Καραντίνα και παραδόσεις: οι Ορθόδοξοι και η αποτέφρωση
Πρωτοσύγκελος της UOC Μητροπολίτης Μπορίσπιλ και Μπροβαρί κ. Αντώνιος (Πακάνιτς). Φωτογραφία: pravlife.org
Ενώ οι υπάλληλοι τροποποιούν τους κανόνες ταφής λόγω επιδημίας, ανησυχούμε για άλλο θέμα – πώς οι Ορθόδοξοι πρέπει να αντικρίζουν την αποτέφρωση; Είναι χριστιανικό να καίνε τα πτώματα των νεκρών; Ο Μητροπολίτης Αντώνιος (Πακάνιτς), Πρωτοσύγκελος της UOC, απάντησε σε αυτήν την ερώτηση στο «KP στην Ουκρανία».
– Στον σύγχρονο κόσμο η διαδικασία αποτέφρωσης των νεκρών γίνεται εναλλακτική λύση για την ταφή. Αυτό οφείλεται σε διάφορους παράγοντες: τις οικονομικές δυνατότητες της οικογένειας του αποθανόντος, την έλλειψη κοντινού νεκροταφείου, την ευκολία περαιτέρω φροντίδας για τον τάφο και άλλους λόγους.
Φαίνεται, δεν έχει σημασία πώς να θαφτεί ο άνθρωπος; Αλλά το θέμα είναι ότι οι Χριστιανοί έχουν μια ειδική σχέση με το ανθρώπινο σώμα. Σύμφωνα με το ορθόδοξο δόγμα, ο άνθρωπος αποτελείται από σώμα, ψυχή και πνεύμα, που συνθέτουν σύνολο της φύσης του.
Σώμα για έναν Χριστιανό δεν είναι εργαλείο, δεν είναι κάποιο είδος μηχανισμού που κουρδίζεται, δεν είναι κέλυφος, αλλά ο ναός του Θεού. Κατά τη διάρκεια της γήινης ζωής είναι αγιασμένο με τα Μυστήρια του Βαπτίσματος, του Ευχελαίου, της Ευχαριστίας. Επομένως, και μετά το θάνατο οι Χριστιανοί σέβονται το σώμα του αποθανόντος, δεν θάβεται απλά, αλλά περιμένει την ημέρα της Ανάστασης όλων των νεκρών.
Η παράδοση του σώματος στη γη είναι πιο σωστή από την άποψη της Ορθόδοξης διδασκαλίας, η ταφή είναι γεμάτη από βιβλικό συμβολισμό και αυτό παρηγορεί τους θλιμμένους συγγενείς. Η ταφή στο χώμα είναι ο πιο σωστός τρόπος διάθεσης του σώματος του κεκοιμημένου. Έτσι, επιβεβαιώνουμε συμβολικά την πίστη μας στην ανάσταση των νεκρών, που κήρυξε ο Χριστός.
Αλλά αν ξαφνικά οι περιστάσεις είναι τέτοιες που δεν υπάρχει δυνατότητα να θαφτεί στο νεκροταφείο, τότε μπορείτε να καταφύγετε σε αποτέφρωση. Ο Κύριος μπορεί να αποκαταστήσει τη σκόνη από τα μικρότερα μόρια. Αφού δημιούργησε τον κόσμο μας από το κενό. Η ίδια η αποτέφρωση δεν είναι αμαρτία, αλλά μπορεί να είναι αμαρτία εάν μια τέτοια επιλογή έγινε λόγω αντιφάσεων με τη θρησκεία.
Οι πιστοί, φυσικά, πρέπει να αναζητήσουν δυνατότητες για παραδοσιακή ταφή, αλλά εάν αυτό είναι αδύνατο, τότε κατά τη διάρκεια της ταφής είναι απαραίτητο να επιμείνουμε να προηγηθεί η τελετή κηδεία από τη ταφή και όχι το αντίστροφο. Διαφορετικά, το κείμενο των τελετών κηδείας χάνει το νόημά του. Επίσης, σύμφωνα με τις διδασκαλίες της Εκκλησίας μας, η στάχτη του αποθανόντος θα πρέπει να θαφτεί ούτως ή άλλως στο χώμα.
Διψαλμία, Εξάψαλμος και μυστικές προσευχές: παράδοση σε κίνηση
Γιατί σιωπούμε κατά τη διάρκεια του Εξάψαλμου και γιατί οι ιερείς διαβάζουν προσευχές που κανείς δεν ακούει; Αναλύουμε τη δομή της πρωινής ακολουθίας.
«Αδελφέ μου, με σκοτώνουν!»: Γολγοθάς και θαύματα του Αγίου Φιλουμένου
Υπέστη μαρτυρικό θάνατο στο Φρέαρ του Ιακώβ, ενώ ο δίδυμος αδελφός του άκουσε την κραυγή του από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Η ιστορία του αγίου, που σταματούσε τανκς και εμφανιζόταν μετά τον θάνατό του.
«Από νυκτός ορθρίζει το πνεύμα μου»: πώς εμφανίστηκε ο Όρθρος και γιατί να προσευχόμαστε την αυγή
Ο Πλίνιος ανέφερε ότι οι χριστιανοί ψάλλουν «την αυγή». Πώς οι νυχτερινές αγρυπνίες των μοναχών και οι παραδόσεις της Ιερουσαλήμ δημιούργησαν την πιο περίπλοκη ακολουθία της Εκκλησίας;
«Δόξα τω Θεώ για όλα!»: Η επιστήμη της ευγνωμοσύνης και το κλειδί για την κατανόηση της Λειτουργίας
Συχνά ζητάμε, αλλά σπάνια ευχαριστούμε. Για τι προσεύχεται μυστικά ο ιερέας όταν η χορωδία ψάλλει «Άξιον και Δίκαιον», και πώς να μάθουμε να κατανοούμε τη Λειτουργία πριν από τη νηστεία των Χριστουγέννων.
Η εκτενής δέηση και το «Νυν απολύεις»: το δεύτερο μέρος του Εσπερινού
Γιατί στην εκτενής δέηση «ρцем» επαναλαμβάνεται δύο φορές; Αναλύουμε πώς η εσπερινή ακολουθία έγινε παρόμοια με τη Λειτουργία και τι σημαίνει η προσευχή του Συμεών του Θεοδόχου.
Ημέρα της Μαρμότας ή Αιωνιότητα; Πώς να σταματήσετε να «σκοτώνετε» τον χρόνο και να αρχίσετε να ζείτε
Πώς να σταματήσουμε να «σκοτώνουμε τον χρόνο»; Αναζητούμε απαντήσεις στο Ευαγγέλιο, την αρχαία μυθολογία και τον λατρευτικό κινηματογράφο.