Για την αίρεση της μη αγάπης προς τους «ξένους» εχθρούς
Η επιλογή κάθε χριστιανού είναι απλή και τρομακτική ταυτόχρονα: είτε να ακολουθήσει τα λόγια του Σωτήρα, είτε να ακολουθήσει εκείνους που αυτά τα λόγια «προσαρμόζουν».
«Μητροπολίτης» της Π.Ε.Ο. Ιωάννης Γιαρένκο έκανε μια ηχηρή δήλωση ότι τα λόγια του Χριστού για την αγάπη προς τους εχθρούς για τους Ουκρανούς μπορούν να έχουν μόνο «εσωτερική» διάσταση και δεν εφαρμόζονται στους Ρώσους.
«Η εντολή "Αγαπάτε τους εχθρούς σας" αφορά, υπό όρους, τον εσωτερικό μας Ισραήλ, την έχθρα μεταξύ μας, τους Ουκρανούς μας, με τους οποίους μαλώσατε, αλλά αγαπάτε. Και με αυτόν τον τρόπο θα βρείτε τρόπο να λύσετε τα προβλήματα, την έχθρα και να γίνετε ξανά αδελφοί-Ουκρανοί», – ανέφερε ο «ιεράρχης».
Σύμφωνα με αυτόν, η εντολή αυτή δεν εφαρμόζεται στον εχθρό που ήρθε με όπλα. Επομένως, τέτοιον εχθρό δεν πρέπει να τον αγαπάμε, αλλά να τον σκοτώνουμε. Αλλιώς ο εχθρός «θα βγει πέρα από τα όρια της Ουκρανίας, στην Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο». Σύμφωνα με τη διδασκαλία του Γιαρένκο, τέτοια δολοφονία δεν θα είναι αμαρτία, και στην Π.Ε.Ο. κάνουν τα πάντα για να πείσουν τους ανθρώπους ότι κάνουν το σωστό.
«Αν κάποιος, σκοτώνοντας τον εχθρό, αισθάνεται τύψεις συνείδησης, το καθήκον μας είναι να ηρεμήσουμε αυτό το άτομο και να εξηγήσουμε ότι αυτό δεν είναι αμαρτία, αλλά, αντίθετα, ιερό καθήκον. Με ρωτούσαν για τέτοια θέματα ήδη από το 2014. Θυμάμαι, η πρώτη τέτοια ερώτηση μου έγινε από έναν ελεύθερο σκοπευτή. Του εξηγούσα, διευκρίνιζα, γιατί τον βασάνιζε η συνείδηση – γιατί σκοτώνει», – λέει ο Γιαρένκο.
Και αυτή την άποψη δεν την έχει μόνο αυτός. Σχεδόν πανομοιότυπα λόγια λέει ο Λουτσκί «μητροπολίτης» Μιχαήλ Ζινκέβιτς: «Όποιος μας αγαπά – αυτούς αγαπάμε κι εμείς. Τους άλλους θα προσπαθήσουμε να τους αγαπήσουμε, αν προλάβουν να μετανοήσουν, και δεν τους πυροβολήσουμε, τότε ίσως προλάβουμε να τους συγχωρήσουμε».
Λοιπόν, το σύστημα των «ιεραρχών» της Π.Ε.Ο. είναι κατανοητό: η εντολή του Χριστού για την αγάπη εφαρμόζεται μόνο στους «δικούς» εχθρούς, ενώ τους ξένους πρέπει να τους σκοτώνουμε. Και μάλιστα, τέτοια δολοφονία δεν θα θεωρείται καν αμαρτία.
Αλλά έτσι δίδαξε ο Σωτήρας;
Ο Χριστός καλούσε να αγαπάμε μόνο τους «δικούς» μας;
Όχι, έλεγε το εντελώς αντίθετο. Επιπλέον, ο Σωτήρας, ουσιαστικά, ξεκινούσε από τη θέση που προωθεί ο ίδιος ο Γιαρένκο, τονίζοντας ότι πρέπει να πράττουμε διαφορετικά: «Ακούσατε ότι ειπώθηκε: "αγάπα τον πλησίον σου και μίσησε τον εχθρό σου". Αλλά εγώ σας λέω: αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε αυτούς που σας καταριούνται, ευεργετείτε αυτούς που σας μισούν και προσεύχεστε για αυτούς που σας βλάπτουν και σας καταδιώκουν» (Ματθ. 5:43-44).
