Μπορούν να υποφέρουν για τον Χριστό αυτοί στην Ουκρανία που δεν μνημονεύουν τον Πατριάρχη;

Ο πρώην κληρικός της επισκοπής Οδησσού λέει ότι υπέφερε για τη μνημόνευση του Πατριάρχη Κυρίλλου. Φωτογραφία: ΕΟΔ

Στις 11 Δεκεμβρίου, προβλήθηκε από το κανάλι YouTube του ιερέα της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Georgy Maksimov εκπομπή με τον πρώην εφημέριο του Ιερού Ναού των Αγίων Πάντων της Οδησσού, Dimitry Matienko, στην οποία διατυπώθηκαν πολύ σοβαρές κατηγορίες κατά της ιεραρχίας της UOC και, ειδικότερα, του Μητροπολίτη Οδησσού Αγαθάγγελου.

Εν ολίγοις, ο ιερέας, ο οποίος μετανάστευσε στη Ρωσική Ομοσπονδία, κατηγόρησε τον επίσκοπό του για δίωξη και παράνομη απαγόρευση λόγω της θέσης αρχών του Matienko σχετικά με τη μνημόνευση του Πατριάρχη Κυρίλλου. Και ήταν ακριβώς για αυτή την προσήλωση στις αρχές που ο επίσκοπος τον απαγόρευσε από τη διακονία. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να πει ότι ο μητροπολίτης είχε θέσει την SBU εναντίον του Matienko.

Ο ιερέας είπε ότι η σύγκρουση ξεκίνησε την ημέρα της γιορτής του Αγίου Σπυρίδωνα του Τριμυθούντος το 2022. Ξαφνικά αρρώστησε και έτσι ζήτησε από τον δεύτερο ιερέα, τον π. Μάξιμο, να τελέσει τη λειτουργία. Ωστόσο, μετά την έναρξη της λειτουργίας, οι ενορίτες άρχισαν να εγκαλούν τον Matienko, οι οποίοι ήταν αγανακτισμένοι που ο π. Μάξιμος δεν ανέφερε τον Πατριάρχη Κύριλλο. Αργότερα, ο π. Δημήτριος ανακάλυψε ότι αυτός ο ιερέας είχε «δωροδοκηθεί» εκ των προτέρων από τον Μητροπολίτη Αγαθάγγελο με δωρεά παλίτσας, ώστε να μην μνημονεύει τον Πατριάρχη. Αλλά ας πάμε πίσω στις 25 Δεκεμβρίου.

«Έρχομαι με πυρετό και λέω το εξής: όλοι όσοι είναι στην εκκλησία - βγείτε έξω, και όλοι όσοι είναι έξω - πηγαίνετε στην εκκλησία», δήλωσε ο Matienko στον αέρα.

Σύμφωνα με τον ίδιο, κατά την άφιξή του, οι περισσότεροι ενορίτες (λόγω μη εορτασμού) βγήκαν στο δρόμο και εκείνοι που συνέχισαν να προσεύχονται στη λειτουργία, ο Matienko τους θεωρούσε προδότες.

Είπε ότι σταμάτησε τη λειτουργία και κανόνισε μια ψηφοφορία μεταξύ των ενοριτών σχετικά με τη μορφή που θα πραγματοποιείται η λειτουργία στο μέλλον. Σύμφωνα με ισχυρισμούς, εκείνη τη στιγμή, εκπρόσωποι της SBU εισήλθαν στην εκκλησία, οι οποίοι δήλωσαν ότι για τον εορτασμό του Πατριάρχη «αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης για 15 χρόνια με δήμευση περιουσίας». Σύμφωνα με τον Matienko, όταν συνελήφθη από τις δυνάμεις ασφαλείας, «μίλησε» με έναν ερευνητή της SBU, ο οποίος του ομολόγησε (!) ότι δεν είχε έρθει με δική του πρωτοβουλία. Λένε ότι ήταν ο «μη μνημονεύων» ιερέας του που πήγε αμέσως στον κοσμήτορα, ο κοσμήτορας στον Μητροπολίτη Αγαθάγγελο, και κάλεσε την SBU. Και όλα αυτά συνέβησαν την ώρα που ο Matienko και οι ενορίτες συζητούσαν μόνο πώς πρέπει να ψηφίσουν. Και όταν ο ιερέας ήταν στο SBU, οι ενορίτες του (δήθεν με δική τους πρωτοβουλία) έβγαλαν τα πάντα από την εκκλησία: εικόνες, αντιμήνσιο, σκηνή μαρτυρίου, Άγιο Μύρο, τα Τίμια Δώρα, έναν σταυρό βωμού και το Ευαγγέλιο, κηροπήγια κ.λπ.

