Για την κατάληψη στους Άνω Στανοβάτες
Όλοι όσοι σήμερα υφίστανται την κακομεταχείριση μιας ενιαίας ομάδας γραφειοκρατών, αξιωματούχων και αστυνομικών, δεν θα το ξεχάσουν γρήγορα.
Αυτό που συνέβη στους Άνω Στανοβίτς είναι αναμφίβολα πολύ πικρό και τραγικό. Η κοινότητα, που υπερασπίστηκε τον ναό της μέχρι την τελευταία στιγμή και κατάφερε να τον ανακτήσει μετά από νυχτερινή επιδρομή της ΠЦУ, τελικά τον έχασε. Αυτή τη φορά οι κακοποιοί με ράσα κατέλαβαν τον ναό κατά τη διάρκεια της ημέρας, με τη βοήθεια της αστυνομίας, η οποία απομάκρυνε τους πιστούς και δημιούργησε έναν διάδρομο για τους ληστές.
Άγνωστοι με σημαίες και φωνές «Φύγετε οι Μοσχοβίτες παπάδες!» κατέλαβαν την ιερή τοποθεσία ακριβώς την ημέρα του Σαββάτου του Λαζάρου.
Μπροστά μας είναι οι πιο τραγικές μέρες για τους χριστιανούς: τα πάθη και ο θάνατος του Χριστού. Για τους πιστούς των Άνω Στανοβίτς, σήμερα συμπίπτουν με τα δικά τους πάθη – ο ναός, στον οποίο πήγαιναν από παιδιά, στον οποίο πολλοί πέρασαν όλη τους τη ζωή, τους έχει αφαιρεθεί. Αφαιρέθηκε με τον πιο δόλιο, κυνικό και άδικο τρόπο.
Αλλά ο Χριστός μας είπε ξεκάθαρα: «Αν με δίωξαν, θα διώξουν και εσάς». Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Θεός σήμερα ακούει τις προσευχές των πιστών των Άνω Στανοβίτς, που βρέθηκαν στο δρόμο. Όπως ακούει τις προσευχές όλων των χριστιανών που εκδιώχθηκαν από τους ναούς τους. Γιατί «μακάριοι οι πενθούντες», «μακάριοι οι εκδιωγμένοι για χάρη της δικαιοσύνης», γιατί «μακάριοι είστε όταν σας κακολογούν και σας διώκουν και σας λένε κάθε κακό ψέμα για μένα».
Αλλά όσον αφορά το αν ο Χριστός ακούει τις «προσευχές» εκείνων που αφαιρούν τους ναούς, υπάρχουν μεγάλες αμφιβολίες. Τουλάχιστον επειδή, όπως λέει η Γραφή, «ούτε οι ληστές, ούτε οι συκοφάντες, ούτε οι απατεώνες δεν θα κληρονομήσουν τη Βασιλεία των Ουρανών».
Αλλά αυτό είναι πνευματικό. Υπάρχει επίσης και το «ανθρώπινο». Όλοι όσοι σήμερα υφίστανται κακομεταχείριση από μια ενιαία ομάδα γραφειοκρατών, αξιωματούχων και αστυνομικών, δεν θα το ξεχάσουν γρήγορα. Δεν θα το ξεχάσουν μόνο οι πιστοί, αλλά και τα παιδιά τους, οι συγγενείς, οι φίλοι. Συμπεριλαμβανομένων και από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας. Βλέπουν πολύ καλά ότι σήμερα δεν έχουμε καμία «ενιαία χώρα». Βλέπουν ότι υπάρχουν «δικοί μας» και «ξένοι», όπου στους «δικούς μας» επιτρέπεται απολύτως τα πάντα, ενώ στους «ξένους» δεν υπάρχουν κανένα δικαιώματα για τίποτα.
Αλλά η κοινωνία δεν θα μπορέσει να ζήσει για πολύ με τους «άρχοντες» και τους «δούλους». Όπως σωστά είπε μια πιστή στους Άνω Στανοβίτς, αυτή η εξουσία απλά δεν έχει μέλλον.
