რატომ დაუჭირა მხარი დუმენკომ ქართულ ,,მაიდანს’’?
ეპიფანე დუმენკომ მოულოდნელი განცხადება გააკეთა და ქართველებს მოუწოდა მხარი დაუჭირონ "პროევროპულ" საპროტესტო აქციებს. რა არის ეს - ეპისკოპოსის თუ პოლიტიკოსის განცხადება?
2024 წლის 3 დეკემბერს მეუ-ს ხელმძღვანელმა ეპიფანე დუმენკომ გააკეთა განცხადება, რომელშიც ფაქტობრივად მხარს უჭერდა ოპოზიციური ძალების მიერ ორგანიზებულ საპროტესტო აქციებს საქართველოში.
„მეუ და მე პირადად, როგორც მისი ლიდერი, ვლოცულობთ საქართველოს ხალხისთვის, ვუსურვებთ ჩვენს ძმებს და დებს დაიცვან თავიანთი დამოუკიდებლობა და მომავალი, როგორც თავისუფალმა ევროპელმა ერმა. სიმართლე გაიმარჯვებს! ღმერთმა დალოცოს ყველა, ვინც ჭეშმარიტების მხარესაა!“ – წერს დუმენკო.
პოლიტიკური თვალსაზრისით, მეუ-ს ხელმძღვანელის სიტყვები სხვა სახელმწიფოს საქმეებში პირდაპირ ჩარევად ჟღერს, ქრისტიანული თვალსაზრისით კი სახარებაში გაჟღერებული პრინციპების დარღვევას ჰგავს.
რატომ? მოდი გავარკვიოთ.
პროტესტისა და ძალადობისკენ მოუწოდებს?
თავის განცხადებაში დუმენკომ გამოთქვა სურვილი, რომ ღმერთმა დალოცოს ის ქართველები, რომლებიც „სიმართლის მხარეს“ დგანან. და ეჭვგარეშეა, რომ „მართალ“ მხარეში ეპიფანე გულისხმობდა ოპოზიციას, რომელიც აწყობს საპროტესტო აქციებს საქართველოში. მაგრამ პრობლემა ის არის, რომ ნებისმიერი მასობრივი პროტესტი აუცილებლად იწვევს ქვეყანაში პოლიტიკური ვითარების გამწვავებას, იწვევს კონფლიქტებს და საბოლოოდ თითქმის ყოველთვის მთავრდება ძალადობით.
სწორედ ამიტომ, ქართულმა ეკლესიამ, აქტიური სამხედრო დაპირისპირების დაწყებიდან მალევე, მოუწოდა მხარეებს პატივი სცენ ერთმანეთის შეხედულებებს და თავი შეიკავონ ძალადობისგან „ქრისტიანული სულისკვეთებისთვის“.
უნდა ვთქვა, რომ საქართველოს საპატრიარქოს პოზიცია უფრო ევანგელურია, ვიდრე დუმენკოს პოზიცია? მთაზე ქადაგებისას ქრისტემ თქვა: „ნეტარ არიან მშვიდობისმყოფელნი, რამეთუ მათ ღვთის ძეებად იწოდებიან“ (მათე 5:9).
საქართველო მრავალსაუკუნოვანი ქრისტიანული ტრადიციის მქონე ქვეყანაა. მის ხალხზე სულიერად ზრუნავს ქართული მართლმადიდებელი ეკლესია, რომელიც არის ავტოკეფალური, ანუ დამოუკიდებელი. ეს ნიშნავს, რომ მხოლოდ მის წარმომადგენლებს აქვთ უფლება გასცენ მორალური და სულიერი შეფასებები იმის შესახებ, რაც ქვეყანაში ხდება.
ამ კონტექსტში, დუმენკოს სიტყვები უკიდურესად არაეთიკურად გამოიყურება, რადგან მისი განცხადებით ის კვეთს ქართული ეკლესიის პოზიციას და ცდილობს მის ფონზე უფრო „დემოკრატიული“ და „მოწინავე“ გამოიყურებოდეს. იგივეა, თითქოს მამა ორ მებრძოლ შვილს აშორებდა, მერე კი გამვლელი მოვიდა და თქვა - არა, არა, გააგრძელე, უფროსმა გაიმარჯვოს.
რატომ გაკეთდა ეს განცხადება?
„საქართველოს მაიდანზე“ აქამდე მხოლოდ პოლიტიკოსებმა გააკეთეს განცხადება ამ თემაზე. ამიტომ, დუმენკოს განცხადება საკმაოდ უჩვეულოდ გამოიყურება. რატომ გააკეთა?