Αλλά ο Matienko συνεχίζει την ιστορία του: «Την επόμενη μέρα ήρθα στον μητροπολίτη και είπα: "Vladyka, γιατί με παρέδωσες στην SBU;" Και μου απάντησε – αλλιώς όλα θα μου αφαιρεθούν... Και τότε συνειδητοποιώ ότι όλα αφορούσαν εμπορικές δραστηριότητες. Και ο Μητροπολίτης Αγαθάγγελος αγαπά μόνο ένα πρόσωπο – τον Μητροπολίτη Αγαθάγγελο».

Και μετά από αυτό, στον Matienko, σύμφωνα με τον ίδιο, του απαγορεύτηκε να υπηρετεί και ένας άλλος πρύτανης διορίστηκε στην Εκκλησία των Αγίων Πάντων.

Μια τέτοια συγκλονιστική ιστορία, την οποία, όμως, γνωρίζουμε μόνο από τα λόγια του ιερέα. Είναι απίθανο ο μητροπολίτης να σχολιάσει την αλήθεια του.

Τόσο αυτό το επεισόδιο όσο και σχεδόν ολόκληρη η δίωρη συνομιλία μεταξύ του π. Δημητρίου και του π. Γεωργίου ήταν αφιερωμένη στην κύρια θέση: η μη μνημόνευση του Πατριάρχη Κυρίλλου στη λειτουργία είναι κανονικό έγκλημα. Κατά συνέπεια, εκείνοι που συνεχίζουν τη μνημόνευση είναι αληθινοί ορθόδοξοι ήρωες, αληθινοί ασκητές. Και εκείνοι που δεν τους αναφέρουν δεν είναι μόνο άνθρωποι χαμηλής κανονικής αυτοσυνείδησης, αλλά και απλά αξιολύπητες, ασήμαντες προσωπικότητες που είναι ακόμη ικανές να «δαγκώσουν» τους αδελφούς τους.

Έτσι παρουσίασε ο π. Δημήτριος την υπόθεσή του στη Μόσχα. Είμαι ήρωας, ο μητροπολίτης μου είναι ένας άθλιος πληροφοριοδότης. Και κατέθεσε την υπόθεσή του στο εκκλησιαστικό δικαστήριο της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, το οποίο τον αθώωσε. Ως εκ τούτου, ο Matienko και ο Maksimov καλούν τους ιερείς της UOC να μην υπακούσουν στις «θεοφανείς αρχές», να μην αναγνωρίσουν τις αποφάσεις της Συνόδου, καθώς στις εκκλησίες «όπου έχουν σταματήσει να μνημονεύουν, αισθανόμαστε ότι κάτι δεν πάει καλά». Σύμφωνα με τον Maksimov, αυτή η κατάσταση μπορεί να συγκριθεί με μια ένωση - "όλα είναι τα ίδια, μόνο που άρχισαν να τιμούν τον Πάπα της Ρώμης".