Επιπλέον, ο Χριστός τονίζει ιδιαίτερα ότι δεν πρέπει να αγαπάμε μόνο τους «δικούς» μας, όπως στην περίπτωσή μας καλεί να κάνει ο Γιαρένκο: «Αν χαιρετάτε μόνο τους αδελφούς σας, τι ιδιαίτερο κάνετε; Δεν κάνουν το ίδιο και οι εθνικοί;».
Και σίγουρα ο Σωτήρας δεν λέει πουθενά ότι πρέπει να σκοτώνουμε τους εχθρούς. Όταν τον συνέλαβαν στη Γεθσημανή, διέταξε τον Πέτρο να κρύψει το σπαθί, με το οποίο πρόλαβε να κόψει το αυτί του υπηρέτη του αρχιερέα, λέγοντας: «Όποιος πάρει το σπαθί, από το σπαθί και θα χαθεί!»
Φυσικά, μπορεί να πει κανείς ότι οι πραγματικότητες της σύγχρονης Ουκρανίας είναι εντελώς διαφορετικές από την Ιουδαία των χρόνων του Χριστού. Αλλά αυτό είναι μόνο εκ πρώτης όψεως. Τότε οι Εβραίοι ζούσαν υπό την καταπίεση των Ρωμαίων, που σε κάποιο βαθμό μπορεί να συγκριθεί με τη ρωσική κατοχή. Και οι ζηλωτές, που για την ελευθερία του έθνους τους σκότωναν τους κατακτητές, δρούσαν ακριβώς σύμφωνα με τις οδηγίες της σημερινής Π.Ε.Ο.: η δολοφονία του κατακτητή – «δεν είναι αμαρτία, αλλά ιερό καθήκον». Αλλά ο Χριστός τους υποστήριξε;
Υπέμενε ταπεινά τα βασανιστήρια και τις κοροϊδίες, αν και εύκολα μπορούσε να καταστρέψει όλους τους βασανιστές του. Το βλέπουμε καθαρά στα λόγια που είπε στον Πέτρο: «Μήπως νομίζεις ότι δεν θα μπορούσα να ζητήσω από τον Πατέρα μου να μου στείλει αμέσως περισσότερες από δώδεκα λεγεώνες αγγέλων;»
Και μάλλον ο Χριστός δεν χρειαζόταν τη βοήθεια των αγγέλων. Η απλή λογική λέει: αν ο Ιησούς ανέστησε νεκρούς ανθρώπους, τότε αν ήθελε, θα μπορούσε να σκοτώσει ζωντανούς. Το παράδειγμα με τη συκιά δεν αφήνει αμφιβολία.
Αλλά όχι μόνο δεν εξοντώνει αυτούς που του προκάλεσαν πόνο, ο Σωτήρας ζητά από τον Πατέρα να τους συγχωρήσει, τονίζοντας ότι δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν.
Ο μοναδικός τρόπος νίκης επί του εχθρού που προτείνει ο χριστιανισμός – δεν είναι η δολοφονία, αλλά η μετατροπή του σε φίλο. «Αγαπάτε όλους τους ανθρώπους, ακόμη και τους εχθρούς σας, όχι επειδή είναι αδελφοί σας, αλλά για να γίνουν αδελφοί. Καίτε με τη φωτιά της αδελφικής αγάπης προς αυτόν που ήδη έγινε αδελφός, και προς τον εχθρό, ώστε μέσω της αγάπης να γίνει αδελφός», – έγραψε ο μακάριος Αυγουστίνος.
Ο Φαρισαίος Σαύλος ήταν από τους πιο ενεργούς και αμείλικτους διώκτες των χριστιανών. Αλλά ο Σωτήρας μεταμόρφωσε την καρδιά του και τον έκανε πρωτοκορυφαίο απόστολο, που μαζί με τον Πέτρο ίδρυσε την Εκκλησία.
Ναι