Ο Χριστιανισμός, η πολιτική και η ξαφνική αλλαγή στις τάσεις των LGBT

Στις 5 Νοεμβρίου 2024, ο Ντόναλντ Τραμπ εξελέγη Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Το εκλογικό του πρόγραμμα περιελάμβανε σαφή απόρριψη της προώθησης της LGBT ιδεολογίας, σε αντίθεση με τα προγράμματα των υποψηφίων του Δημοκρατικού Κόμματος Τζο Μπάιντεν και Καμάλα Χάρις. Συγκεκριμένα, ο Τραμπ υποσχέθηκε τα εξής:

• να θεσπίσει ομοσπονδιακό νόμο που απαγορεύει τις χειρουργικές επεμβάσεις αλλαγής φύλου για ανηλίκους·
   
• να δρομολογήσει νομοθεσία στο Κογκρέσο για την απαγόρευση της χρήσης ομοσπονδιακών κεφαλαίων φορολογουμένων για την προώθηση ή την πληρωμή για χειρουργικές επεμβάσεις αλλαγής φύλου·
   
• να υποβληθεί νομοσχέδιο που να ορίζει ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζονται μόνο δύο φύλα – αρσενικό και θηλυκό – και ότι αυτά καθορίζονται κατά τη γέννηση·
   
• να αποκλειστούν περιπτώσεις όπου οι τρανς άνδρες αγωνίζονται ως γυναίκες σε αθλητικές διοργανώσεις·
   
• να απαγορεύσει τις προτάσεις από ψυχολόγους, δασκάλους και άλλους ότι ένα παιδί γεννήθηκε σε λάθος φύλο.
• να απαγορεύσει σε άτομα LGBT να υπηρετήσουν στο στρατό.

Αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση μια πλήρης λίστα με το τι σκοπεύει να κάνει ο Τραμπ σε αυτόν τον τομέα, αλλά καταδεικνύει ξεκάθαρα τη ριζοσπαστική και αποφασιστική στάση που τηρεί ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ακόμη και πριν ο Τραμπ αναλάβει τα καθήκοντά του και αρχίσει να εφαρμόζει τις προεκλογικές του υποσχέσεις, έχουν ήδη προκύψει αναφορές από όλες τις κατευθύνσεις που δείχνουν την επιθυμία να ακολουθηθεί η ατζέντα του Τραμπ.

Μόλις μια εβδομάδα μετά τις εκλογές, οι μεγαλύτερες εταιρείες λιανικής στις Η.Π.Α ανακοίνωσαν ότι θα σταματήσουν να υποστηρίζουν προγράμματα για θέματα φύλου και LGBT. Αυτό περιλαμβάνει τον μεγαλύτερο οργανισμό λιανικής της χώρας, τη Walmart, καθώς και τις Amazon, Tractor Supply, Lowe's, Ford και Molson Coors.

Στις 7 Ιανουαρίου 2025, η Meta, η εταιρεία που κατέχει τα κοινωνικά δίκτυα Facebook, Instagram και WhatsApp, ανακοίνωσε ότι θα επέτρεπε στους χρήστες να χαρακτηρίζουν τα LGBT άτομα ως διανοητικά ανώμαλα στις πλατφόρμες της. Μέχρι πρόσφατα, τέτοιες δηλώσεις ήταν αδιανόητες. Οποιεσδήποτε αναρτήσεις στο Facebook που επέκριναν ακόμη και εξ αποστάσεως ζητήματα LGBT αφαιρέθηκαν αμέσως. Ωστόσο, η Meta δήλωσε τώρα ότι θα επιτρέψει «καταγγελίες για ψυχική ασθένεια ή ανωμαλία όταν βασίζονται στο φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό, δεδομένου του πολιτικού και θρησκευτικού λόγου για την τρανσέξουαλ και την ομοφυλοφιλία».

Επιπλέον, η Meta αναγνώρισε ότι η προηγούμενη πολιτική εποπτείας περιεχομένου ήταν λανθασμένη και οδήγησε σε «υπερβολική λογοκρισία περιεχομένου που δεν θα έπρεπε». Ο Μαρκ Ζουκερμπεργκ παραδέχτηκε στην πραγματικότητα ότι τα άτομα των οποίων οι αναρτήσεις και οι λογαριασμοί διαγράφηκαν από τη Meta υπέστησαν άδικη μεταχείριση. Διέταξε επίσης την αφαίρεση ταμπόν για «μη δυαδικά άτομα» και τρανς άτομα από τις τουαλέτες ανδρών στα γραφεία της εταιρείας και την αφαίρεση διακοσμήσεων με θέμα LGBT από τις εσωτερικές συνομιλίες.

