Θα προδώσει ο Ζντράβκο Κριβοκάπιτς τη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία;

Ο πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου δεν βιάζεται να υπογράψει συμφωνία με την SOC. Φωτογραφία ΕΟΔ

Στις 2 Ιουνίου 2021 ο πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου Ζντράβκο Κριβοκάπιτς συναντήθηκε επίσημα με τον νεοεκλεγέντα Μητροπολίτη Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας κ.κ. Νίκσιτ Ιωαννίκιο, αλλά λίγες μέρες πριν από αυτό έκανε ένα σκάνδαλο αρνούμενος να υπογράψει συμφωνία με τη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία σε συνάντηση με τον Πατριάρχη κ.κ. Πορφύριο. Είναι προδοσία ή επιδέξια διπλωματία; Και υπάρχουν παραλληλισμοί εδώ με την Ουκρανία;

Πώς η Σερβική Εκκλησία βοήθησε τον Κριβοκάπιτς να γίνει πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου

Την ιστορία της πρωθυπουργίας του Ζντράβκο Κριβοκάπιτς  θα πρέπει να την αρχίσουμε από την ιστορία της προεδρίας του Μίλο Τζουκάνοβιτς, ο οποίος εξακολουθεί να κατέχει αυτήν τη θέση. Ο Μίλο Τζουκάνοβιτς, που κατέχει διάφορες θέσεις, είναι υπεύθυνος του Μαυροβουνίου από το 1991. Είναι κληρονομικός λειτουργός της Ένωσης Κομμουνιστών της Γιουγκοσλαβίας (ανάλογο της CPSU). Ως ηγέτης του Μαυροβουνίου, έχει καθιερωθεί, όπως γράφουν πολλά μέσα ενημέρωσης, ως «ο πιο πιστός στρατιώτης του ΝΑΤΟ» στην περιοχή. Το πολιτικό του κριτήριο είναι η απρόσκοπτη εκπλήρωση οποιωνδήποτε επιθυμιών των δυτικών επιμελητών του. Και αυτές οι επιθυμίες ήταν απλές: η μέγιστη αντίθεση της Σερβίας και της Ρωσίας σε όλους τους τομείς: πολιτική, οικονομία, πολιτισμός, θρησκεία και ούτω καθεξής. Επιπλέον, ο Μ. Ντζουκάνοβιτς, εκπληρώνοντας αυτές τις επιθυμίες, εμφανίστηκε ως «αποτελεσματικός διευθυντής» και επιτυχημένος (αν και κυνικός) πολιτικός.

Ας δώσουμε ένα παράδειγμα: όταν το 2015-2016 ένα ισχυρό κύμα διαμαρτυριών ενάντια στην ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ υπήρξε στο Μαυροβούνιο, ο Μ. Ντζουκάνοβιτς ανακοίνωσε την προετοιμασία μιας απόπειρας κατά της ζωής του και την οργάνωση πραξικοπήματος. Ορισμένοι Ρώσοι και οι τοπικοί συνεργάτες τους ανακοινώθηκαν ως διοργανωτές και καταδικάστηκαν ως ένοχοι. Είναι αλήθεια ότι το 2021 το Εφετείο του Μαυροβουνίου ανέτρεψε αυτήν την απόφαση και χαρακτήρισε τις κατηγορίες αναπόδεικτες, αλλά γι’ αυτό δεν ενδιαφερόταν πλέον κανένας. Το κυριότερο είναι ότι το θέμα του αποτυχημένου πραξικοπήματος επέτρεψε στον Μ. Ντζουκάνοβιτς να νικήσει κατά κράτος τους πολιτικούς του αντιπάλους εντός της χώρας. Και ο Ντζουκάνοβιτς θα στηριζόταν στις επιτυχίες της πολιτικής του τύχης, αλλά στη ζέση της αντι-Σερβικής πολιτικής του, ξεκίνησε να καταστρέφει την Ορθόδοξη Εκκλησία της Σερβίας στο έδαφος του Μαυροβουνίου.