Ήταν όμως όλα όπως τα φαντάζονταν οι δύο ιερείς;

Αρχικά, ας θέσουμε στον εαυτό μας μια ερώτηση – υπάρχει τουλάχιστον μία περίπτωση όπου ένας ιερέας της UOC φυλακίστηκε επειδή μνημόνευε τον Πατριάρχη Κύριλλο για 15 χρόνια με δήμευση περιουσίας; Γνωρίζουμε παραδείγματα ιερέων που κατηγορήθηκαν για υποκίνηση διαθρησκειακού μίσους ή συνεργασία με τον εχθρό. Υπάρχουν όμως συγκεκριμένα άρθρα του Ποινικού Κώδικα για τέτοιες κατηγορίες. Και σύμφωνα με ποιο άρθρο μπορεί ένας ιερέας να φυλακιστεί για 15 χρόνια αν απλώς μνημονεύει τον Πατριάρχη σε μια λειτουργία; Σε τι πρέπει να αναφέρονται οι εισαγγελείς στα δικαστήρια;

Σύμφωνα με την ΕΟΔ, υπάρχουν ιερείς στην επαρχία της Οδησσού (συμπεριλαμβανομένης της Οδησσού) που θεωρούν σωστό να τιμούν τον Πατριάρχη Κύριλλο, παρά την απόφαση της Συνόδου της UOC. Και στην επισκοπή της Οδησσού το γνωρίζουν καλά. Μήπως ο Μητροπολίτης Αγαθάγγελος καλεί την SBU μετά από κάθε τέτοια ακολουθία των «μνημονευόντων» πατέρων, να έρχονται και να τους φυλακίζουν για «15 χρόνια με δήμευση»; Κρίνοντας από το γεγονός ότι οι λειτουργίες συνεχίζονται, τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει.

Υπάρχουν ιερείς (περίπου 20) που, για κάποιο λόγο, ήθελαν να εγκαταλείψουν την Ουκρανία για τη μία ή την άλλη χώρα. Και ο Μητροπολίτης Αγαθάγγελος τους αντιμετώπισε όλους με πλήρη κατανόηση και έδωσε επιστολή απόλυσης.

Γιατί ο π. Dimitri Matienko «υπέφερε» τόσο πολύ; Γιατί, από τον τεράστιο αριθμό κληρικών της επισκοπής (συμπεριλαμβανομένων εκείνων που «μνημονεύουν»), ο κυβερνών επίσκοπος ανησύχησε τόσο πολύ για τον «διωγμό» του; Γιατί άρχισε προσωπικά να τον «εγκαλεί και να τον παραδίδει» στην SBU; Ή μήπως είναι λίγο διαφορετικό; Ίσως κανείς δεν τον εγκάλεσε πουθενά τελικά;

Ας ρίξουμε μια άλλη ματιά στην κατάσταση που περιγράφει ο Matienko στη γιορτή του Αγίου Σπυρίδωνα. Οι ενορίτες έρχονται στη λειτουργία, αλλά δεν ακούν τη μνημόνευση του Πατριάρχη, σχεδόν όλοι εγκαταλείπουν την εκκλησία και βγαίνουν έξω. Τι σημαίνει αυτό; Σχετικά με αυτό που τους ενστάλαξε ο ιερέας - χωρίς να προφέρει το πατριαρχικό όνομα, η θεία λειτουργία γίνεται χωρίς χάρη. Και αυτό δεν είναι μόνο η υπόθεσή μας. Ο Matienko είπε στον Maksimov στον αέρα ότι ο καθεδρικός ναός της Μεταμόρφωσης στην Οδησσό καταστράφηκε λόγω του γεγονότος ότι η μνημόνευση του Πατριάρχη σταμάτησε εκεί. Αυτό σημαίνει ότι «η χάρη έχει φύγει» από εκεί. Εμείς στην ΕΟΔ θα αναλύσουμε ακόμη πώς οι κανόνες της 13ης, 14ης και 15ης Συνόδου της Δεύτερης Συνόδου (μιλώντας για τους κανόνες μνημόνευσης του Πατριάρχη) γίνονται κατανοητοί σε άλλες Τοπικές Εκκλησίες. Αλλά προς το παρόν, ας θυμηθούμε ότι ο ίδιος ο Πατριάρχης Κύριλλος δήλωσε στη Διάσκεψη των Επισκόπων της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ότι δεν θεωρεί σωστό να μη μνημονεύεται το όνομά του στις λειτουργίες. Αλλά ταυτόχρονα, όλα τα μυστήρια σε τέτοιες λειτουργίες, είπε, «παραμένουν αποτελεσματικά». Και αυτό σημαίνει ότι βρίσκεται επίσης στην εκκλησία της Οδησσού των Αγίων Πάντων.