Επιπλέον, η Meta ακύρωσε ποσοστώσεις για LGBT εργαζόμενους και διέλυσε ομάδες που επικεντρώθηκαν στη διαφορετικότητα, την ισότητα και την ένταξη. Αυτό προκαλεί επίσης αίσθηση, καθώς πολλές πολιτείες στις Η.Π.Α και σε άλλες δυτικές χώρες έχουν νομοθεσία που απαιτεί την πρόσληψη ορισμένου αριθμού γυναικών, Αφροαμερικανών και ομοφυλόφιλων ή λεσβιών. Οι εργοδότες που δεν συμμορφώνονται με αυτές τις ποσοστώσεις αντιμετωπίζουν πρόστιμα και άλλες νομικές συνέπειες.

Ένα άλλο παράδειγμα: Στις 9 Ιανουαρίου 2025, ένας δικαστής περιφερειακού δικαστηρίου των Η.Π.Α, ο Ντάνι, ανέτρεψε τους κανόνες για την προστασία των LGBT φοιτητών , οι οποίοι είχαν θεσπιστεί υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν. Αυτοί οι κανόνες, παρεμπιπτόντως, εκτείνονταν σε 1.500 σελίδες και ρύθμιζαν κάθε πτυχή της LGBT φοιτητικής ζωής.

Στην Ουκρανία, ορισμένοι πολιτικοί έσπευσαν να αγκαλιάσουν τη νέα αμερικανική τάση. Για παράδειγμα, η βουλευτής της παράταξης «Υπηρέτης του Λαού», Maryana Bezuhla, δήλωσε ότι θεωρούσε την LGBT μια παθολογική απόκλιση, παρόμοια με την παχυσαρκία, την ψωρίαση ή τις αλλεργίες. Μερικές από τις δηλώσεις της περιλαμβάνουν:

• «Η παρατήρηση των αποκλίσεων ως κανόνες και η αντικατάσταση των εννοιών είναι απαράδεκτη».
   
• «Το να είσαι εκπρόσωπος LGBT δεν είναι ο κανόνας, αλλά μια ψυχοφυσιολογική απόκλιση».
   
• «Η πρόσληψη κάποιου αποκλειστικά λόγω της LGBT σχέσης του είναι επίσης λάθος».
  
  

Όλα αυτά φαίνονται σωστά, αλλά γιατί δεν ειπώθηκαν νωρίτερα, αρκετά χρόνια ή και μήνες πριν, όταν ο Τζο Μπάιντεν ήταν στην εξουσία στις Η.Π.Α και όλοι ακολουθούσαν υπάκουα την ατζέντα του για το φύλο;

Η νίκη του στις εκλογές του 2020 έδωσε ένα πράσινο φως στην ατζέντα των LGBT σε όλους σχεδόν τους τομείς. Δεν σημαίνει ότι αυτή η ατζέντα δεν προωθήθηκε νωρίτερα—ήταν, και μάλιστα πολύ δυναμικά. Ακόμη και ο Τραμπ, κατά την πρώτη του θητεία από το 2016 έως το 2020, δεν μπόρεσε να το ανατρέψει, παρά τις προσπάθειές του. Τότε, πολλοί πίστευαν ότι η άνοδός του στην εξουσία ήταν μια ατυχής στιγμή, κάτι που έπρεπε απλώς να περιμένει για τέσσερα χρόνια, μετά τα οποία όλα θα επέστρεφαν στο φυσιολογικό. Από πολλές απόψεις, αυτό είναι αυτό που συνέβη.

Το 2020, ο Τζο Μπάιντεν επέστρεψε στην εξουσία και άρχισε να προωθεί την ατζέντα των LGBT με ακόμη μεγαλύτερη δύναμη. Προτεστάντες διαφόρων δογμάτων, ακόμη και Καθολικοί, έβρισκαν ολοένα και περισσότερο τον εαυτό τους να υποστηρίζει τις LGBT αιτίες. Αλλά αυτό που είναι ακόμη πιο ανησυχητικό, είναι ότι εντάχθηκαν και ορισμένοι ορθόδοξοι ιεράρχες.

