Η Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του οσίου Αγαπητού των Σπηλαίων
Εικόνα του οσίου Αγαπίιτού. Φωτογραφία: ανοιχτές πηγές
Στις 14 Ιουνίου (1 Ιουνίου σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο) η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του οσίου Αγαπητού του Πέτσερσκι (των Σπηλαίων), του άμισθου ιατρού, που έζησε τον 11ο αιώνα και έγινε γνωστός ως ένας από τους πρώτους αγίους θεραπευτές.
Ο όσιος Αγαπητός ήταν μαθητής του οσίου Αντωνίου του Πέτσερσκι και ασκήθηκε στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου. Ο άγιος θεράπευε τους ασθενείς κυρίως με τη δύναμη της προσευχής, προσφέροντάς τους απλά βότανα, τα οποία έβραζε ο ίδιος για τη διατροφή του. Γι' αυτό και έλαβε το προσωνύμιο του ιατρού, αν και οι θεραπείες δεν γίνονταν με βότανα, αλλά με τη χάρη του Θεού μέσω των προσευχών του.
Η πιο γνωστή περίπτωση ήταν η θεραπεία του πρίγκιπα Βλαδίμηρου Μονομάχου, ο οποίος αρρώστησε σοβαρά στο Τσερνίγκοφ. Όταν ο Αρμένιος ιατρός, που θεωρούσε τον εαυτό του πολύ επιδέξιο, δεν μπόρεσε να βοηθήσει τον πρίγκιπα, κατόπιν αιτήματος του ηγούμενου, ο όσιος Αγαπητός έστειλε στον ασθενή τα συνηθισμένα του βότανα. Ο πρίγκιπας θεραπεύτηκε και αργότερα επισκέφθηκε το μοναστήρι, επιθυμώντας να ευχαριστήσει τον άγιο, αλλά εκείνος κρυβόταν από τη δόξα των ανθρώπων.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ιστορία με τον Αρμένιο ιατρό. Ζηλεύοντας τη φήμη του μοναχού του Πέτσερσκι, ο Αρμένιος προσπάθησε επανειλημμένα να τον δυσφημίσει, ακόμη και έστειλε δηλητηριασμένο άνθρωπο και προσπάθησε ο ίδιος να δηλητηριάσει τον όσιο, αλλά το δηλητήριο δεν είχε αποτέλεσμα. Όταν ο ίδιος ο όσιος Αγαπητός αρρώστησε, ο Αρμένιος πήγε σε αυτόν και, βλέποντάς τον σε ακραία εξάντληση, προέβλεψε θάνατο σε τρεις ημέρες. Ωστόσο, ο όσιος απάντησε ότι ο Κύριος τον είχε ενημερώσει για την κοίμησή του σε τρεις μήνες. Ο Αρμένιος επέμενε στη διάγνωσή του, αλλά ο άγιος έζησε ακριβώς τρεις μήνες, όπως είχε προβλέψει.
Μετά την κοίμηση του οσίου Αγαπητού, ο Αρμένιος ιατρός πήγε στον ηγούμενο και είπε: «Ο μακάριος Αγαπητός μου εμφανίστηκε και είπε: υποσχέθηκες να λάβεις το μοναχικό σχήμα· αν ψευστείς, θα χάσεις και τη ζωή και την ψυχή σου». Συγκλονισμένος από την ακρίβεια της πρόβλεψης του αγίου και την εμφάνισή του μετά θάνατον, ο Αρμένιος ασπάστηκε την ορθοδοξία, έγινε μοναχός στο ίδιο μοναστήρι του Πέτσερσκι και πέρασε εκεί το υπόλοιπο της ζωής του σε ευσεβείς αγώνες.
Ο όσιος Αγαπητός εκοιμήθη όχι αργότερα από το 1095. Τα λείψανά του αναπαύονται στη σπηλιά του οσίου Αντωνίου στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου. Ο άγιος τιμάται ως προστάτης των ιατρών και υπενθυμίζει ότι η αληθινή θεραπεία δεν επιτυγχάνεται μόνο με ιατρικά μέσα, αλλά κυρίως με τη δύναμη της πίστης και της προσευχής.
Σήμερα, η εκκλησία του οσίου Αγαπητού είναι η μοναδική από τους ναούς της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, όπου έχουν πρόσβαση οι πιστοί της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας υπό τον Μακαριώτατο Μητροπολίτη Ονούφριο.
Στη Λαύρα του Ποτσάεφ πραγματοποιήθηκε μοναχική κουρά
Τρεις μοναχοί της μονής έλαβαν το μοναχικό σχήμα.
Στη Γερμανία, το Βερολινέζικο Φόρουμ Θρησκειών διοργάνωσε δράση «Αποαποικιοποίηση των Χριστουγέννων»
Τα Χριστούγεννα στη Γερμανία προσπάθησαν να παρουσιαστούν υπό το πρίσμα του αποικιοκρατισμού και της καταπίεσης.
Στη Αγία Γη παρατηρείται αύξηση της βίας κατά των χριστιανών, – έκθεση
Το Συμβούλιο Πατριαρχών στην Ιερουσαλήμ παρουσίασε έκθεση για την αύξηση των απειλών κατά των χριστιανών και την καταστροφή ναών στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη.
Διαχειριστής υποθέσεων – σερβικά ΜΜΕ: «Εθελοντικές μεταβάσεις» ναών στην ΠЦУ – αυτό είναι ψέμα
Ο Μητροπολίτης Αντώνιος δήλωσε στη σερβική πύλη ότι οι «μεταβάσεις» των ενοριών της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (УПЦ) στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας (ПЦУ) εξασφαλίζονται με μυστική επανεγγραφή της περιουσίας και συνοδεία με τη χρήση βίας.
Συγχαρητήρια Ζελένσκι: όταν τα Χριστούγεννα είναι χωρίς Χριστό
Η ανάλυση της χριστουγεννιάτικης ομιλίας του Ζελένσκι επιτρέπει να εξαχθεί ένα σαφές συμπέρασμα: δεν έχει καμία σχέση με τη χριστιανική κοσμοθεωρία.
Ο ιερέας της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (УПЦ) μίλησε για τη ζωή των πιστών μετά τις καταλήψεις ναών στην περιοχή Τσερκάσι
Αρχιπρεσβύτερος Ιωάννης Νάλαπκο για τις προσευχές εκτός ναών, τη μνήμη των διώξεων και την επίδραση των αποφάσεων της εξουσίας στις ενορίες της Επισκοπής Τσερκάσι.