შეიძლება რამდენიმე მიზეზი იყოს. და ისინი ყველა პოლიტიკურია.
ჯერ ერთი, სავსებით შესაძლებელია, რომ დუმენკოს იმედი ჰქონდეს საპროტესტო აქციებიდან „მონეტიზაციას“ მიიღებს, თუ ოპოზიცია გაიმარჯვებს. ამ შემთხვევაში, დუმენკოს სტრუქტურას ექნება ქართული ეკლესიის მიერ აღიარების შანსი (საპატრიარქოზე ხელისუფლების ზეწოლით). უფრო მეტიც, ვთქვათ: სწორედ პროტესტის, ძალადობის და კონფლიქტების ესკალაცია ზრდის ოპოზიციის ხელისუფლებაში მოსვლის შანსებს. ამ თვალსაზრისით, რაც არ უნდა მკაცრი იყოს ჩვენი სიტყვები, სამწუხაროდ ესკალაცია სასარგებლოა მეუ-სთვის.
მეორეც, ასეთი ინტერესის შემთხვევაშიც, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ დუმენკოს მხოლოდ საკუთარი ინიციატივით გადაედგა ასეთი ნაბიჯი. ბოლოს და ბოლოს, თუ პროტესტი ჩაიხრჩო, მაშინ ქართული ეკლესიის პოზიცია მეუ-ს არაღიარების შესახებ შეიძლება კიდევ უფრო შეურიგებელი გახდეს - ნაკლებად სავარაუდოა, რომ დუმენკოვის განცხადება იქ დადებითად შეფასდეს. თავად ეპიფანეს კი ეს არ ესმის.
აქედან გამომდინარე, შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ მას „სთხოვეს“ აზრიგამოეთქვა და მხარი დაეჭირა დასავლური „დემოკრატიული საზოგადოების“ პოზიციისთვის. ვინ სთხოვა? იმ ძალებმა, რომლებიც ლობირებდნენ მეუ-ს შექმნას 2018 წელს.
მეორეს მხრივ, მეუ-ს ხელმძღვანელის სიტყვები შეიძლება იყოს ინიცირებული უკრაინის გარკვეული პოლიტიკური წრეების წარმომადგენლების მიერ, რომელთათვისაც ძალზე მნიშვნელოვანია დასავლეთისადმი მათი სრული ერთგულების დემონსტრირება.
ეპიფანეს განცხადებიდან მეორე დღეს ზელენსკიმაც გააკეთა „ქართული“ განცხადება, რომელმაც საქართველოს ხელისუფლების წინააღმდეგ, რომელსაც სურს „საქართველო პუტინს გადასცეს“, სანქციების შემოღება დააანონსა. სანქციები შეეხება ქვეყნის პრემიერ-მინისტრს, „ქართული ოცნების“ დამფუძნებელს, თბილისის მერს, შინაგან საქმეთა მინისტრს, კულტურის, სპორტისა და ახალგაზრდობის მინისტრს, რეგიონული განვითარებისა და ინფრასტრუქტურის მინისტრს და სხვებს.
მაგრამ არ აქვს მნიშვნელობა ვინ დგას ეპიფანე დუმენკოს განცხადების უკან, ნებისმიერ შემთხვევაში შეგვიძლია დავასკვნათ, რომ ეს პოლიტიკოსები აგრძელებენ მეუ-ს გამოყენებას თავიანთი მიზნების მისაღწევად.
დასკვნები
ქრისტეს მიერ დაარსებულ ეკლესიას მოუწოდებს პოლიტიკიდან გასვლას, რადგან მისი მისიაა სულების გადარჩენა და არა ძალაუფლების ბრძოლაში მონაწილეობა. ქრისტემ აშკარად განასხვავა სულიერი მიწიერისაგან და თქვა: „მიეცით კეისარს კეისრისა და ღმერთს ღვთისა“ (მათე 22:21). ეკლესიის ამოცანაა მიიყვანოს ადამიანები ღმერთთან, იყოს საზოგადოების მორალური და სულიერი მეგზური, ასწავლოს სიყვარული, მშვიდობა და ურთიერთგაგება. მეუ-ს ხელმძღვანელის „ქართული“ მიმართვა არის პოლიტიკოსის განცხადება, რომელიც მოქმედებს გარკვეული გეოპოლიტიკური ძალების მოკლევადიან ინტერესებზე.
იგი შესანიშნავად ჯდება მეუ-ის, როგორც „მოთამაშის“ ფუნქციონირების ზოგად კონტექსტში შიდა და საგარეო პოლიტიკურ ასპარეზზე. მაგრამ ამ ყველაფერს საერთო არაფერი აქვს სახარებასთან.