Δηλαδή, ο π. Dimitry Matienko ήρθε στην εκκλησία, σταμάτησε τη λειτουργία, απέβαλε όσους συνέχισαν να προσεύχονται και αντί να συνεχίσουν τη λειτουργία, κανόνισαν μια ψηφοφορία για το «πώς να ζήσουν». Σε ποιο βαθμό είναι φυσιολογική μια τέτοια συμπεριφορά για έναν ιερέα, και ακόμη περισσότερο για κάποιον που ενδιαφέρεται τόσο πολύ για την τήρηση των κανόνων; Ίσως αυτό μοιάζει περισσότερο με τη συμπεριφορά του ηγέτη κάποιας αίρεσης; Και εδώ πολλά άλλα ερωτήματα δεν μπορούν παρά να μην προκύψουν:

• Γιατί ο Μητροπολίτης Αγαθάγγελος δωροδόκησε έναν δεύτερο ιερέα για χάρη μιας φοράς μη μνημόνευσης του Πατριάρχη στην Εκκλησία των Αγίων Πάντων; Γιατί το έκαναν αυτό;
• Πώς θα μπορούσε ο μητροπολίτης να μάθει εκ των προτέρων για την ασθένεια του Matienko για να δωροδοκήσει τον π. Μάξιμο για «μη μνημόνευση»;
• Πώς κατάφερε ο π. Μάξιμος να φτάσει στον κοσμήτορα, ο κοσμήτορας να καλέσει τον επίσκοπο, ο επίσκοπος στην SBU και η SBU να έρθει στην εκκλησία;
• Ο Matienko ισχυρίζεται ότι η SBU του «υποσχέθηκε» 15 χρόνια με κατάσχεση για τον εορτασμό του Πατριάρχη, ότι έφυγε ακριβώς λόγω της απειλής σύλληψης. Αλλά πώς, με όλα αυτά, κατάφερε να εγκαταλείψει τη χώρα χωρίς εμπόδια και ακόμη και να πάει στη χώρα του επιτιθέμενου;
  
  

Ας διαβάσουμε τι είναι γραμμένο στο διάταγμα απαγόρευσης του Matienko: «Συκοφαντία, βλασφημία, κωλυσιεργία και ψευδορκία, με τα οποία κατηγορήθηκαν δημόσια και αδικαιολόγητα ο κυβερνών επίσκοπος και ο κλήρος της επισκοπής της Οδησσού, κλοπή του αντιμήνσιου και άλλης εκκλησιαστικής περιουσίας, ιεροσυλία, διακοπή των θείων λειτουργιών και παράνομη στέρηση της δυνατότητας των πιστών να προσεύχονται στην εκκλησία».

Ο Matienko αποκαλεί το διάταγμα αντίποινα για την προσήλωσή του στις αρχές, αλλά τι είναι αυτό που δεν αντιστοιχεί στην αλήθεια;

Επιπλέον, θα εκπλαγείτε, αλλά ο ιερέας που σήμερα κατηγορεί τον επίσκοπό του για ρουφιάνο του έγραψε μια επιστολή μετάνοιας πριν από έξι μήνες.

«Σεβασμιώτατε, φιλεύσπλαχνε Βλαντίκα και Πατέρα! Ο Matienko γράφει. «Ξανά και ξανά, ως γιος, σας ζητώ, ευγενικέ Βλαντίκα, να άρετε την απαγόρευση της διακονίας μου και να μου δώσετε την ευκαιρία να υπηρετήσω εκτός της επισκοπής της Οδησσού ή να μεταφερθώ στον κλήρο άλλης επισκοπής».

Υποσχέθηκε να επιστρέψει το αντιμήνσιο, τα έγγραφα και άλλα περιουσιακά στοιχεία στην εκκλησία. Και ο κατήγορός μας με αρχές το υπέγραψε ως εξής: «Ο ταπεινός δόκιμος του Σεβασμιωτάτου».

