ეკლესია პატივს მიაგებს წმინდა სერაფიმე საროველის ხსოვნას
1776 წელს მომავალი წმინდანი მომლოცველად გაემგზავრა კიევ-პეჩერის ლავრაში, სადაც საბოლოოდ გადაწყვიტა სამონასტრო აღთქმის დადება.
15 იანვარს მართლმადიდებელი ეკლესია აღნიშნავს დიდი ასკეტის, წმინდა სერაფიმე საროველის გარდაცვალებას (+1833 წ.) და მისი ნეშტის მეორედ აღმოჩენას (1991 წ.).
მომავალი წმინდანი დაიბადა 1759 წელს კურსკში. ნათლობის საიდუმლოში მან მიიღო სახელი პროხორი. 10 წლიდან ბიჭმა წერა-კითხვა ისწავლა, უყვარდა საეკლესიო მსახურებაზე დასწრება და ოცნებობდა სამონასტრო აღთქმაზე.
1776 წელს პროხორმა მოილოცა კიევ-პეჩერის ლავრაში. საბოლოოდ სწორედ იქ გადაწყვიტა სამონასტრო აღთქმა. სახლში დაბრუნებისთანავე, სადაც დედისგან კურთხევა მიიღო და სპილენძის ჯვარი, საროვის მონასტერში წავიდა.
1786 წელს, 27 წლის ასაკში, პროხორმა სამონასტრო აღთქმა დადო, მას ეწოდა სახელად სერაფიმე. 1794 წლის ნოემბერში იგი განმარტოვდა.
წმიდა სერაფიმე დასახლდა მდინარე საროვკას ნაპირზე, მონასტრიდან 5-6 კილომეტრში, მაღალ ბორცვზე უღრან ტყეში. ბერმა თავისი ცხოვრების ამ პერიოდში დაიწყო ეული ცხოვრების ყველა გაჭირვების ატანა: ეწეოდა სახლის მოვლა-პატრონობას, მებაღეობას და ამასთანავე გამუდმებით ლოცულობდა და იტანდა სხვადასხვა განსაცდელს. დღესასწაულებსა და კვირას წმინდანი საროვის მონასტერს სტუმრობდა.
1806 წელს სურდათ წმინდა სერაფიმე მონასტრის მოძღვრად დაენიშნათ, მაგრამ მან უარი თქვა. ამის შემდეგ დაიწყო პერიოდი, როდესაც ის მონაცვლეობით ეწეოდა სხვადასხვა სამონასტრო საქმეებს - დუმილი, განმარტოება, უხუცესობა.
დაახლოებით 1825 წლიდან, ხალხმა ქვეყნის სხვადასხვა კუთხიდან დაიწყო უხუცეს სერაფიმესთან სულიერი რჩევისთვის სტუმრობა. უხუცესი ეხმარებოდა ყველას, ვინც მას მიმართავდა - ზოგს რჩევებს აძლევდა, ზოგს კი ლოცვით ეხმარებოდა. ამავე დროს წმიდა სერაფიმე ზრუნავდა და სულიერად ასაზრდოებდა დივეევოს მონასტერს.
წმიდა სერაფიმე საროველი გარდაიცვალა 1833 წლის 2 იანვრის ღამეს. იგი უფალთან მივიდა მშვიდად, ღამის ლოცვის დროს, მუხლმოდრეკილი.
1903 წელს ეკლესიამ წმინდანად შერაცხა სერაფიმე საროველი. იმავე წლის 19 ივლისს საიმპერატორო ოჯახის თანდასწრებით წმინდანის ნაწილები სახალხო თაყვანისცემისთვის გაიხსნა.
საბჭოთა პერიოდში დაკარგვის შემდეგ წმინდა სერაფიმეს ნეშტის მეორედ აღმოჩენა 1991 წელს მოხდა. 1990 წლის შემოდგომაზე, ლენინგრადის რელიგიის ისტორიის მუზეუმის სათავსოებში იპოვეს უცნობი ნაშტები, რომლებიც შემოწმების შემდეგ წმინდანის ნეშტად იქნა აღიარებული.
1991 წლის იანვარში ისინი ალექსანდრე ნეველის ლავრიდან მოსკოვში, ნათლისღების საკათედრო ტაძარში გადააბრძანეს. იმავე წლის 1 აგვისტოს ისინი რელიგიური მსვლელობით მიაბრძანეს დივეევოს მონასტერში.
