Χωρίς Πομπέο: Η αρχή του τέλους της παγκόσμιας υποστήριξης του «έργου OCU»;

Στις 5 Νοεμβρίου 2024, ο κόσμος έμαθε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε την προεδρική κούρσα των Η.Π.Α. Σύμφωνα με πολλούς ειδικούς, αυτή η είδηση ​​ήταν ένα κρύο ντους για τις ουκρανικές αρχές, καθώς και για τους εκπροσώπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας (OCU). Ο λόγος είναι ξεκάθαρος – ο στενός κύκλος του Ντόναλντ Τραμπ όχι μόνο ήταν δυσαρεστημένος με τις θρησκευτικές πολιτικές της Ουκρανίας, αλλά τους έχει υποβάλει και σε σκληρή και αμείλικτη κριτική.

Τραμπ και UOC

Για παράδειγμα, ο γερουσιαστής Τζέι Ντι Βανς, ο οποίος έχει ήδη διοριστεί Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, δήλωσε ότι εάν ο πόλεμος οδηγήσει στην καταστροφή της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (UOC), θα ήταν ντροπή για τις Η.Π.Α. Άσκησε επίσης δριμεία κριτική στο νομοσχέδιο για την απαγόρευση της Εκκλησίας.

Να τι είπε: «Τι γίνεται με τις επιθέσεις σε παραδοσιακές χριστιανικές κοινότητες στην Ουκρανία; Το ουκρανικό κοινοβούλιο εξετάζει το ενδεχόμενο θέσπισης νόμου που θα εκδιώξει μεγάλο αριθμό χριστιανικών εκκλησιών και χριστιανικών κοινοτήτων στην Ουκρανία. Οι Η.Π.Α είναι το μεγαλύτερο χριστιανικό έθνος στον κόσμο. Ποιοι είναι όμως οι καρποί της πολιτικής μας; Πιστεύω, ευρισκόμενος εδώ, ότι αυτός ο πόλεμος θα οδηγήσει τελικά στον εκτοπισμό μιας μαζικής χριστιανικής κοινότητας στην Ουκρανία. Και αυτό θα είναι  ντροπή μας».

Ο Βανς δεν ήταν ο μόνος που έκανε τέτοιες δηλώσεις. Για παράδειγμα, η Κάθριν Γουάιτφορντ, συμπρόεδρος της Εθνικής Ρεπουμπλικανικής Ομοσπονδίας Νέων, δήλωσε ότι η ουκρανική κυβέρνηση εξαπέλυσε επίθεση στην UOC.

«Οι κατασχέσεις εκκλησιών, οι αυθαίρετες συλλήψεις και οι επιθέσεις σε πιστούς έχουν γίνει καθημερινά γεγονότα. Η θρησκευτική ελευθερία είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Και το γεγονός ότι μια συμμαχική κυβέρνηση απαγορεύει τη μεγαλύτερη θρησκευτική οργάνωση στην επικράτειά της θα πρέπει να ανησυχεί τους Αμερικανούς», είπε η Γουάιτφορντ.

Ακόμη πιο έντονα για τη δίωξη της UOC μίλησε ο δημοσιογράφος Τάκερ Κάρλσον, ο οποίος είναι πολύ κοντά στον Τραμπ. Στα μέσα Μαρτίου 2023, όταν το Υπουργείο Πολιτισμού της Ουκρανίας είχε ήδη ανακοινώσει την απομάκρυνση της UOC από τη Λαύρα Κιέβου-Πετσέρσκ, ο Κάρλσον μετέδωσε μια ολόκληρη ιστορία για την UOC.

