«Το χέρι του Κρεμλίνου» στις τσέπες του λαού: ποιοι είναι αυτοί, διώκτες της UOC;

Οι διώξεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας (UOC) τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει μέρος της συστημικής πολιτικής του κράτους. Έχουμε ακούσει συχνά ότι η αναγκαιότητα απαγόρευσης της UOC είναι «θέμα εθνικής ασφάλειας». Βουλευτές και πολιτικοί σε όλα τα επίπεδα, ακολουθούμενοι από πολλούς Ουκρανούς, είναι πεπεισμένοι ότι είναι αδύνατο να είσαι ταυτόχρονα πατριώτης της Ουκρανίας και μέλος της UOC. Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, εκείνοι που διακηρύσσουν πιο δυνατά την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων είναι συχνά αυτοί που δεν αντιτίθενται στην κλοπή ενός σημαντικού ποσού από τον λαό κάτω από την κάλυψη αυτών των κραυγών.

Συγκαλύπτοντας τις ενέργειές τους με ρητορική για την εθνική ασφάλεια, οι αξιωματούχοι επιδιώκουν καθαρά ιδοτελείς στόχους – γεμίζοντας τις τσέπες τους. Οι κατηγορίες κατά της Εκκλησίας για πολυάριθμες παραβιάσεις είναι απλώς μια εκτροπή από τα δικά της εγκλήματα.

Σε αυτό το άρθρο, θα παρουσιάσουμε αρκετά παραδείγματα για το πώς οι αξιωματούχοι, που ήταν πιο ειλικρινείς εναντίον της Εκκλησίας, βρέθηκαν αργότερα είτε στο εδώλιο, λόγω υποψιών, εμπλεκόμενοι σε αμφίβολα σχέδια και μηχανορραφίες είτε στο εξωτερικό.

Μαξίμ Κοζίτσκι, επικεφαλής της Περιφερειακής Στρατιωτικής Διοίκησης του Λβιβ

Έγινε γνωστός για τις ηχηρές δηλώσεις του κατά της UOC. Ήταν ο Κοζίτσκι που βρισκόταν πίσω από την σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή της UOC στην περιοχή του Λβιβ, συμπεριλαμβανομένης της φυσικής κατεδάφισης της εκκλησίας του Αγίου Βολοντιμίρ στο Lβιβ. Στα τέλη Νοεμβρίου, δήλωσε αξιολύπητα ότι δεν υπήρχαν πλέον κοινότητες UOC στην περιοχή Λβιβ. Σήμερα, είναι γνωστό ότι ο Κοζίτσκι είναι ύποπτος για υπεξαίρεση εκατομμυρίων εθνικού νομίσματος σε ανθρωπιστική βοήθεια, για την κατασκευή ενός «οικογενειακού» δρόμου αξίας 25 εκατομμυρίων εθνικών γραμμών που οδηγεί σε ένα θέρετρο ιδιοκτησίας του πατέρα του, καθώς και για έμμεσους δεσμούς με τη ρωσική «Gazprom».

Ανατόλι Μπονταρένκο, Δήμαρχος Τσερκάσι

Το Τσερκάσι έγινε διαβόητο για τις πιο συγκλονιστικές και αιματηρές συγκρούσεις κατά τη διάρκεια των «εθελοντικών μεταθέσεων» στην OCU. Πρώτα, η κατάληψη της Γεννήσεως της Παναγίας το 2023 και στη συνέχεια η κατάληψη του Καθεδρικού Ναού του Αρχαγγέλου Μιχαήλ . Όλος ο κόσμος είδε πλάνα πιστών και κληρικών της UOC να ξυλοκοπούνται βάναυσα από ακτιβιστές της OCU όταν έσπασαν τα πόδια, τα χέρια και τα σαγόνια τους, όταν τους έριξαν αέρια και τους πυροβόλησαν με τραυματικά όπλα.

Φυσικά, όλα αυτά θα ήταν αδύνατα χωρίς την υποστήριξη της ηγεσίας της πόλης. Ωστόσο, ο Μπονταρένκο όχι μόνο δεν το έκρυψε αλλά καυχήθηκε και για τη συμμετοχή του στις κατασχέσεις. Συγκεκριμένα, μετά την κατάληψη του καθεδρικού ναού, η OCU τον εξέλεξε ως επικεφαλής του ενοριακού συμβουλίου. Και λίγο πριν την κατάληψη, ο δήμαρχος ανακοίνωσε προσωπικά τη «μεταγραφή» του στην OCU.

