρίς σοβαρές απώλειες.

Το σχέδιο δημιουργίας της OCU, το οποίο αρχικά θεωρήθηκε ως ένας τρόπος για την εγκαθίδρυση της θρησκευτικής ειρήνης στην Ουκρανία, βιώνει αυτήν τη στιγμή μια στιγμή που οι Ουκρανοί αποκαλούν «ζήτημα ζωής ή θανάτου». Δηλαδή, όλα διακυβεύονται και αν αποτύχει η απαγόρευση της UOC (με την έννοια ότι ο νόμος θα είναι πιο δύσκολο να εφαρμοστεί παρά να ψηφιστεί), τότε οι αρχές θα απομακρυνθούν τελικά από τον Ντουμένκο, γεγονός το οποίο θα είναι στην πραγματικότητα το τέλος για την OCU.

Από την άλλη, οι εσωτερικές συγκρούσεις στο Φανάρι, ο αγώνας για εξουσία και επιρροή, καθώς και οι πιέσεις από εξωτερικές δυνάμεις όπως οι Η.Π.Α, δημιουργούν μια κατάσταση στην οποία το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως αναγκάζεται να αναζητήσει νέες λύσεις και στρατηγικές.

Μία από τις πιθανές λύσεις για τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο μπορεί να είναι η επανεξέταση της στάσης του απέναντι στην UOC, κάτι που, σύμφωνα με ορισμένους Φαναριώτες, θα του επιτρέψει να διατηρήσει τη φήμη του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και να βγει από την παρούσα κατάσταση με ελάχιστες απώλειες. Ωστόσο, η απόφαση αυτή συνδέεται με σοβαρούς κινδύνους, αφού είναι άγνωστη η αντίδραση της ιεραρχίας και του πιστού λαού της UOC. Είναι επίσης πιθανό ότι η αποδοχή της UOC στην Εξαρχία του Φαναρίου στην Ουκρανία θα μπορούσε να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη διάσπαση στον ορθόδοξο κόσμο.

Στο άμεσο μέλλον, μπορούμε να περιμένουμε νέα βήματα από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως με στόχο την προσπάθεια εξεύρεσης διεξόδου από την κατάσταση. Ίσως πρόκειται για νέες διπλωματικές προσπάθειες που στοχεύουν στην εγκαθίδρυση διαλόγου με την UOC ή προσπάθειες ενίσχυσης της θέσης της OCU μέσω πολιτικής και οικονομικής υποστήριξης. Ωστόσο, ανεξάρτητα από τα βήματα που θα γίνουν, ένα είναι ξεκάθαρο: το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση, από την έξοδο της οποίας εξαρτάται το μέλλον του και το μέλλον της Ορθοδοξίας στην Ουκρανία και στον κόσμο.