«Είναι αρκετά περίεργο γιατί όταν κοιτάξεις την κατάσταση, αυτές (οι αρχές – Εκδ.) διώχνουν μοναχούς από το μοναστήρι του 11ου αιώνα, στα σπήλαια του οποίου είναι θαμμένοι άγιοι. Δεν βλέπετε τέτοιου είδους συμπεριφορά στις φιλελεύθερες δημοκρατίες. Και έτσι σκεφτείτε – όσοι κράτησαν τον Ζελένσκι ως συγκεκριμένο ήρωα, όσοι τον επευφημούσαν, όσοι διαβεβαίωσαν ότι αυτός είναι  που πρέπει να υποστηρίξουμε, πρέπει να αφήσουμε την υποστήριξή μας πίσω, καθώς οι Χριστιανοί θα αμφισβητούσαν τώρα τις συγκεκριμένες ενέργειές του, και εμείς πραγματικά δεν το βλέπουμε. Επικρατεί απόλυτη σιωπή καθώς έχει ξεκινήσει αυτό που με πολλούς τρόπους μπορεί να ονομαστεί δίωξη μελών της Ουκρανικής Ορθόδοξης Πίστεως. Γιατί λοιπόν υπάρχει αυτή η σιωπή;» αναρωτήθηκε ο Κάρλσον.

Όπως είναι φυσικό, εξαιτίας αυτών και παρόμοιων δηλώσεων, η ηγεσία της OCU γνωρίζει καλά ότι η άνοδος του Τραμπ στην εξουσία δεν προμηνύει κάτι καλό για τους οπαδούς του Ντουμένκο. Το ίδιο και για τις ουκρανικές αρχές, που έχουν εξαπολύσει διώξεις κατά της Εκκλησίας.

Ο Πομπέο και η OCU

Για αυτόν τον λόγο, ο πρώην πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο αποφάσισε να ανακοινώσει ότι το πνευματικό τέκνο του, η OCU, δημιουργήθηκε με την άμεση εμπλοκή του Ντόναλντ Τραμπ : «Με τον Τραμπ –και τώρα μπορώ να αποκαλύψω αυτό το μυστικό– συζητήσαμε την αναγκαιότητα απόκτησης αυτοκεφαλίας για την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Και θέλω να τον ευχαριστήσω, γιατί όποτε προσεγγίζαμε τους διπλωματικούς θεσμούς των Ηνωμένων Πολιτειών, βρίσκαμε πάντα εκεί πολύ σημαντική υποστήριξη», είπε ο πρώην πρόεδρος.

Όσο για τον Τραμπ, ο Ποροσένκο πιθανότατα το επινόησε – αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από την τρέχουσα θέση του νέου προέδρου των Η.Π.Α σχετικά με τον Πομπέο. Αλλά όταν πρόκειται για τους διπλωματικούς θεσμούς των Η.Π.Α, που όντως έπαιξαν ρόλο στη δημιουργία της OCU, έλεγε την αλήθεια. Βοήθησαν. Σε αυτό το πλαίσιο, η αναφορά του Ποροσένκο για συνεργασία με διπλωματικούς θεσμούς δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία – ο ίδιος και οι «εταίροι» του ήλπιζαν απεγνωσμένα ότι ο Πομπέο θα επέστρεφε στην κυβέρνηση του Τραμπ (αυτή τη φορά ως Υπουργός Άμυνας των Η.Π.Α) και ότι δεν θα χρειάζονταν να απαντήσουν για τις ενέργειές τους σχετικά με την UOC.

Υπενθυμίζουμε ότι η OCU δημιουργήθηκε τον Δεκέμβριο του 2018 με την ενεργό συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών. Το Υπουργείο Εξωτερικών των Η.Π.Α υποστήριξε ανοιχτά και ενεργά τη δημιουργία ενός νέου θρησκευτικού δόγματος στην Ουκρανία.

Αρκετούς μήνες πριν η OCU λάβει τον Τόμο της αυτοκεφαλίας, ο αρχηγός της UOC-KP Φιλάρετος και ο Επιφάνιος Ντουμένκο συναντήθηκαν με τον Τζο Μπάιντεν (όχι τον Τραμπ) στις Η.Π.Α, όπου ο Μπάιντεν τόνισε τη σημασία της δημιουργίας της μελλοντικής εκκλησιαστικής δομής. Ο Γενικός Πρεσβευτής των Η.Π.Α για τη Θρησκευτική Ελευθερία Σάμιουελ Μπράουνμπακ και ο τότε υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο εξέφρασαν επανειλημμένα την υποστήριξή τους για το έργο.