Γιατί τέτοια δραστηριότητα; Γεγονός είναι ότι ο Μπονταρένκο κατηγορείται εδώ και καιρό για διαφθορά. Το 2017, η Εισαγγελία εξέδωσε ειδοποίηση υπόνοιας εναντίον του, σύμφωνα με το Μέρος 2 του Άρθρου 364 του Ποινικού Κώδικα της Ουκρανίας («Κατάχρηση εξουσίας») για παράνομο πλουτισμό πολλών εκατομμυρίων. Δημοσιεύσεις σχετικά με αυτό εμφανίστηκαν στο ουκρανικό «Suspilne» . Πριν από αυτό, τοπικοί δημοσιογράφοι από το «Lakmus» και το «1800» ανέκριναν αμείλικτα τον δήμαρχο για την τεράστια περιουσία του στην όχθη του ποταμού Δνείπερου, τη γη την οποία είχε αγοράσει σε τιμές ευκαιρίας στο κατώτατο επίπεδο. Ολόκληρη η πόλη βουίζει για τα σχέδια του Μπονταρένκο. Προφανώς, μέσω αιματηρών επιθέσεων σε «ιερείς της Μόσχας», ο δήμαρχος αποφάσισε να αποδείξει τον πατριωτισμό του και να φιμώσει τους επικριτές του.

Ο πρώην δήμαρχος της Ρίβνε, Ολεξάντρ Τρετιάκ

Ενώ κατείχε το αξίωμα του δήμαρχου, ο Τρετιάκ διεξήγαγε μια ενεργή εκστρατεία κατά της UOC, υποστηρίζοντας σθεναρά τις αναγκαστικές «μεταθέσεις» κοινοτήτων στην OCU. Ταυτόχρονα, η δημόσια υπηρεσία του είχε στιγματιστεί από σκάνδαλα διαφθοράς. Σύμφωνα με το Εθνικό Γραφείο Καταπολέμησης της Διαφθοράς της Ουκρανίας (NABU) , ο Τρετιάκ κατηγορήθηκε για «παραβίαση των απαιτήσεων για την πρόληψη και την επίλυση συγκρούσεων συμφερόντων». Ειδικότερα, κατέβαλε πρόσθετα μπόνους και μισθούς στο προσωπικό γραφείου του δημοτικού συμβουλίου, για τα οποία το δικαστήριο τον απομάκρυνε από τη θέση του για ένα χρόνο.

Είναι αξιοσημείωτο ότι μόλις ένα χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ως δημάρχου του Ρίβνε, ο Τρετιάκ αγόρασε ένα σπίτι στη μισή αξία της αγοράς, εν μέρει χρηματοδοτούμενο από καταναλωτικό δάνειο από την Oschadbank για 30 χρόνια. Ο αξιωματούχος είπε στους δημοσιογράφους ότι αγόρασε το σπίτι για λιγότερο από 3 εκατομμύρια εθνικά νομίσματα, ή περίπου 90.000 δολάρια. Ωστόσο, αργότερα προέκυψε ότι το ίδιο σπίτι είχε πουληθεί μόλις ένα μήνα νωρίτερα για 220.000 δολάρια.

Φέντιρ Αντροστούκ, επικεφαλής του Εθνικού Μουσείου Ιστορίας της Ουκρανίας

Ήταν ο Αντροστούκ που επέβλεψε την κατεδάφιση του μοναστηριού της Δέκατης (Desiatynnyi), αποκαλώντας το «σκουπίδια». Οργάνωσε επίσης έρανο για την κατεδάφιση του ιερού. Στη σελίδα του στο Facebook, ο Αντροστούκ έγραψε: «Θα είναι πολύ συμβολικό να τελειώσουμε αυτόν τον καθαρισμό μέχρι το Πάσχα! Ως εκ τούτου, ζητάμε από όλους τους ενδιαφερόμενους πολίτες να στηρίξουν τη συγκέντρωση χρημάτων. Ας προστατεύσουμε μαζί την ιστορία και τον πολιτισμό μας!»

Μετά από λίγο καιρό, έφυγε από τη χώρα. Σύμφωνα με τη βουλευτή Σολομία Μπομπρόβσκα, ο Αντροστούκ πήγε για επαγγελματικό ταξίδι και εξαφανίστηκε . «Προφανώς, εκμεταλλεύτηκε τις άλλες υπηκοότητες του (το γιατί τις έχει είναι άλλη ερώτηση), πήγε ταξίδι στην Ιταλία και τη Σουηδία και σύμφωνα με την απάντηση στην κοινοβουλευτική μου έρευνα, χάθηκε στα εγκαίνια έκθεσης στη Λιθουανία», έγραψε η Μπομπρόβσκα. Κανείς δεν εξήγησε πώς ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος, κατά παράβαση της ουκρανικής νομοθεσίας, έχει άλλη υπηκοότητα.