Ο Τζουκάνοβιτς πήρε υπό την προστασία του τη λεγόμενη Ορθόδοξη Εκκλησία του Μαυροβουνίου (MOC), μια τυπική σχισματική οργάνωση που δημιουργήθηκε το 1993 (και ήταν σε κοινωνία Ευχαριστίας με το UOC-KP), και αποφάσισε, καταρχάς, να ικετεύσει για «Τόμο» γι 'αυτήν από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, και δεύτερον, να της μεταβιβάσει όλη την περιουσία της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (SOC). Όσον αφορά τον «Τόμο», το Φανάρι έστειλε αντιφατικά μηνύματα στον Μ. Ντζουκάνοβιτς, περιμένοντας προφανώς πώς θα αντιδρούσαν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες στους Τόμους για τα ουκρανικά σχισματικά. Η λύση στο δεύτερο ζήτημα ήταν εξ ολοκλήρου στα χέρια των αρχών του Μαυροβουνίου και ο Μ. Ντζουκάνοβιτς ξεκίνησε έναν νόμο σύμφωνα με τον οποίο η γη κάτω από τους ναούς και τα μοναστήρια που χτίστηκαν πριν από την 1η Δεκεμβρίου 1918, όταν το Μαυροβούνιο προσχώρησε στο Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων πρέπει να μεταφερθεί στο κράτος. Το κράτος, με τη σειρά του, έπρεπε να τα μεταφέρει στη σχισματική MOC. Αυτή η μοίρα περίμενε περισσότερους από 600 ναούς και μοναστήρια.

Και εδώ ο λαός, όπως λένε, επαναστάτησε, η χώρα κατακλύστηκε από μαζικές διαμαρτυρίες. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους και δημιουργήθηκαν ειδικές επιτροπές για την προστασία των ιερών σε κάθε εκκλησία SOC.

Οι διαμαρτυρίες ενάντια στη δίωξη της SOC συνεχίστηκαν σχεδόν συνεχώς μέχρι την εισαγωγή καραντίνας σε σχέση με τον κορονοϊό. Δύο φορές την εβδομάδα, οι Μαυροβούνιοι συγκεντρώθηκαν για μαζικές πομπές του σταυρού για την υπεράσπιση της Εκκλησίας τους. Σε μερικές ημέρες, έως και 300 χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους σε όλες τις πόλεις του Μαυροβουνίου, που είναι σχεδόν το ήμισυ του συνολικού πληθυσμού της χώρας. Αλλά ο Μ. Τζουκάνοβιτς δεν σκέφτηκε καν να υποχωρήσει και να καταργήσει τον αντι-εκκλησιαστικό νόμο. Αντ 'αυτού, καταπίεσε τους ενεργούς διαδηλωτές, τους επέβαλε διοικητικές κυρώσεις και άνοιξε ποινικές υποθέσεις (συμπεριλαμβανομένης του μητροπολίτη του Μαυροβουνίου-Παραθαλασσίας Αμφιλοχίου (Ράντοβιτς). Σε αυτήν την κατάσταση, το επισκοπείο του Μητροπολιτικού Μαυροβουνίου-Παραθαλασσίας δήλωσε ότι οι σημερινές αρχές του Μαυροβουνίου, με την αντι-εκκλησιαστική τους πολιτική, έχουν δυσφημιστεί και δεν μπορούν πλέον να απολαμβάνουν την εμπιστοσύνη του λαού. Την παραμονή των κοινοβουλευτικών εκλογών, που πραγματοποιήθηκαν στις 30 Αυγούστου 2020 ο Μητροπολίτης Αμφιλόχιος (Ράντοβιτς) του Μαυροβουνίου-Παραθαλασσίας κατέγραψε ένα μήνυμα βίντεο και προέτρεψε όλους τους πολίτες να πάνε στις κάλπες για να ψηφίσουν «υπερασπιζόμενοι τα ιερά πράγματα του Θεού».

Μέχρι 300 χιλιάδες άτομα παρακολούθησαν θρησκευτικές πομπές στις πόλεις του Μαυροβουνίου, που είναι σχεδόν το ήμισυ του συνολικού πληθυσμού της χώρας.