Εξάλλου, τα πρώτα επίσημα συγχαρητήρια μετά τη δημιουργία της OCU ήρθαν από το Υπουργείο Εξωτερικών των Η.Π.Α και την Πρεσβεία των Η.Π.Α. Παράλληλα, εκπρόσωποι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ S. –ο Brownback και ο J. Payette επισκέφτηκαν το Άγιο Όρος και τις Τοπικές Εκκλησίες, όπου μίλησαν με τους προκαθήμενους και τους ιεράρχες για τη σημασία της αναγνώρισης της νέας ουκρανικής ομολογίας.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Μάικ Πομπέο, πριν εργαστεί στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ήταν επικεφαλής της CIA. Ως διευθυντής της CIA, πραγματοποίησε την πρώτη του επίσκεψη στην Τουρκία για να συζητήσει με τις τουρκικές υπηρεσίες πληροφοριών την υπόθεση του ισλαμιστή ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος τότε διέμενε στις Η.Π.Α, σύμφωνα με δημοσιογράφους.

Ο Γκιουλέν κατηγορήθηκε για ενορχήστρωση απόπειρας ανατροπής του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Την ίδια στιγμή, η Εθνική Οργάνωση Πληροφοριών της Τουρκίας (ΜΙΤ) υποψιάστηκε ότι το αποτυχημένο πραξικόπημα μπορεί να εμπλέκει και τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο. Ως εκ τούτου, η επίσκεψη Πομπέο στην Τουρκία θα μπορούσε ενδεχομένως να θεωρηθεί ως μια προσπάθεια «διάσωσης» του επικεφαλής του Φαναρίου.

Είναι δύσκολο να πούμε ποια ήταν η σχέση μεταξύ του Πομπέο και του Πατριάρχη Βαρθολομαίου στη συνέχεια, αλλά είναι σαφές ότι ενήργησαν σε συνεννόηση για το «OCU project», το οποίο ξεκίνησε το 2018. Ταυτόχρονα, όλες οι λεπτομέρειες αυτού του έργου είχαν προετοιαστεί πολύ πριν από εκείνη τη στιγμή. Αυτό επιβεβαιώνεται από αρχειακό υλικό του 2001, στο οποίο ο «Πατριάρχης» Φιλάρετος Ντενισένκο συζητά πώς θα πραγματοποιηθεί αυτή η «ειδική επιχείρηση» . Και από το 2018 (όταν ο Πομπέο έγινε επικεφαλής του Υπουργείου Εξωτερικών των Η.Π.Α), όλα όσα ανέφερε ο Φιλάρετος έγιναν πραγματικότητα.

Το Υπουργείο Εξωτερικών των Η.Π.Α και η OCU

Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ υποστήριξε ανοιχτά τη δημιουργία της OCU, θεωρώντας την ως πολιτικό εργαλείο για την αποδυνάμωση της επιρροής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Στις 10 Ιανουαρίου, μόλις τέσσερις ημέρες αφότου η OCU έλαβε τον Τόμο της αυτοκεφαλίας, ο υπουργός Εξωτερικών των Η.Π.Α Μάικ Πομπέο έγραψε ότι «η ανακοίνωση στις 6 Ιανουαρίου της αυτοκεφαλίας για την ανεξάρτητη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας είναι ένα ιστορικό επίτευγμα σε μια εποχή που η Ουκρανία επιδιώκει να ορίζει το περίγραμμα του δικού της μέλλοντος. Με αυτή την ευκαιρία, οι Ηνωμένες Πολιτείες εκφράζουν για άλλη μια φορά τη σταθερή υποστήριξή τους για μια κυρίαρχη και ανεξάρτητη Ουκρανία».