Για παράδειγμα, το 2022, ο επικεφαλής της Αμερικανικής Αρχιεπισκοπής του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως τέλεσε βάπτιση για παιδιά που υιοθετήθηκαν από ομοφυλόφιλο ζευγάρι. Απαντώντας στην κριτική που αντιμετώπισε, ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος εξήγησε την απόφασή του : «Από εκκλησιαστικής σκοπιάς, είναι απαραίτητο να έχουμε έναν νονό που να είναι ορθόδοξος και να λειτουργεί ως εγγυητής για την ορθόδοξη ανατροφή του παιδιού. Οι γονείς δεν μπορούν να υποβάλουν τη δική τους ορθόδοξη αφοσίωση στην αξιολόγηση και μετά να αποφασίζουν αν το παιδί πρέπει ή όχι να βαφτιστεί. Αυτό είναι το καθήκον του νονού πληρούνται δύο προϋποθέσεις, δεν υπάρχει ούτε εκκλησιαστικό ούτε νομικό κώλυμα για τη βάπτιση παιδιού».

Με άλλα λόγια, οι γονείς μπορούν να ασχοληθούν με τον σοδομισμό και να δίνουν το παράδειγμα στο παιδί τους, αλλά αν οι νονοί είναι ορθόδοξοι, δεν υπάρχουν εμπόδια στη βάπτιση. Το αν ένα τέτοιο παιδί έχει το δικαίωμα να βαφτιστεί είναι θέμα συζήτησης, αλλά αυτό που είναι κρίσιμο εδώ είναι ότι η βάπτιση πήρε ευρεία δημοσιότητα στα μέσα ενημέρωσης και στα κοινωνικά δίκτυα, παρουσιαζόμενη ως σημαντικό επίτευγμα στην προώθηση της LGBT ατζέντας. Με άλλα λόγια, η δράση του Ελπιδοφόρου είναι ένας τρόπος να προετοιμάσει τους ανθρώπους να αποδεχθούν ότι η LGBT δεν είναι αμαρτία, ότι μπορεί κανείς να είναι ομοφυλόφιλος και να εξακολουθεί να συμμετέχει σε ορθόδοξα μυστήρια και τελετουργίες.

Θα μπορούσε κανείς να θυμηθεί πώς το 2018, μετά τη δημιουργία της θρησκευτικής του οργάνωσης, ο Serhiy (Epifaniy) Dumenko, επικεφαλής της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας (OCU), μίλησε στο τηλέφωνο με φαρσέρ που παρίστανε το μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, David McAllister . Απαντώντας στην έκκληση του McAllister να αμβλύνει τη στάση της Εκκλησίας για την LGBT κοινότητα και να υποστηρίξει τους Ουκρανούς ομοφυλόφιλους, ο Ντουμένκο είπε: «Αυτό είναι ένα περίπλοκο ζήτημα που δεν πρέπει να θίξουμε στην αρχή του ταξιδιού μας, επειδή, όπως γνωρίζετε, η ουκρανική κοινωνία αντιλαμβάνεται αυτό το ζήτημα. Προς το παρόν, πρέπει να δουλέψουμε πάνω σε αυτό, ώστε η ουκρανική κοινωνία να το αποδεχθεί». Έτσι, παραδέχτηκε ότι η ατζέντα LGBT πρέπει να προωθηθεί αλλά προσεκτικά.

Φαίνεται ότι αυτό το έργο πραγματοποιήθηκε από τον Serhiy Dmitriev, ιερέα και ιερέα του OCU, ο οποίος υπηρετεί επίσης ως Αναπληρωτής Επικεφαλής του Τμήματος Κοινωνικών Υπηρεσιών της OCU και Γραμματέας της Επιτροπής Κοινωνικών Υπηρεσιών του Ουκρανικού Συμβουλίου Εκκλησιών και Θρησκευτικών Οργανώσεων (UCCRO). ). Το 2023, κατηγορήθηκε ότι προώθησε την ατζέντα LGBT εντός των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων και όχι μόνο.

Το 2022, εκπαιδευτικά ιδρύματα και επίσκοποι της Ελληνοκαθολικής Εκκλησίας της Ουκρανίας (UGCC), κατόπιν εντολής του Sviatoslav Shevchuk, διένειμαν έναν οδηγό για προγράμματα για το φύλο με τίτλο «Created and Loved» .