Εν τω μεταξύ, ο Αντροστούκ δήλωσε ότι ζει και εργάζεται στη Σουηδία, πολίτης της οποίας είναι και εκεί πληρώνει φόρους. Με άλλα λόγια, ο αξιωματούχος που συμμετείχε στην κατεδάφιση των ιερών μας χώρων δεν είχε καμία πρόθεση να ζήσει στην Ουκρανία. Έχει διαβατήριο άλλου κράτους (στην προκειμένη περίπτωση της Σουηδίας) εδώ και αρκετά χρόνια.

Ολεξάντρ Σουπρουνιούκ, δήμαρχος του Νετέσιν

Ο Σουπρουνιούκ έγινε γνωστός για τις σκληρές επιθέσεις του στην UOC.  Αναφερόταν δημόσια στην Εκκλησία ως «βιολογικά όπλα» και υποστήριξε ενεργά την κατάληψη ναών. Στη συνέχεια, αποδείχθηκε ότι οι δραστηριότητές του αποσκοπούσαν αποκλειστικά στον προσωπικό πλουτισμό. Η κατάσταση επιδεινώθηκε από το γεγονός ότι ο Σουπρουνιούκ κέρδισε από τον πόλεμο . Για παράδειγμα, τα drones που αγοράστηκαν από την εκτελεστική επιτροπή του δημοτικού συμβουλίου του Νετίσιν κατόπιν εντολής του Σουπρουνιούκ για πάνω από 20 εκατομμύρια εθνικά νομίσματα περιείχαν εξαρτήματα πολύ φθηνότερα από αυτά που δηλώθηκαν, προκαλώντας απώλεια στον προϋπολογισμό άνω των 6 εκατομμυρίων εθνικών νομισμάτων.

Σεργίι Γαμάλι, πρώην επικεφαλής της περιφερειακής διοίκησης Χμελνίτσκι

Ο Γαμάλι είναι ένας ακόμη «πατριώτης-ξένος» στη λίστα μας. Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης , κατέχει πολωνικό διαβατήριο, γεγονός που απέκρυψε όταν διορίστηκε στη θέση του. Επίσης, κράτησε κρυφές τις μακροχρόνιες σχέσεις του με τον κόσμο του εγκλήματος. Το 1997, οι αρχές επιβολής του νόμου τον συνέλαβαν για κατοχή ναρκωτικών και εκβιασμό ως μέλος εγκληματικής ομάδας. Ως επικεφαλής της Περιφερειακής Στρατιωτικής Διοίκησης Χμελνίτσκι, ο Σεργίι Γαμάλι οργάνωσε ενεργά τη μεταφορά των κοινοτήτων UOC στην OCU. Οι μέθοδοί του περιελάμβαναν πλαστογράφηση υπογραφών πιστών και χρήση διοικητικής πίεσης. Πάνω από 30 καταγγελίες από πιστούς της UOC υποβλήθηκαν στα δικαστήρια, αναφέροντας εξαναγκασμό σε «μεταγραφές». Στις 14 Μαρτίου 2023, ο Γαμάλιι απομακρύνθηκε από τη θέση του μετά από ένα σκάνδαλο που αφορούσε οδήγηση σε κατάσταση μέθης. Λίγους μήνες αργότερα, δημοσιοποίησε τη δήλωσή του , αποκαλύπτοντας ότι κέρδισε 17 εκατομμύρια εθνικά νομίσματα το 2023 και ότι η σύζυγός του είχε αγοράσει ένα σπίτι 180 τετραγωνικών μέτρων στην Πολωνία.

Ολεξάντρ Σιμτσίσιν, Δήμαρχος Χμελνίτσκι

Ο Σιμτσίσιν είναι γνωστός για τις επιθετικές του κινήσεις ενάντια στην UOC. Την άνοιξη του 2023, στο Χμελνίτσκι έγινε ρεκόρ για τον αριθμό των ναών που μεταφέρθηκαν στη OCU, που μεταφέρθηκαν από τη διοίκηση του Σιμτσίσιν και, φυσικά, εν γνώσει του. Βρέθηκε επίσης στο επίκεντρο ενός σκανδάλου διαφθοράς.