Και το πιο ενδιαφέρον είναι ότι ο Μητροπολίτης Αγαθάγγελος τον συνάντησε στα μισά του δρόμου. Στο ψήφισμα για την έκκληση του Matienko, γράφει: «Λαμβάνοντας υπόψη τη μετάνοιά σας για τις παραβιάσεις της ποιμαντικής πειθαρχίας και της χριστιανικής ηθικής, τις οποίες εκθέσατε γραπτώς σε επιστολή μετάνοιας, την εκπλήρωση των απαιτήσεων για την επιστροφή του αντιμήνσιου, των εικόνων, των ιερών λειψάνων και άλλων εκκλησιαστικών σκευών της Εκκλησίας των Αγίων Πάντων, η απαγόρευση να υπηρετείτε στην ιεροσύνη αίρεται από εσάς. Συμπεριλαμβάνεστε στο προσωπικό του κλήρου της επισκοπής της Οδησσού».

Και έτσι αυτός ο «μετανοημένος» «ταπεινός αρχάριος» βγαίνει στην τηλεόραση και ξεχύνεται ενάντια στον «ελεήμονα αφέντη και πατέρα» για σχεδόν δύο ώρες, μιλάει αξιολύπητα για τη χριστιανική συνείδηση, την ηθική, τη δύναμη του πνεύματος, συμβουλεύει τους ανθρώπους να «ζουν για τον Χριστό» και ούτω καθεξής.

Δεν γνωρίζει ο Matienko ότι μετάνοια σημαίνει «αλλαγή του νου», μια πλήρη αναθεώρηση των προηγούμενων αμαρτωλών πράξεων, απόψεων ή ακόμα και ψευδαισθήσεων; Αλλά πώς είναι δυνατόν να διδάξετε άλλους εάν εσείς οι ίδιοι γράφετε επιστολές μετάνοιας μόνο για να «λύσετε το πρόβλημα» και ταυτόχρονα ακονίζετε ένα στιλέτο πίσω από την πλάτη σας για να το κολλήσετε τον «δράστη» στην πλάτη;

Ο πρωθιερέας Δημήτριος Matienko υποστηρίχθηκε από το Ανώτατο Εκκλησιαστικό Δικαστήριο της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, έχοντας λάβει απόφαση υπέρ του «πάνω από το κεφάλι» των δικαστηρίων της Επαρχίας της Οδησσού και της UOC, θεωρώντας ότι δικαιούνται να αγνοήσουν στοιχειώδεις κανονικούς κανόνες.

Στο όνομα τίνος; Όπως αναφέρεται στην απόφαση του δικαστηρίου, «δεδομένου ότι οι αποφάσεις των επισκοπικών αρχών της επισκοπής της Οδησσού λαμβάνονται σε συνθήκες «πρωτοφανούς πίεσης από σχισματικές ομάδες, τοπικές αρχές, μέσα ενημέρωσης, εξτρεμιστικές οργανώσεις και το εθνικιστικό τμήμα του κοινού».

Παραδόξως, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία υποστηρίζει τον πόλεμο, πιστεύει σοβαρά ότι η Οδησσός, η οποία υπόκειται σε καταστροφικούς βομβαρδισμούς κάθε λίγες ημέρες, εφαρμόζει τις αποφάσεις της Συνόδου της UOC «υπό πρωτοφανή πίεση».

Παρεμπιπτόντως, οι συνομιλητές συζήτησαν επίσης το θέμα του πολέμου. Ο Matienko είπε ότι ο πύραυλος που έπληξε τον καθεδρικό ναό της Μεταμόρφωσης ήταν «το θέλημα του Θεού» και ο π. Georgy ήταν εξοργισμένος από τον βομβαρδισμό του Donbass από τον ουκρανικό στρατό.