Αυτά τα παραδείγματα, τόσο υπέρ όσο και κατά της προώθησης της LGBT ατζέντας, δείχνουν πόσο γρήγορα και εύκολα οι άνθρωποι αλλάζουν τις απόψεις και τις πεποιθήσεις τους ως απάντηση στις αλλαγές στο δημόσιο και πολιτικό κλίμα. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές στο πώς πρώην υποστηρικτές των ζητημάτων LGBT, με την άνοδο του Τραμπ στην εξουσία, άρχισαν αμέσως να αλλάζουν τις θέσεις τους για να ευθυγραμμιστούν με το νέο καθεστώς. Στην ουσία όμως τι φοβόντουσαν; Αυτό δεν είναι ο Στάλιν, ούτε οι καταστολές της δεκαετίας του 1930.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης προεδρίας του Τραμπ (2016–2020), τα πράγματα δεν ήταν τόσο ξεκάθαρα και πολλοί πίστευαν ότι η συντηρητική ατζέντα ήταν μόνο προσωρινή, ότι δεν άξιζε να επενδύσει κανείς σε ένα νέο περιουσιακό στοιχείο αμέσως. Τώρα, όμως, η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική. Ο Τραμπ κέρδισε όχι μόνο την πλειοψηφία των εκλογικών ψήφων από κάθε πολιτεία, αλλά και την πλειοψηφία των Αμερικανών πολιτών. Θριάμβευσε σε όλες τις πολιτείες swing. Επιπλέον, στην Ευρώπη, τα δεξιά κόμματα που διακηρύσσουν συντηρητικές ιδεολογίες κερδίζουν όλο και περισσότερες ψήφους με κάθε εκλογές. Στην Αυστρία, τη Γαλλία, την Ιταλία και άλλες χώρες, οι δεξιές δυνάμεις κερδίζουν τις κοινοβουλευτικές εκλογές. Είναι πιθανό ότι αυτή η τάση θα συνεχιστεί στη Γερμανία κατά τις εκλογές αργότερα φέτος. Η τάση προς την ενίσχυση των συντηρητικών ιδεολογιών δεν μπορεί πλέον να θεωρείται τυχαίο ή βραχυπρόθεσμο γεγονός. Φαίνεται πιθανό ότι θα κυριαρχήσει τα επόμενα χρόνια. Και τώρα, όχι μόνο επιχειρηματίες όπως ο Ζούκερμπεργκ, αλλά και πολιτικοί, δικαστές και θρησκευτικοί και δημόσιοι ηγέτες αλλάζουν τις αρχές και τις πεποιθήσεις τους σύμφωνα με τη μεταβαλλόμενη «γραμμή του κόμματος».

Και θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί, τι είναι λάθος να απομακρυνθούμε από την σαφώς αφύσικη και καταστροφική ατζέντα των LGBT και να επιστρέψουμε σε μια πιο παραδοσιακή κατανόηση του φύλου και άλλων θεμάτων; Φυσικά, δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό.

Το γεγονός όμως είναι ότι:

οι αρχές και οι πεποιθήσεις μας, η κατανόησή μας για τα θεμελιώδη ζητήματα της ύπαρξης, θα πρέπει να βασίζονται στις Αγίες Γραφές, όχι στο ποιος τυχαίνει να προεδρεύει στο Οβάλ Γραφείο του Λευκού Οίκου.

Και αυτό ακριβώς δεν βλέπουμε, τουλάχιστον στους σύγχρονους κοινωνικούς, πολιτικούς, ακόμη και σε ορισμένους θρησκευτικούς ηγέτες. Όλοι γνωρίζουν ότι η Βίβλος δεν αποκαλεί απλώς αμαρτία την ιδεολογία των LGBT. την αποκαλεί βδέλυγμα: «Δεν πρέπει να πλαγιάσεις με άντρα όπως πλαγιάζεις με γυναίκα, είναι βδελυρό» (Λευιτικό 18:22). Τόσο η Παλαιά όσο και η Καινή Διαθήκη επιβεβαιώνουν επανειλημμένα ότι η ομοφυλοφιλία είναι αμαρτία και δεν μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογική. Αλλά ενώ ο Τζο Μπάιντεν βρισκόταν στον Λευκό Οίκο, αυτή η ξεκάθαρη βιβλική μαρτυρία αγνοήθηκε εύκολα και δεν υπενθύμισε ούτε στην κοινωνία ούτε στις δυνάμεις σχετικά με το τι λέει ο Θεός. Τώρα που ο Τραμπ βρίσκεται στον Λευκό Οίκο, όλοι ξαφνικά είναι πρόθυμοι να αναγνωρίσουν το αυτονόητο: το LGBT είναι ανώμαλο, είναι παθολογία και δεν πρέπει να επιβάλλεται στην κοινωνία, ακόμα κι αν κάποια άτομα θεωρούν ότι είναι τέτοια.