Ως αποτέλεσμα, ο λαός ψήφισε τα πολιτικά κόμματα που δήλωσαν τη διαφωνία τους με τον αντι-εκκλησιαστικό νόμο και υποσχέθηκαν να το καταργήσουν όταν έρθουν στην εξουσία. Το Δημοκρατικό Κόμμα των Σοσιαλιστών του Μαυροβουνίου, του οποίου ηγέτης είναι ο Μ. Ντζουκάνοβιτς, έδειξε τη χειρότερη αντίδραση και δεν μπόρεσε να σχηματίσει κυβέρνηση. Αυτό έγινε από τα τότε κόμματα της αντιπολίτευσης «Για το Μέλλον του Μαυροβουνίου», «η Ειρήνη είναι το Έθνος μας» και «η Ενωμένη Μεταρρυθμιστική Δράση», τα οποία σχημάτισαν κυβέρνηση συνασπισμού και εξέλεξαν τον Ζντράβκο Κριβοκάπιτς ως πρωθυπουργό. Αμέσως μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων, είπε ότι μετά τον σχηματισμό του κυβερνώντος συνασπισμού «το πρώτο βήμα, φυσικά, θα είναι η κατάργηση του νόμου για την ελευθερία της θρησκείας ...».

Κράτησε ο Κριβοκάπιτς την υπόσχεσή του;

Και ναι και όχι ... Ο αντι-εκκλησιαστικός νόμος δεν ακυρώθηκε ποτέ, αν και τα πιο αποτρόπαια άρθρα εξαιρέθηκαν από αυτόν, γεγονός που υποδηλώνει τη δήμευση σχεδόν όλων των περιουσιών της από τη σερβική εκκλησία. Σε γενικές γραμμές, ο νόμος συνεχίζει να λειτουργεί, και υπάρχουν πολλές αντι-εκκλησιαστικές διατάξεις σε αυτόν, αν και δεν διατυπώνονται τόσο σαφώς. Για παράδειγμα, ένα από τα άρθρα απαιτεί από εκκλησίες και θρησκευτικές οργανώσεις, των οποίων το κέντρο βρίσκεται έξω από το Μαυροβούνιο, να ευθυγραμμίσουν τη διαίρεση και τα όρια των επισκοπών τους με τα κρατικά σύνορα του Μαυροβουνίου. Και οι επισκοπές της SOC στο Μαυροβούνιο με μια τέτοια διαίρεση και σύνορα δεν συμπίπτουν εν μέρει.

Πρώτον, αυτή η διάταξη του νόμου είναι βαριά παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις των θρησκευτικών οργανώσεων, οι οποίες έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν ανεξάρτητα τις οργανωτικές δομές τους και να καθορίζουν όρια για αυτές. Δεύτερον, αυτός ο κανόνας είναι ένα ακόμη βήμα στην πορεία του διαχωρισμού της μητρόπολης Μαυροβουνίου-Παραθαλασσίας από την SOC, επειδή η σύμπτωση της διοικητικής διαίρεσης και των συνόρων με την επισκοπή δίνει περισσότερες ευκαιρίες στις κοσμικές αρχές να επιβάλλουν τη βούλησή τους στις εκκλησιαστικές δομές. Και τρίτον, η ίδια η ενοποίηση στη νομοθεσία της έννοιας της «θρησκευτικής οργάνωσης, το κέντρο της οποίας βρίσκεται στο εξωτερικό» επιτρέπει στο μέλλον να αποδεχθεί διάφορους περιορισμούς και καταστολές εναντίον μιας τέτοιας οργάνωσης.

Εξηγώντας γιατί ο αντι-εκκλησιαστικός νόμος δεν ακυρώθηκε και αντ΄ αυτού οι αρχές του Μαυροβουνίου επέλεξαν την πορεία της εισαγωγής αλλαγών σε αυτό, ο Ζ. Κριβοκάπιτς είπε ότι η ύπαρξη του νόμου σε αυτήν τη μορφή είναι ένα ενδιάμεσο στάδιο στον τρόπο υιοθέτησης εντελώς νέου νόμου, που αναπτύσσεται από τον κυβερνώντα συνασπισμό, και ο οποίος, σύμφωνα με τον ίδιο, «θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα όλων των θρησκευτικών κοινοτήτων στο Μαυροβούνιο και να συμμορφώνεται με τα υψηλότερα διεθνή πρότυπα σε αυτόν τον τομέα». Και πάλι, μια υπόδειξη ότι τα συμφέροντα της σχισματικης MOC δεν θα ξεχαστούν από τις αρχές.

