Αρχιεπ. Αλέξιος: Τα λόγια του Φαναρίου για UOC είναι σημάδι ηθικής τύφλωσης
Η UOC, όπως υπηρετούσε τον Κύριο μας Ιησού Χριστό και τον θεοφύλακτο ουκρανικό λαό, έτσι θα συνεχίσει να το κάνει, τόνισε ο κυβερνών αρχιερέας της επισκοπής Βοζνεσένσκ.
Τα λόγια του Πατριάρχη Βαρθολομαίου για τους «προσωρινά ανεχόμενους αρχιερείς» δύσκολα μπορούν να ονομαστούν αλλιώς παρά τύφλωση, είπε ο Αρχιεπίσκοπος Βοζνεσένσκ και Περβομάισκ Αλέξιος (Σπάκοφ) σε σχόλιο για την ΕΟΔ σχετικά με την πρόσφατη δήλωση του επικεφαλής του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης για την UOC.
Σύμφωνα με τον Αρχιεπίσκοπο, τα λόγια του Οικουμενικού ότι στην Ουκρανία υπάρχει μόνο η OCU (του Επιφάνιου), ενώ η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπάρχει και οι περισσότεροι από 100 επίσκοποί της είναι μόνο τιμητικοί, τους οποίους «ανέχεται προσωρινά», μπορούν να σχολιαστούν από την κανονική, ιστορική και ηθική άποψη.
«Σύμφωνα με τους κανόνες της Εκκλησίας, "δεν πρέπει να υπάρχουν δύο επίσκοποι σε μία πόλη", υπενθύμισε ο ιεράρχης της UOC. Εδώ πρόκειται για τους κυβερνώντες αρχιερείς σε ιστορικά ορθόδοξες χώρες. Σε χώρες μεταναστευτικού τύπου, όπου υπάρχουν πολλές διασπορές, η κατάσταση είναι λίγο διαφορετική, αλλά δεν θα εμβαθύνουμε τώρα σ’ αυτό το ζήτημα. Στην Ουκρανία υπήρχε πάντα και υπάρχει μέχρι τώρα η κανονική Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία (UOC) υπό τον Μητροπολίτη Ονούφριο, με δικούς της επισκόπους, κληρικούς και πιστούς. Κανείς δεν αμφισβήτησε την κανονική της κατάσταση, συμπεριλαμβανομένου του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης. Το 2018, ωστόσο, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναγνώρισε μια παράλληλη ιεραρχία στην Ουκρανία, παραβιάζοντας φανερά αυτόν τον κανόνα. Η κατάσταση επιδεινώνεται από το γεγονός ότι οι "ιεράρχες" που αναγνώρισε η Κωνσταντινούπολη δεν είχαν καθόλου την κανονική αρχιερατική διαδοχή, κάτι το οποίο δήλωσαν σχεδόν όλες οι Τοπικές Εκκλησίες».
Επίσης, ο Αρχιεπίσκοπος Αλέξιος σημείωσε, οι αρχιερείς της UOC και, πράτα απ’ όλα, ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ονούφριος, δεν διέπραξαν κανένα κανονικά παράπτωμα για τα οποία να προβλέπεται καθαίρεση από την έδρα, «εξάλλου, ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης δεν έχει την εξουσία να αποφασίζει θέματα όχι στη δική του Τοπική Εκκλησία, και αν ιδιωτικοποιείται αυτές τις εξουσίες, τότε αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια να σφετεριστεί την εξουσία στην Εκκλησία, κάτι το οποίο είναι γνωστό ακόμα από την ιστορία του διαχωρισμού της Ρωμαϊκής Έδρας από την Εκκλησία και το οποίο εντελώς ξένο για την Ορθοδοξία».
Αν μελετήσουμε την ιστορία των σχέσεων μεταξύ των Πατριαρχείων της Κωνσταντινούπολης και της Μόσχας, καθώς και της Μητρόπολης του Κιέβου, τότε, πρόσθεσε ο αρχιερέας, «μπορούμε να δούμε ότι η μετάβαση της μητρόπολης του Κιέβου το 1686 από την Κωνσταντινούπολη στη Ρωσική Εκκλησία, η οποία έλαβε χώρα με εντελώς κανονικό τρόπο, με τη συγκατάθεση όχι μόνο της Κωνσταντινούπολης και της Ρωσικής Εκκλησίας, αλλά και των πιο αρχαίων πατριαρχείων, είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός».