Τον Νοέμβριο του 2020, ο Πομπέο συναντήθηκε με τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο στην Κωνσταντινούπολη. Η επίσκεψη του Πομπέο θεωρήθηκε ως σαφές σημάδι της υποστήριξης των Η.Π.Α για την «αυτοκεφαλία» της OCU και επίσης επιβεβαίωσε ότι η υποστήριξη προς την OCU ήταν μέρος της στρατηγικής πολιτικής των Η.Π.Α. Η κατάσταση έφτασε στο σημείο που οι εφημερίδες στην Τουρκία άρχισαν να αναφέρονται στο Φανάρι ως «Πατριαρχείο των Η.Π.Α» .

Με άλλα λόγια, αυτό ήταν καθαρά πολιτικό. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ υπό τον Πομπέο δεν ενδιαφερόταν να εγγυηθεί το «δικαίωμα» ορισμένων Ουκρανών να προσεύχονται σε αυτή την «εκκλησία» (κατ' αρχήν κανείς δεν τους στερούσε αυτό το δικαίωμα), αλλά μάλλον με την αποδυνάμωση της Ρωσικής Εκκλησίας σε πανορθόδοξη επίπεδο και αναγκάζοντάς την, καθώς και άλλες Εκκλησίες, να είναι πιο συμμορφωμένες σε θέματα που εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των Η.Π.Α. Το γεγονός ότι η UOC ζούσε από καιρό αυτόνομα και ανεξάρτητα από τη ROC δεν ενδιέφερε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Επιπλέον, αν και αυτό δεν δηλώνεται ανοιχτά, μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι Η.Π.Α διέθεσαν σημαντικούς οικονομικούς πόρους για την υποστήριξη οργανισμών και προγραμμάτων που συνδέονται με την OCU. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, μέσω της USAID (Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης των Η.Π.Α), παρείχε βοήθεια σε δημόσια και θρησκευτικά ιδρύματα στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων πιθανώς εκείνων που υποστήριζαν την «ανεξάρτητη εκκλησιαστική δομή». Αυτές οι προσπάθειες περιελάμβαναν τη χρηματοδότηση έργων με στόχο την προώθηση της «θρησκευτικής ελευθερίας», η οποία, στην πράξη, σήμαινε την προώθηση της OCU (όπως είχε επανειλημμένα δηλώσει ο Πομπέο).

Ομοίως, πλατφόρμες που υποστηρίζονται από των Η.Π.Α, όπως η Φωνή της Αμερικής, δημοσίευαν τακτικά υλικό που υποστηρίζει την OCU, το οποίο επηρέασε τη διεθνή αντίληψη αυτής της δομής ως «δημοκρατικού» και «προοδευτικού έργου» που προωθεί τα συμφέροντα μιας ανεξάρτητης Ουκρανίας.

Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ διεξήγαγε επίσης ενεργή διπλωματική εργασία με άλλες ορθόδοξες χώρες για να τις πιέσει να αναγνωρίσουν την OCU. Αυτή η διαδικασία περιελάμβανε επαφές (διαβάστε: πίεση) με τις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, οι οποίες αργότερα, στην πραγματικότητα, αναγνώρισαν την OCU.

Για το λόγο αυτό, οι υποστηρικτές του «προγράμματος OCU» στην Ουκρανία κατανοούν πολύ καλά ότι εάν ο Μάικ Πομπέο δεν εισερχόταν στη νέα διοίκηση, αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα για όλους όσοι εμπλέκονται στη δημιουργία της «νέας ουκρανικής εκκλησίας», καθώς ο Πομπέο ήταν το βασικό πρόσωπο αυτής της προσπάθειας. Με άλλα λόγια, χωρίς την υποστήριξη των Η.Π.Α, η υπό τον Ντουμένκο δομή δεν έχει μέλλον ούτε στην Ουκρανία ούτε διεθνώς.

Και, όπως φαίνεται, αυτή η υποστήριξη μπορεί να μην υπάρχει πλέον.