Σκάνδαλο με τον Κριβοκάπιτς στο Πατριαρχείο της Σερβίας

Ακόμη και κατά την παντοδυναμία του Μ. Ντζουκάνοβιτς, μια παράδοξη κατάσταση αναπτύχθηκε στο Μαυροβούνιο, όταν η κυβέρνηση του Μαυροβουνίου είχε τη λεγόμενη «βασική συμφωνία για το νομικό καθεστώς» με όλες τις μεγάλες θρησκευτικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στη χώρα. Και μόνο με τη μεγαλύτερη σερβική εκκλησία στη χώρα δεν υπήρχε τέτοια συμφωνία. Φυσικά, μία από τις υποσχέσεις του Κριβοκάπιτς ήταν να υπογράψει μια τέτοια συμφωνία. Ήταν προετοιμασμένη για σχεδόν ένα χρόνο, και στις 27 Μαΐου 2021, τη στιγμή που δεν ήταν μόνο ήδη έτοιμη, αλλά ο Ζ. Κριβοκάπιτς είχε ήδη φτάσει στο Σερβικό Πατριαρχείο για να το υπογράψει, ξαφνικά αρνήθηκε να το κάνει και είπε ότι η υπογραφή θα αναβληθεί τουλάχιστον μέχρι το φθινόπωρο «για διάφορους λόγους». Επιπλέον, ο Κριβοκάπιτς καθυστέρησε τη συνάντηση με τον Σέρβο Πατριάρχη κ.κ. Πορφύριο για μισή ημέρα, αυτό που, σύμφωνα με τους κανόνες της διπλωματικής εθιμοτυπίας, αποτελεί μια χειρονομία υπερβολικής ασέβειας.

Μετά τη συνάντηση με τον Πατριάρχη κ.κ. Πορφύριο ο Ζντράβκο είπε ότι δεν υπήρχε σκάνδαλο και η ίδια η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε σε φιλική και εμπιστευτική ατμόσφαιρα. Αλλά αυτό ήταν σαφώς μια προσπάθεια να βάλει ένα καλό πρόσωπο σε ένα κακό παιχνίδι. Η εφημερίδα Pravda του Μαυροβουνίου δημοσίευσε υλικό από το οποίο προκύπτει ότι ο πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου αρνήθηκε να υπογράψει συμφωνία με την SOC αφού εκπρόσωποι των πρεσβειών των δύο «δυτικών χωρών» συνομίλησαν μαζί του, τα ονόματα των οποίων δεν αποκάλυψε η εφημερίδα. Αναφορικά με τις πηγές της, η εφημερίδα έγραψε ότι φέρεται κατά τη διάρκεια αυτής της συνομιλίας ο Κριβοκάπιτς να απειλήθηκε με ψήφο χωρίς εμπιστοσύνη στην κυβέρνησή του. Παρεμπιπτόντως, είναι πολύ εύκολο να το κάνουμε αυτό, καθώς ο κυβερνών συνασπισμός στο κοινοβούλιο του Μαυροβουνίου, η Συνέλευση, έχει μόνο μία (!) ψήφο περισσότερη από τους αντιπάλους του.

Ο πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου αρνήθηκε να υπογράψει συμφωνία με την SOC μετά από συνέντευξη από εκπροσώπους των πρεσβειών των δύο «δυτικών χωρών».