«Για περισσότερα από 330 χρόνια κανείς δεν αμφισβήτησε τη δικαιοδοσία της Ρωσικής Εκκλησίας πάνω στη Μητρόπολη του Κιέβου, δεν υπήρχαν καν τέτοιες υποδείξεις, τόνισε. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Μητρόπολη του Κιέβου εξελίχθηκε στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία. Μεγάλα εδάφη που δεν ήταν μέρος της κατά το 1686 άρχισαν να ανήκουν σε αυτήν. Ο αριθμός των μοναστηριών και των ναών έχει αυξηθεί πολλαπλάσια, έχουν εμφανιστεί νέες θεολογικές ακαδημίες και σχολές, κυριακάτικα κατηχητικά σχολεία και ούτω καθεξής. Το γεγονός ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ανακοίνωσε την επιστροφή όλων αυτών στην Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης αποτελεί παραβίαση μιας από τις βασικές εντολές του Θεού – ου κλέψεις».
Τέλος, από ηθικής απόψεως, οι δηλώσεις του Πατριάρχη Βαρθολομαίου προκαλούν αδιαμφισβήτητη θλίψη, «επειδή τα λόγια του για τους "προσωρινά ανεχόμενους επισκόπους" που, μαζί με το ποίμνιό τους, στα τριάντα χρόνια που πέρασαν από το αθεϊστικό σοβιετικό καθεστώς, αναβίωσαν την Εκκλησία, αναβίωσαν τη μοναστική ζωή σε εκατοντάδες μοναστήρια, ξαναέχτισαν χιλιάδες εκκλησίες, οδήγησε εκατομμύρια ανθρώπους στον Χριστό, είναι δύσκολο να αποκαλέσουμε κάπως αλλιώς παρά ηθική τύφλωση».
«Για κάποιο λόγο ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος αποκάλεσε αυτούς τους αρχιερείς τιμητικούς, ενώ αναγνώρισε ως "πραγματικούς" εκείνους που προστατεύουν τις καταλήψεις ναών, τη βία κατά των πιστών και άλλες ανομίες. Πρέπει να είσαι πραγματικά τυφλός για να μην δεις αυτή την τεράστια διαφορά στον ηθικό χαρακτήρα των κληρικών της UOC και εκείνων που ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος πήρε υπό την πτέρυγα του», πρόσθεσε ο Αρχιεπίσκοπος Αλέξιος.
Σύμφωνα με τον ιεράρχη, πρέπει να προσευχηθούμε για τον διαφωτισμό και εκλογίκευση των επισκόπων της αρχαίας έδρας της Κωνσταντινούπολης, «ενώ στις δηλώσεις του Πατριάρχη Βαρθολομαίου μπορούν να ειπωθούν τα εξής: η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, όπως υπηρετούσε τον Κύριο μας Ιησού Χριστό και τον θεοφύλακτο ουκρανικό λαό, έτσι και θα συνεχίσει να το κάνει».
«Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός μας λέει: "τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ"... Όταν αυτές οι έννοιες μπερδεύονται στο μυαλό, τότε γεννούνται παρεξηγήσεις και διαιρέσεις και κάθε είδους αναταραχή που παρατηρούμε σε όλη την ιστορία του Χριστιανισμού. "Είναι αδύνατο να υπηρετήσουμε δύο κυρίους... τον Θεό και τον μαμωνά" η κεφαλή μας είναι ο Ίδιος ο Ιησούς Χριστός, όπως και σε κάθε Τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία. Υπάρχουν όμως και άλλοι ψευδοεκκλησιαστικοί σχηματισμοί, εκεί η κεφαλή είναι ένας άνθρωπος με καταχθόνια σκέψη. Έτσι, χάρη στην Αγία Γραφή, τους κανόνες της Εκκλησίας, τα έργα των αγίων πατέρων, το βλέπουμε και το κατανοούμε αυτό, όχι από την προσωπική μας γνώμη. Όπου αυτό διαστρεβλώνεται, εκεί δεν υπάρχει, δυστυχώς, Θείο πνεύμα», συνόψισε ο Αρχιεπίσκοπος Βοζνεσένσκ και Περβομάισκ Αλέξιος.
Υπενθυμίζουμε ότι ο Μητροπολίτης Μπίλα Τσέρκβα και Μπογουσλάβ Αυγουστίνος πιστεύει ότι τα λόγια του Πατριάρχη Βαρθολομαίου για την UOC μαρτυρούν ότι η έκφραση του Νέστορα του Χρονικού «Έλληνες είναι πονηροί» εξακολουθεί να ισχύει.