Αλλά εδώ είναι αυτό που είναι ενδιαφέρον. Για κάποιο λόγο, ο Maksimov δεν ζήτησε από τον συνομιλητή του να σχολιάσει αυτό το θέμα. Και είχε πολλά να πει. Εξάλλου, από τον Μάρτιο του 2017 έως τον Δεκέμβριο του 2022 (τη στιγμή της απαγόρευσης), ο π. Dimitri ήταν εφημέριος των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας. Και δεν ήταν ο «κακός» επίσκοπος που τον ανάγκασε να διακονήσει τους Ουκρανούς στρατιώτες, η διακονία του ήταν η προσωπική του επιθυμία. Και ενώ «το Ντονμπάς βομβαρδιζόταν για 8 χρόνια», ο π. Dimitri ταξίδεψε σε αυτό ακριβώς το Ντονμπάς «για να ευλογήσει τους τιμωρούς» και στο σπίτι φορούσε στρατιωτική στολή με διακριτικά.

Και αν συνοψίσουμε όλα τα γεγονότα, αποδεικνύεται ότι ο π. Γκεόργκι Μαξίμοφ κάλεσε ένα άτομο στον αέρα που:

• διαταράσσει τις λειτουργίες και εκδιώκει τους «λάθος» ενορίτες από την εκκλησία.
• αφαιρεί τα πάντα από τον ναό για να τον καταστήσει ακατάλληλο για λατρεία.
• γράφει επιστολές μετανοίας στον επίσκοπό του και στη συνέχεια του ρίχνει λάσπη.
• υποστηρίζει την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» ως εφημέριος των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας.
  
  

Τώρα στη Ρωσική Ομοσπονδία (συμπεριλαμβανομένης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας) γελούν με τις παράλογες εκδηλώσεις της δυτικής δημοκρατίας, όταν εκπρόσωποι της φυλής των ΛΟΑΤ ή των Negroid μπορούν να διαπράξουν οποιεσδήποτε απρεπείς πράξεις (συμπεριλαμβανομένων των εγκλημάτων), αλλά δεν μπορούν να επικριθούν, επειδή αρχίζουν αμέσως κραυγές «διακρίσεων».

Αλλά δεν υπάρχει παρόμοια απειλή στην τρέχουσα εκκλησιαστική κατάσταση; Όταν ένας ιερέας από την Ουκρανία μπορεί να διαπράξει οποιεσδήποτε αμφίβολες πράξεις, αλλά αν μιλάει για την ηρωική μνημόνευσή του, τότε η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία κάνει τα στραβά μάτια σε όλα αυτά;

Και μια ακόμη ερώτηση - γιατί αυτή η εκπομπή βγήκε μόλις τώρα, και όχι τουλάχιστον πριν από έξι μήνες, όταν ήρθη η απαγόρευση για τον Matienko; Μετά από όλα, ήταν λογικό να το κάνουμε «σε καυτή αναζήτηση».

Το γεγονός είναι ότι τον Σεπτέμβριο, ο Μητροπολίτης Λεωνίδης (τότε Έξαρχος της Αφρικής) έστειλε τον Matienko "σε ένα μακροπρόθεσμο επαγγελματικό ταξίδι" στην Αφρική. Ίσως ο νέος τόπος υπηρεσίας αποδείχθηκε πολύ μικρός για την κλίμακα του ποιμαντικού ταλέντου του π. Dimitri ή ίσως υπήρχαν κάποιες διαφωνίες με τη νέα ηγεσία της Εξαρχίας. Σε κάθε περίπτωση, ο ιερέας αποφάσισε να θυμηθεί τον εαυτό του με ιστορίες για «μαρτύριο» στην Ουκρανία πριν από έναν χρόνο, ασκώντας πίεση στο οδυνηρό θέμα της μνημόνευσης του Πατριάρχη.

Οι ιερείς Georgy Maksimov και Dimitry Matienko με τον Πρέσβη του Μαυρίκιου στη Ρωσική Ομοσπονδία. Φωτογραφία: tg-channel του Μητροπολίτη Λεωνίδη

Και όποιοι και αν είναι οι πραγματικοί λόγοι αυτής της εκπομπής, η περίπτωση του ιερέα Dimitri Matienko είναι απλώς ένα πρόσχημα για να εξετάσουμε την κατάσταση γύρω από τη σχέση μεταξύ της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και της UOC, ευρύτερα, για να κοιτάξουμε από έξω.