Επίσης, το γραφείο του Πατριάρχη κ.κ. Πορφύριο χαρακτήρισε την επίσκεψη του Κριβοκάπιτς ως εξής: «Η Αγιότητά του άκουσε αυτούς τους λόγους με προσοχή και μεγάλη υπομονή, και ακόμη περισσότερο με έκπληξη, χωρίς να κατανοήσει τουλάχιστον την εγκυρότητα και την αιτιολόγηση των προθέσεων του Πρωθυπουργού Κριβοκάπιτς να μην υπογράψουν συμφωνία, που ήταν ο μόνος λόγος για την επίσκεψή του στο Πατριαρχείο στο Βελιγράδι. Η Αγιότητά του ο Πατριάρχης και οι παρόντες επίσκοποι εξέφρασαν τη βαθύτατη λύπη και ανησυχία τους για την περαιτέρω θέση της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και των πιστών της, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι μόνο μαζί της, αν και ανήκει στην απόλυτη πλειοψηφία των κατοίκων του Μαυροβουνίου, δεν έχει υπογραφεί συμφωνία που να εγγυάται το νομικό της καθεστώς, και ως εκ τούτου τα πιο θρησκευτικά και αστικά δικαιώματα του λαού, που είναι μια πράξη ανοιχτής διάκρισης».

Συνάντηση του νέου Μητροπολίτη

Στις 2 Ιουνίου 2021 ο Μητροπολίτης κ.κ. Νίκσιτ Ιωαννίκιο (Μίχοβιτς) έφτασε στην πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου, Ποντγκόριτσα, ο οποίος εξελέγη στην καθεδρικό ναό της Μητροπολιτικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, αφού ο Μητροπολίτης Αμφιλοχία (Ράντοβιτς) πέθανε.

Κοντά στον καθεδρικό ναό του συναντήθηκαν χιλιάδες πιστοί, καθώς και ο πρωθυπουργός Ζ. Κριβοκάπιτς, μερικοί άλλοι πολιτικοί και κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Και να, από το στόμα του Κριβοκάπιτς ακούγονται λέξεις που ταιριάζουν στο πιστό παιδί της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, την οποία θεωρεί ότι είναι. Υπόσχεται στον νέο Μητροπολίτη ότι δεν θα κάνει τίποτα εις βάρος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και ότι θα υπογράψει ωστόσο μια βασική συμφωνία με το Σερβικό Πατριαρχείο, και ότι ζητά συγχώρεση εάν έκανε κάτι λάθος.

Είναι πολύ πιθανό ότι τα συναισθήματα και οι προθέσεις του Z. Κριβοκάπιτς απέναντι στη Σερβική Εκκλησία είναι πραγματικά ειλικρινείς και θα προσπαθήσει πραγματικά να μην της βλάψει. Είναι πολύ πιθανό ότι η άρνηση κατάργησης του αντι-εκκλησιαστικού νόμου και η άρνηση υπογραφής συμφωνίας με την SOC εξηγείται από το γεγονός ότι ο Κριβοκάπιτς κρατήθηκε όμηρος της πολιτικής κατάστασης στο Μαυροβούνιο και ότι αντικειμενικά δεν μπορεί να εκπληρώσει όλες τις υποσχέσεις του. Ίσως οι αντι-εκκλησιαστικές δυνάμεις να επωφεληθούν από την απειρία του στην πολιτική (ο Ζ. Κριβοκάπιτς δεν είναι πολιτικός, αλλά επιστήμονας, καθηγητής μηχανολόγων μηχανικών, συγγραφέας 16 βιβλίων και εγχειριδίων και 250 επιστημονικών άρθρων). Αλλά είναι πολύ πιθανό ότι με όλα αυτά, οι υποθέσεις του Κριβοκάπιτς να είναι κάπως διαφορετικές. Και εδώ φαίνεται μια αναλογία με την ουκρανική πραγματικότητα.

Ουκρανικές αναλογίες

Οι θρησκευτικές καταστάσεις στο Μαυροβούνιο και την Ουκρανία μοιάζουν πολύ μεταξύ τους. Και εκεί, και εδώ, τη δεκαετία του '90, οι αρχές δημιούργησαν μια σχισματική θρησκευτική οργάνωση για τις δικές τους πολιτικές ανάγκες, τόσο εσωτερικές όσο και εξωτερικές. Και εκεί, και εδώ, οι πρόεδροι στράφηκαν στο Φανάρι για «Τόμο» και τη νομιμοποίηση των οικιστικών σχισματικών τους. Και στις δύο περιπτώσεις, οι πρόεδροι προσπάθησαν να καταστρέψουν την κανονική Εκκλησία. Και στις δύο περιπτώσεις, οι σημερινές αρχές ηττήθηκαν στις εκλογές, κυρίως λόγω της αντι-εκκλησιαστικής τους πολιτικής.