Ο Τραμπ και η OCU

Στις 11 Νοεμβρίου, ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε ότι δεν θα υπάρχει θέση για τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο και την πρώην πρέσβη των Η.Π.Α στον ΟΗΕ Νίκι Χέιλι στη μελλοντική του κυβέρνησι. Τι σημαίνει αυτό για την OCU;

Πρώτον, αποδυνάμωση της διεθνούς υποστήριξης. Ο Πομπέο ήταν ο εμπνευστής πολλών διπλωματικών επαφών με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, προτρέποντάς τες να αναγνωρίσουν τη δομή του Ντουμένκο. Υπό τη νέα ηγεσία, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ είναι απίθανο να ενδιαφέρεται για την προώθηση της OCU, ειδικά δεδομένων των σκανδάλων που συνδέονται με αυτό. Ο ίδιος ο Ντουμένκο μπορεί επίσης να θεωρηθεί πολύ τοξικός για να τον υποστηρίξουν οι Αμερικανοί πολιτικοί.

Δεύτερον, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η πολιτική των Η.Π.Α (συμπεριλαμβανομένης της OCU) ενδέχεται να υποστεί σημαντικές αλλαγές. Η νέα κυβέρνηση είναι πολύ πιθανό να τηρήσει τουλάχιστον μια πολιτική μη ανάμειξης στις θρησκευτικές υποθέσεις της Ουκρανίας. Το πολύ, μπορεί να επιδιώξει να λογοδοτήσουν όσοι εμπλέκονται στη δίωξη της UOC. Μπορούμε να θυμηθούμε τα λόγια του δικηγόρου της UOC Μπομπ Άμστερνταμ, ο οποίος προειδοποίησε τις ουκρανικές αρχές και τους νομοθέτες για πιθανές κυρώσεις για την ψήφιση αντιεκκλησιαστικών νόμων. Δεδομένου ότι το Άμστερνταμ δεν εκφράζει άσκοπες απειλές, είναι λογικό να πούμε ότι η OCU μπορεί να χάσει την εξωτερική υποστήριξη που αποσκοπεί στην ενίσχυση της θέσης του Ντουμένκο εντός της Ουκρανίας.

Τρίτον, η άμεση υποστήριξη των Η.Π.Α για τη δομή του Ντουμένκο έστειλε ένα μήνυμα στην ουκρανική κοινωνία (ειδικά στα μέσα ενημέρωσης και στη Βερχόβνα Ράντα) ότι η OCU ήταν μια «φιλοευρωπαϊκή» και «ανεξάρτητη εκκλησία», ενώ, σύμφωνα με τον Πομπέο, η UOC θα έπρεπε να οδηγηθεί. έξω από την Ουκρανία. Τώρα, ο Ντουμένκο μπορεί να χρειαστεί να προετοιμαστεί για μια σημαντική άνοδο της αντιπολίτευσης στην Ουκρανία – τόσο στα μέσα ενημέρωσης όσο και στην κυβέρνηση.

Τέταρτον, μία από τις βασικές μορφές υποστήριξης των Η.Π.Α ήταν η άκριτη θετική απεικόνιση της OCU στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Χωρίς το ενδιαφέρον του Στέιτ Ντιπάρτμεντ να προωθήσει τον Ντουμένκο, η υποστήριξη των μέσων ενημέρωσης θα εξαλειφθεί και μπορούμε να περιμένουμε την εμφάνιση πολύ μη κολακευτικών πληροφοριών στον δυτικό Τύπο σχετικά με τις ανομίες που διέπραξαν εκπρόσωποι της OCU και οι ουκρανικές αρχές προς την UOC.

Έτσι, η απουσία του Πομπέο από την κυβέρνηση Τραμπ είναι ένα μήνυμα ότι η OCU θα αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα τόσο εντός της παγκόσμιας Ορθοδοξίας όσο και εντός της Ουκρανίας. Σε κάθε περίπτωση, η κατάσταση είναι απίθανο να βελτιωθεί για τον Σεργέι Ντουμένκο. Μπορεί σύντομα να γίνουμε μάρτυρες μιας αλλαγής στη ρητορική σχετικά με τη UOC τόσο από τον ίδιο τον Ντουμένκο όσο και από τους συνεργάτες του. Και θα γίνει γρήγορα. Επειδή η OCU ξέρει πώς να περιστρέφεται. Κυριολεκτικά, εν πτήσει.