Φαίνεται ότι έχουμε μια ελαφρώς διαφορετική αντίληψη των λόγων σχετικά με την πίστη στον Χριστό. Εδώ, για παράδειγμα, είναι αυτό που λέει ο π. Γκεόργκι Μαξίμοφ στην UOC:

«Είναι κρίμα όταν οι άνθρωποι εξακολουθούν να υποφέρουν, αλλά όχι για τον Χριστό. Αν εξακολουθείτε να υποφέρετε, γιατί να μην αγιάσετε αυτόν τον πόνο κάνοντάς τον πόνο για χάρη του Χριστού; Γιατί αν καταπιέζονται, δέρνονται, δέχονται επιθέσεις και εξακολουθούν να μην τιμούν τη μνημόνευση του Πατριάρχη, τότε γιατί να υποφέρουν;»

Και αυτή δεν είναι μόνο η γνώμη του Maksimov. Αυτή είναι η θέση του Matienko και πολλών άλλων στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, καθώς και εκείνων που βρίσκονται υπό την επιρροή τους στην Ουκρανία – όλοι εκείνοι που βλέπουν την ουσία της Εκκλησίας, πρώτα απ' όλα, στην τήρηση της ακεραιότητας της διοικητικής δομής της διακυβέρνησης και όχι στη ζωή σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, όχι στη μεταμόρφωση του παλαιού ανθρώπου, όχι σε ενότητα με τον Χριστό. Κάνουν ένα είδωλο από αυτό το σύστημα διακυβέρνησης, αν και όλοι γνωρίζουν ότι αλλάζει συνεχώς κατά τη διάρκεια της ύπαρξης της Εκκλησίας και σίγουρα θα αλλάξει στο μέλλον.

Ως εκ τούτου, είναι καιρός να θέσουμε το ερώτημα που τίθεται στον τίτλο του άρθρου: "Μπορούν όσοι δεν μνημονεύουν τον Πατριάρχη να υποφέρουν για τον Χριστό στην Ουκρανία;" Ή λίγο πιο απλά: «Αν δεν μνημονεύετε τον Πατριάρχη, τότε όλα τα παθήματά σας δεν έχουν νόημα στα μάτια του Χριστού»;

Οι πιστοί της UOC υποφέρουν τώρα να βρίσκονται στην Εκκλησία του Χριστού, το Πλοίο, στο οποίο όλα όσα δίδαξε ο Σωτήρας εκπληρώνονται άνευ όρων. Μπορεί κανείς σήμερα να πει ότι η UOC δεν κηρύττει ή δεν διδάσκει αυτά που είπε και δίδαξε ο Χριστός; Όχι, δεν μπορεί.

Με τη σειρά της, μπορεί η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία να πει ότι εκπληρώνει άνευ όρων τις εντολές του Χριστού; Νομίζω ότι πρέπει να απαντήσουν οι ίδιοι σε αυτό το ερώτημα.

Αλλά η δήλωση ότι μόνο εκείνοι που «μνημονεύουν» υποφέρουν για τον Χριστό στην Ουκρανία (και οι υπόλοιποι υποφέρουν παράλογα) είναι πολύ αμφιλεγόμενη. Και από την άποψη της εκκλησιολογίας και της απλής ηθικής. Και όσο πιο γρήγορα την εγκαταλείψουν οι προπαγανδιστές μιας τέτοιας ιδέας, τόσο πιο γρήγορα θα νιώσουμε και πάλι αδελφοί εν Χριστώ.

«Είθε ο Θεός να δώσει στους αδελφούς και τις αδελφές μας να παραμείνουν στην πίστη του Χριστού», δήλωσε ο π. Γκεόργκι Μαξίμοφ στο τέλος της εκπομπής.

Ευχαριστώ, Πατέρα. Ζητάμε από τον Θεό να κάνει το ίδιο.