Και εδώ είναι το επόμενο στάδιο. Πέρασαν περισσότερα από δύο χρόνια από τότε που ο Β. Ζελένσκι ανέλαβε την προεδρία της Ουκρανίας και σχεδόν έξι μήνες από τότε που ο Ζ. Κριβοκάπιτς διορίστηκε πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου. Ας θυμηθούμε την πολιτική του «πρώιμου» Ζελένσκι στη θρησκευτική σφαίρα. Ήταν εμφατικά ουδέτερη. Ο Πρόεδρος υποστήριξε τη μη παρέμβαση του κράτους στις υποθέσεις θρησκευτικών ομολογιών και την τήρηση της νομοθεσίας σε αυτόν τον τομέα. Είναι πιθανό ότι ήθελε ειλικρινά να εφαρμόσει μια τέτοια πολιτική. Αλλά η πραγματικότητα αποδείχθηκε κάπως διαφορετική. Σήμερα, ο Β. Ζελένσκι έχει αναζωογονήσει εντελώς τη θρησκευτική πολιτική του προκατόχου του, πραγματοποιεί επισκέψεις στο Φανάρι, διαβεβαιώνει τον Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο για υποστήριξη, τον καλεί να γιορτάσει την 30η επέτειο της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας. Και όλα αυτά με φόντο την ενεργό ανάπτυξη των κατασχέσεων των εκκλησιών της UOC, την εισαγωγή μιας ολόκληρης σειράς αντι-εκκλησιαστικών νόμων στο κοινοβούλιο και την εντατική αντι-εκκλησιαστική προπαγάνδα στα μέσα ενημέρωσης.

Θα ακολουθήσει ο Ζντράβκο Κριβοκάπιτς παρόμοιο μονοπάτι; Θα ήθελα πολύ να πιστέψω ότι όχι. Αλλά οι δυνάμεις που τον ωθούν σε αυτό το μονοπάτι μπορούν να τον κάνουν να μην έχει άλλη επιλογή. Φυσικά, υπάρχει πάντα μια επιλογή, αλλά οι πολιτικοί δεν έχουν πάντα τη δύναμη να ενεργούν σύμφωνα με τη συνείδησή τους. Εν πάση περιπτώσει, τόσο η ιστορία της Ουκρανίας όσο και του Μαυροβούνιου, και πολλών άλλων διδάσκει στην Εκκλησία ότι μπορεί να βασιστεί μόνο στον Θεό και στα εσωτερικά της πλεονεκτήματα, και όχι στους πολιτικούς που σήμερα ορκίζονται σε αυτήν, και αύριο γυρίζουν την πλάτη τους, εξηγώντας αυτό με όμορφες, αλλά με άδειες λέξεις. Επαναλαμβανόμενα βλέπουμε με τα μάτια μας την αλήθεια των λόγων της Αγίας Γραφής: «Μη στηρίζετε την πεποίθησιν και την ελπίδα σας στους άρχοντας, στους υιούς των θνητών ανθρώπων, οι οποίοι δεν έχουν πάντοτε την δύναμιν να σας σώσουν» (Ψαλμός 145: 3).

Βέβαια, στην κατάσταση που αναπτύχθηκε πριν από δύο χρόνια στο Μαυροβούνιο, η Εκκλησία αναγκάστηκε να εισέλθει σε έναν πολιτικό αγώνα και να παροτρύνει τους πολίτες να αρνηθούν την εμπιστοσύνη στις αρχές που αποφάσισαν να καταστρέψουν την Εκκλησία. Ωστόσο, το στοίχημα σε ορισμένες πολιτικές δυνάμεις μπορεί να αποδειχθεί χαμένο στο τέλος.