Θα επιστρέψουν οι πιστοί της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας από την Ευρώπη;
Στο ζήτημα της δίωξης των πιστών της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, εκτός από όλα τα άλλα, υπάρχει μια διάσταση για την οποία τώρα σπάνια σκέφτεται κανείς. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά σημαντική.
Ο υπουργός Ενοποίησης Τσερνύσοφ δήλωσε ότι αναμένει, μετά τον πόλεμο, την επιστροφή του 70-75% των Ουκρανών προσφύγων από την ΕΕ. Σύμφωνα με τα λόγια του, η επιτυχία της επιστροφής της μεγαλύτερης μερίδας τους θα εξαρτηθεί από το τι θα κάνει γι' αυτό η Ουκρανία: «μεταρρυθμίσεις, αύξηση μισθών, επίλυση ζητημάτων στέγασης, επίλυση κοινωνικών ζητημάτων».
Φαίνεται ότι οι αριθμοί όσων είναι έτοιμοι να επιστρέψουν είναι πολύ υπερβολικοί για τον υπουργό. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό το θέμα. Εκτός από τους μισθούς, τη στέγαση και την κοινωνική πολιτική, ένα πολύ σημαντικό επιχείρημα για πολλούς «ευρωπαίους» Ουκρανούς μπορεί να είναι το «εκκλησιαστικό ζήτημα». Είναι ευρέως γνωστό ότι στη χώρα υπάρχουν ήδη ολόκληρες περιοχές «καθαρισμένες» από την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία (ΟΠΕ). Ταυτόχρονα, σήμερα η διασπορά της ΟΠΕ στην ΕΕ αριθμεί περισσότερες από εκατό κοινότητες.
Ίσως για την πλειοψηφία των μεταναστών το «εκκλησιαστικό» θέμα να μην είναι καθοριστικό στο ερώτημα αν θα επιστρέψουν σπίτι τους ή όχι. Αλλά σίγουρα θα υπάρχουν και αυτοί για τους οποίους η δυνατότητα ή η αδυναμία να επισκέπτονται τον ναό θα είναι καθοριστική.
Γιατί να επιστρέψουν, για παράδειγμα, στην Ιβανό-Φρανκίβσκ, στη Λβιβ ή ακόμα και στην περιοχή του Κιέβου (η πρωτεύουσα δεν μετράει), αν εκεί σχεδόν δεν υπάρχουν ναοί; Ιδιαίτερα αν στην ΕΕ επισκέπτονται απρόσκοπτα τις λειτουργίες;
Φυσικά, οι υπάλληλοί μας μπορούν να συνεχίσουν να παραγγέλνουν κοινωνικές έρευνες, σύμφωνα με τις οποίες η ΟΠΕ δεν υποστηρίζεται από κανέναν Ουκρανό. Αλλά στην πραγματικότητα όλα είναι διαφορετικά.
Και αν η εξουσία πραγματικά θέλει την επιστροφή των πολιτών της, είναι υποχρεωμένη να κάνει τα πάντα για αυτό.
Αλλά, ειλικρινά, δεν το πιστεύω. Καθόλου.