Αλλά αυτό σημαίνει ότι αν αλλάξει ξανά η εξουσία, εάν οι φιλελεύθεροι κερδίσουν κάποιες εκλογές, όλοι θα αρχίσουν και πάλι να αλλάζουν τα χρώματά τους στις προτιμώμενες αποχρώσεις του ουράνιου τόξου. Και ο Θεός και η αποκάλυψή Του για τον κόσμο και την ανθρωπότητα θα ξεχαστούν για άλλη μια φορά. Ωστόσο, αυτή η ξαφνική και αξιοσημείωτη αλλαγή των απόψεων για την ιδεολογία των LGBT είναι μόνο μέρος ενός ακόμη μεγαλύτερου προβλήματος. Πρέπει να ακολουθούμε τις επιθυμίες της κοινωνίας ή το θέλημα του Θεού; Σε τι πρέπει να εστιάσουμε; Τι πρέπει να υπακούσουμε; Ας θυμηθούμε τα ακόλουθα φαινομενικά άσχετα γεγονότα:

• το φλερτ των Καθολικών με τους παγανιστές, όπου η λειτουργία συνδυάζεται με παγανιστικές τελετουργίες.
   
• υποστήριξη για το Black Lives Matter, όπου η προσωπικότητα του αποθανόντος Τζορτζ Φλόιντ ανυψώθηκε στην τάξη μιας σχεδόν θεότητας και ενός «εικονιδίου» μιας νέας θρησκευτικής λατρείας.
   
• το κλείσιμο εκκλησιών από ορισμένα δόγματα για προστασία από τον κορωνοϊό·
   
• το κλείσιμο εκκλησιών από ορισμένες ομολογίες για την υποστήριξη της ατζέντας για το κλίμα·
   
• ο εθνικισμός στην OCU και την UGCC, όπου την «Ουκρανία πάνω απ' όλα» σημαίνει ότι ο Χριστός και το Ευαγγέλιο μπορούν να υπάρχουν μόνο εάν δεν έρχονται σε αντίθεση με αυτήν την αφήγηση.
   
• υποστήριξη της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στον επιθετικό πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας.

Με την πρώτη ματιά, αυτά μπορεί να φαίνονται σαν άσχετα φαινόμενα. Αλλά αν ψάξουμε λίγο πιο βαθιά, μπορούμε να δούμε ότι όλα συνδέονται στενά. Αυτό που τους ενώνει είναι ένα πράγμα: η προσπάθεια να ευχαριστήσουν τις αρχές και την κοινωνία, να ενταχθούν στις «τάσεις». Και σε κάθε μια από αυτές τις προσπάθειες, ο Χριστός προδίδεται. Άλλοτε πιο προφανώς, άλλοτε λιγότερο. Αλλά είναι μια προδοσία το ίδιο, όπως και η υποστήριξη της αμαρτίας των Σοδόμων. Κι όμως, οι χριστιανοί ηγέτες σήμερα δεν αντιμετωπίζουν απειλή θανάτου ή αφόρητα βάσανα, όπως έκαναν οι πρώτοι χριστιανοί μάρτυρες, οι οποίοι αρνήθηκαν να προσφέρουν θυσίες σε ειδωλολατρικούς θεούς. Σήμερα, μπορεί να αντιμετωπίσουν μόνο την απώλεια χρηματοδότησης, την αποδοκιμασία από τις αρχές και τη δημόσια δυσφήμιση. Όλα όπως προειδοποίησε ο Χριστός: «Μακάριοι είστε όταν σας χλευάσουν και σας καταδιώξουν και σας κακολογήσουν με κάθε ψεύτικη κατηγορία εξαιτίας μου».

Και επιπλέον, οποιαδήποτε από τις τάσεις για τις οποίες προδίδεται τώρα ο Χριστός μπορεί ξαφνικά να εξαφανιστεί, απλώς και μόνο επειδή μια ισχυρή φιγούρα έχει αντικαταστήσει μια άλλη. Ακριβώς όπως στο «Η κατσαρίδα» του Τσουκόφσκι: «Ένα σπουργίτι πετά μέσα. Άλμα-άλμα! Και κελάηδισμα, ραμφίζει την κατσαρίδα – και ο γίγαντας έφυγε. Εξυπηρετεί τον γίγαντα δεξιά και δεν του έμεινε μουστάκι». Η «κατσαρίδα του κορωνοϊού» έχει πλέον εξαφανιστεί, το «φύλο» χάνει γρήγορα τη λαβή του και αργά ή γρήγορα και άλλοι θα πέσουν στο ίδιο μοτίβο. Επομένως, ο φόβος τους σήμερα φαίνεται ντροπιαστικός.

Τελικά, είναι αυτό το είδος πίστης που περιμένει ο Σωτήρας από τους Χριστιανούς;