Αλλά και εδώ, ο «εξευγενισμένος πατριώτης» αποδείχθηκε διεφθαρμένος αξιωματούχος. Εφάρμοσε ένα σχέδιο «κατευθείαν από το ρεπερτόριο» του Οστάπ Μπέντερ: η πόλη συνάπτει δάνειο για μια μονάδα επεξεργασίας απορριμμάτων, το οποίο εξοφλείται από τον προϋπολογισμό της πόλης και στη συνέχεια οι εταιρείες αποκομιδής απορριμμάτων αυξάνουν τις τιμές τους. Αυτό δημιούργησε μια κατάσταση όπου οι κάτοικοι της πόλης πλήρωσαν δύο φορές και το πιθανό ποσό υπεξαίρεσης ξεπέρασε το ένα δισεκατομμύριο εθνικά νομίσματα. Εν τω μεταξύ, το δηλωθέν ποσό δανείου ήταν 28,5 εκατ. ευρώ, ενώ το συνολικό κόστος του έργου ήταν 36,5 εκατ. ευρώ. Αυτή η ασυμφωνία τράβηξε την προσοχή εκπροσώπων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (ΕΤΑΑ) .

Μιχάιλο Γολοβκό, επικεφαλής της περιφερειακής στρατιωτικής διοίκησης Τερνόπιλ.

Ο Μιχάιλο Γολοβκό έκανε άκρως προκλητικές εκκλήσεις προς την κεντρική κυβέρνηση να μεταφέρει τη Λαύρα του Ποτσάιφ στο τοπικό συμβούλιο. Γιατί; Για να διώξουν την UOC από εκεί και να την παραδώσουν στους Ουνίτες. Δήλωσε ότι το περιφερειακό συμβούλιο θα εκκινήσει έκκληση προς το Κίεβο να μεταβιβάσει τη Λαύρα του Ποτσάιφ στην ιδιοκτησία της περιφερειακής κοινότητας. «Και θα βρούμε ήδη έναν τρόπο να διώξουμε τη Ρωσική Εκκλησία από εκεί, θα βρούμε έναν τρόπο να σπάσουμε το συμβόλαιο», υποσχέθηκε ο Γόλοβκο.

Έκανε αυτή τη δήλωση στις 21 Ιουνίου 2023 και μόλις πέντε ημέρες αργότερα, στις 26 Ιουνίου, ο Γολοβκό συνελήφθη για εκβιασμό σχεδόν 1,8 εκατομμυρίου εθνικού νομίσματος από έναν εθελοντή με αντάλλαγμα την υπογραφή πράξεων ολοκλήρωσης για εργασίες κατασκευής και επισκευής δημοτικών εγκαταστάσεων.

Συμπεράσματα: Η διαφθορά και ο διωγμός της Εκκλησίας ως συναφή φαινόμενα

Έχουμε παρουσιάσει μόνο επτά παραδείγματα από τους πιο επιφανείς «πατριώτες-διαφθορείς». Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλά περισσότερα. Οι τακτικές τους είναι απλές αλλά πολύ αποτελεσματικές – να φέρνουν τους ανθρώπους τον έναν εναντίον του άλλου για να τους αποσπάσουν την προσοχή από τις σκοτεινές συναλλαγές τους. Υπάρχει ένα καρτούν στο διαδίκτυο που αποτυπώνει με μεγάλη ακρίβεια την ουσία αυτής της στρατηγικής.

Μια καρικατούρα Ουκρανών πολιτικών. Φωτογραφία: joyreactor

Έτσι, γίνεται σαφές: η δίωξη της UOC συχνά χρησιμεύει ως «προπέτασμα καπνού ασφαλείας» για διεφθαρμένα σχήματα. Φώναξε για «παπάδες της Μόσχας», και ξαφνικά είσαι ένας εκλεπτυσμένος πατριώτης υπεράνω πάσης υποψίας. Οι Ουκρανοί αξιωματούχοι ενεργούν σαν επιδέξιοι χειραγωγοί και απατεώνες – με τις αναφορές τους για «πράκτορες με ράσα», απλώς αποπροσανατολίζουν την προσοχή του κοινού από τα δικά τους εγκλήματα. Διακηρύσσοντας φωναχτά από ψηλά βάθρα ότι η Εκκλησία πρέπει να απαγορευτεί, δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι αγωνίζονται για τα εθνικά συμφέροντα, ενώ ταυτόχρονα αυξάνουν τον προσωπικό τους πλούτο.

Με άλλα λόγια, αν ακούτε πολιτικούς να ισχυρίζονται ότι η Εκκλησία είναι το «χέρι του Κρεμλίνου», προσέξτε πολύ πού βρίσκονται τα δικά τους χέρια εκείνη τη στιγμή. Επειδή σε 99 από τις 100 περιπτώσεις, αυτά τα χέρια φτάνουν στις τσέπες σας.